Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

Jakie mieliście objawy kiedy myśleliście, że macie SM? Ja od kilku miesięcy mam okresowe mrowienia w nogach i czasem w rękach a ostatnio zacząłem tracić ostrość widzenia w szczególności kiedy patrzę w tv albo komputer. Przecieram oczy i się nakręcam, że to ta straszna choroba. Byłem u lekarza, który stwierdził, że te mrowienia są od kręgosłupa (po zdjęciu RTG). Po zastrzykach z B12 nie przeszło. Sam już nie wiem co się dzieje i czy to hipo czy faktycznie coś się ze mną dzieje niedobrego. Oczywiście jest tak, że najczęściej objawy pojawiają się kiedy zaczynam o nich myśleć a jest tak ostatnio non stop. Staram się sobie tłumaczyć to hipo oraz nerwicą i czasem mi się to udaje ale są momenty kiedy zaczynam panikować ;-(

Pani intrernistka miała u mnie podejrzenie SM (choć całkiem bezpodstawne) kazała mi zrobić rezonans który zrobiłam i wyszedł 100% ok. Z tego co się orientuję SM jest dość łatwo wykryć przez przyciśnięcie podbródka do piersi - jeżeli możesz to nie jesteś chory Tak czy inaczej wydaje mi się że każdy nerwicowiec powinien odbyć wizytę u neurologa jeśli ma jakieś neurologiczne objawy - żeby wykluczyć możliwości innych chorób. Mogę cię tylko pocieszyć że gdybyś miał SM to myślę że nie czułbyś lęku w czasie objawów

sunflowerseed, ale ja się tymi źrenicami już od dawna nie martwię, choć ta nierówność pojawiła się u mnie nagle, 11 lat temu. Powiadam Ci,że jak na światło reagują to jest OK, zresztą w razie wątpliwości neurolog je rozwieje :))

filson, ja już pisałam wcześniej o swoich objawach ale jeszcze raz napiszę: osłabienie mięśni rąk i nóg, rwące bóle w lędźwiach, również problemy ze wzrokiem (zamazany obraz pojawiał się wtedy kiedy się bardzo skupiałam na wzroku, po prostu przestawałam mrugać i robiła się mgła, a jak z kolei przecierałam oczy to też widziałam za mgłą),męty w szklistce, problemy z przełykaniem,żuciem, zrywki w nocy z uczuciem zapadania się podniebienia i drętwieniem języka, a ostatnio dołączyły do tego parestezje połowy twarzy, tzn. dziwne uczucie chłodu po prawej stronie, w okolicach ust.

Objawy te pojawiają się u mnie od kilkunastu lat w różnych okresach i 3-ch neurologów wykluczyło SM, 1 wpisał "syndrom anxietatis" (czyli zespół lękowy), a reszta "dystonia neurovegetativa" (czyli nerwica wegetatywna). Nerwica bardzo dobrze podobno naśladuje SM. Proste badanie neurologiczne i będziesz to miał z głowy :))Chociaż ja bym uwierzyła lekarzowi w ten kręgosłup, bo wersja że masz od niego mrowienia rąk i nóg jest najbardziej prawdopodobna (skoro lekarz zobaczył coś na zdjęciu) :))Raczej więc będziesz żył :))

Alexandra, ja tez mam kilkugodzinne napady macania :))Jak macam się na szyi to na drugi dzień aż mnie ta szyja boli, a jak pod pachami- to znowu tam jest ból :))Ale jesteśmy porąbane :))

Majka, już Ci to pisałam- minie Ci ta faza. Choć teraz w to nie wierzysz, to jednak nerwica zmienną jest i lubi atakować z różnych stron, tak więc faza na schizę w końcu przejdzie, tak jak mi kiedyś :))Spróbuj nie czytać nic w necie o tym!! Ja próbuję nie googlować chorób. pozdrawiam Was wszystkich serdecznie :))

Dziewczyny, dzięki za nawiązanie do mojego postu. Udało mi się dotknąć podbródkiem piersi ;-) Ale żeby to mnie jakoś przekonało nie mogę stwierdzić...;-) Skąd to badanie??? W temacie łączenia się lęków z objawiami to u mnie jest tak, że nie objawy nie pojawiają się w momencie ataku lęku ale od tak, po prostu i to mnie niepokoii. To nie jest tak, że wszyskie łączą się z lękiem. Nerwica w kóncu to nie tylko lęki ale też kupa innych "jazd". Hipohondria jest jakby jedną z "odnóg" nerwicy tak jak poczucie odrealnienia, które nie zawsze łączy się z lękami...

Ja u siebie jednak zauważam ten związek - objawy i lęk - tylko że lęk jest często zawoalowany, nieoczywisty. Nerwica chce nas oszukać. Tak jak ciebie chce oszukać że niby jesteś chory na SM. Dlaczego w ogóle o tym myślisz? Skąd ci to przyszło do głowy? Bywa tak że najpierw się pojawiają objawy somatyczne, a lęk jest jakby w tle głęboko. Ja miałam zawroty głowy, czułam że stracę przytomność - i nie czułam żadnego lęku, po prostu czułam że tracę przytomność - ale jednak to wynikało z lęku, w moim mózgu się coś włączało bez sensu.

Dla spokoju po prostu się zapisz do neurologa, niech cię zbada... nawet może mu nie mów że masz nerwicę, żeby cię nie potraktował jak hipochondryka tylko zbadał dokładnie

To dotykanie podbródkiem to świadczy o tym, że nie masz tzw. objawów oponowych, czyli zapalenia opon mózgowych. SM jest bardzo trudne do wykrycia i ostatecznego zdiagnozowania, mnóstwo ludzi ma objawy tej choroby, a rmi oraz inne badania w normie. Takie to podstępne ale dzisiaj już mozna z tym żyć w miarę normalnie, są oczywiście pewne ograniczenia, ale sytuacja na pewno nie jest tak dramatyczna, jak kilka(naście) lat temu :)

U mnie dziwne bóle głowy w okolicach oczu, a rano kłucia w róznych częściach z tyłu głowy.W piątek mam rezonans i bardzo, ale to bardzo się tego badania obawiam

hej!Rudegirl chcę Ci wierzyć,że to przejdzie, boję się że tak bardzo sobie już to zakodowałam,że poczucie choroby nie odejdzie już nigdy i że już zawsze będe się zastanawiała czy zachowuje się normalnie, że będe się katowała myślami co w danej chwili powinnam robić, myśleć itp ciągle zastanawiac się czy inni odbierają mnie jako zdrową czy nie?? to okropne też miałaś takie odczucia???? pozdrawiam ps jak synek?

[Dodane po edycji:]

pozdro Alexandra, jak się 3masz?

W piątek mam rezonans i bardzo, ale to bardzo się tego badania obawiam

Nie powinnaś, bo ono nie jest straszne - jak ja szłam to i tak mi już było wszystko jedno bo się beznadziejnie czułam. Musisz tylko leżeć spokojnie, nie ruszać się przez ok. 10-15 min. I ta maszyna tak buczy - ale spróbuj się po prostu rozluźnić, pomyśleć o czym innym jak tam będziesz. Wyniki fajnie wyglądają, jakby scan mózgu no i fajnie jest przeczytać że wszystko "w normie".

PS. ale jeżeli chcesz zrobić ten rezonans tylko dlatego że boisz się SM a neurolodzy twierdzą że jesteś zdrowa, to radzę ci się zastanowić - bo moja pani psychiatra powiedziała że to strata kasy... ja miałam typowe objawy lęku napadowego i wcale nie musiałam robić tego badania - chociaż wiadomo, fajnie mieć na piśmie że mam mózg zdrowy Ale jeżeli boisz się SM a jednocześnie piszesz że to badanie może nie wykryć choroby, to po co właściwie je będziesz robić?

Dlaczego w ogóle o tym myślisz? Skąd ci to przyszło do głowy?

No właśnie...

Jakiś czas temu mój przyjaciel powiedział, że jego kuzyn ma podejżenie SM. Pamiętam, że mnie to strasznie przeraziło i było mi żal tego chłopaka. Nie pamiętam jednak, żeby opowiadał mi o łączących się z tą chorobą objawiach. I jakiś czas potem zaczęły mnie mrowić nogi. Na początku myślałem, że mi się tylko wydaje i przejdzie ale jak się już zacząłem na tym koncentrować to mrowiło mnie coraz częściej. Zacząłem o tym czytać w necie no i znalazłem, że taki objaw jak też pojawiające się problemy z widzeniem często są oznaką SM. Początkowo (już kiedy miałem mrowienia) nie miałem żadnych problemów ze wzrokiem ale od klkiu tygodni mam wrażenie, że jednak tracę ostrość kiedy czytam lub pracuje na komp. Teraz już nie jestem w stanie znaleźć dystansu do tych objawów i powiedzieć sobie, że to nic tylko przemijająca faza nerwicowa jak 100 innych. Póki co idę jutro do okulisty...

Majka, oczywiście że analizowałam wszystko w taki dokładnie sposób jak Ty, myślałam czy to co akurat robię jest normalne i jak inni to widzą...Przejdzie Ci, organizm przyzwyczai się do tego typu lęku i wtedy przypuści atak z innej strony. A może też być tak,że przestaniesz się bać choroby psychicznej i będzie koniec z nerwicą- czego Ci z całego serca życzę!! Proszę Cię, idź do psychiatry, jak on Ci powie że jesteś zdrowa to poczujesz wielką ulgę i przestaniesz sobie wkręcać!! Ja od pewnego czasu tak robię- coś mnie niepokoi to idę do specjalisty jak najszybciej. I wykluczam kolejnego fioła. Kiedyś też się katowałam jedną rzeczą miesiącami i to był błąd.

Co do dotykania brodą do klaty to faktycznie nie jest to badanie wykluczające SM tylko właśnie świadczące o zapaleniu opon, tzw. sztywność karku. Przy SM jak próbuje się dotknąć brodą klaty to może (ale nie musi) wystąpić objaw, którego nazwy nie pamiętam, a który polega na bardzo nieprzyjemnym uczuciu przebiegania prądu po kręgosłupie. Tylko błagam, nie wkręcajcie sobie że Wam przebiega prąd, bo to podobno jest uczucie którego nie można pomylić z niczym, bardzo nieprzyjemne i trudne do zniesienia. Poza tym nie wiem czy ten objaw nie występuje też w innych, mniej poważnych sprawach związanych z kręgosłupem,np. przy zwykłych uciskach na nerwy, związanych z krzywym kregosłupem po prostu. Nie wiem nawet czy powinnam o tym pisać żeby niektórzy nie zaczęli się zastanawiać czy czasem nie mają tego objawu ) A, i zapomniałam napisać,że ja tez miałam zawroty głowy :))

Polakita, powiem Ci,że u mnie objawy nie występują razem z lękiem panicznym (a przynajmniej rzadko). Ja cierpię na lęk uogólniony, przewlekły i paniki nie zawsze doświadczam przy wyszukaniu sobie objawu. Raczej męczy mnie taki niepokój, ale to najczęściej nie jest panika. Lęki paniczne, a wręcz napady histeryczne przerabiałam jak byłam młodsza. Po latach to przeszło w fazę przewlekłą. Nie wiadomo co gorsze...

sunflowerseed, daj sobie spokój z rezonansem, po 1-sze to jest potworna dawka promieniowania, po 2-gie dużo kasy, po 3-cie nie masz wskazań od lekarza do tego badania!!! ja miałam taką sytuację jak Ty, tzn. lekarka powiedziała,że jak się bardzo upieram to może mnie wysłać na RM ale że jej zdaniem nie ma potrzeby go robić. Pozdrówy

[Dodane po edycji:]

filson, to jesteśmy w domu... Po prostu posłuchałeś o czyjejś chorobie i krok po kroku doszedłeś do przekonania że ją też masz. To typowe, ja przy mojej ostatniej fazie na SM też uświadomiłam sobie,że usłyszałam o tym,że jedna dziewczyna w moim wieku, daleka znajoma ma SM. Wtedy podświadomość zaczyna pracować i pojawiają się objawy somatyczne. Często tak mam,że jak usłyszę o jakiejś chorobie,że ktoś coś tam ma- po jakimś czasie (nie tak od razu, nerwiczka jest podstępna i chce pozacierać ślady) okazuje się że mam objawy tej samej choroby. Prosty mechanizm.

rUDEGIRL ALE TEŻ TAK WRĘCZ OBSESYNIE ANALIZOWAŁAŚ KAŻDĄ SWOJĄ MYŚL, KAŻDE ZACHOWANIE, MIMIKĘ DOSŁOWNIE WSZYTSKO????

[Dodane po edycji:]

gdzieś przeczytałam,że osoby ze schizo tak właśnie mają ja się wykończe

[Dodane po edycji:]

tak naprawdę przeczytałam to przed chwilą znowu przegrałam to było silniejsze:(

Majka, tak właśnie miałam, ponieważ (pisałam już kiedyś) w nerwicy jest tak,że masz poczucie że musisz wszystko kontrolować. I dlatego analizujesz się non stop i rozkminiasz czy to albo tamto zachowanie było normalne. Schizofrenik w momencie rzutu choroby się jej nie boi- po prostu z nią płynie, że się tak wyrażę. Jest to bardzo przykry stan, ten w którym teraz tkwisz ale taka jest prawda. Jeszcze raz apeluję :)) Idź do psychiatry i będziesz miała problem z głowy. Dlaczego nie chcesz pójść tylko wolisz się katować? Najgorsze w nerwicy jest to,że zamiast cieszyć się życiem to człowiek marnuje je psychicznym samookaleczaniem się i w efekcie nie czerpie z niego żadnych przyjemności. Dobre jest hasło alkoholików: "dziś jest 1-szy dzień reszty mojego życia" :) Zbierz się w sobie, umów na wizytę i zobaczysz że poczujesz się lepiej :))

pójdę... boję się ale pociesza mnie ten fakt,że wiesz o czym mówię

Wiem że się boisz. Ale to dobra decyzja bo kiedy już otrzymasz diagnozę-będziesz wiedziała co się z Tobą dzieje. Uwierz że nie jesteś sama z tym co przeżywasz- lęk przed chorobą psychiczną jest podobno w nerwicy częstym zjawiskiem. Ja też kiedyś myślałam,że tylko ja tak mam ale jak weszłam na to forum ponad 2 lata temu to byłam w szoku,że ludzie też tak mają, że boimy się generalnie tych samych chorób, króluje kancerofobia, lęk przed SM i właśnie chorobą psychiczną. Ty w ogóle czytałaś na tym forum wypowiedzi ludzi o lęku przed schizą? Mnóstwo tu jest takich.

Ja pamiętam z tego okresu (choć było to dawno, 17 lat temu),że zaczęło się niewinnie, mianowicie miałam wtedy chłopaka,który razu pewnego w żartach (a może i nie) powiedział,że podoba mu się moja mama i chętnie by ją... wiadomo co. W tym momencie stało się ze mną coś dziwnego, mianowicie bardzo się go przestraszyłam, wydał mi się jakiś taki demoniczny, straszny, samo zło- po tym co powiedział. To była chwila. Nie zazdrość mnie opanowała tylko lęk. Kazałam mu wyjsć z domu po czym zaczęłam rozkminiać co się ze mną stało i... zaczęłam się bać że mam schizę i że miałam urojenie,że on jest diabłem. Rano wstałam z tym lękiem i cały dzień myślałam tylko o tym,że miałam urojenie, że to w ogóle dziwne co się ze mną dzieje i że ten lęk to chyba też oznaka schizy. Wiedziałam,że musimy się spotkać wieczorem bardzo się bałam tego spotkania, mojego chłopaka i powtórki z rozrywki. I od tego zaczęły się własnie wkręty w stylu: czy jestem normalna?Czy to co widziałam i słyszałam to na pewno miało miejsce czy to omam? Później doszło też uczucie,że jestem sterowana z zewnątrz, tzn. tak naprawdę tego nie czułam tylko bałam się że czuję... Trudno to wyjaśnić słowami.W szkole miałam taką młodą fajna pedagog i powiedziałam jej o moich fobiach a ona dała mi namiar na taki ośrodek dla młodzieży gdzie jest psycholog i można pójść. I to była masakra, albowiem trafiłam na młodą siksę która chyba za bardzo nie znała się na rzeczy i ja jej mówię: 'boję się,że mam schizo" a ona:"możliwe że tak jest".A w ogóle prawie ze mną nie porozmawiała! To był cios, przeryczałam cały dzień i więcej do niej nie poszłam. Poszłam do innej psycholog, u której już kiedys byłam i opowiedziałam jej wszystko. ona się uśmiechnęła, złapała mnie za rękę i powiedziała: "nie masz schizofrenii, gdybyś miała- nie czułabyś tego. Masz za to nerwicę i depresję". Potem jeszcze byłam u psychiatry bo żeby terapia dawała efekty musiałam trochę poprawić sobie nastrój lekami i tam usłyszałam to samo: nerwica. Żadna schiza. nie ma poczucia choroby w schizofrenii. Są inne objawy. Koniec i kropka.

Majka, polecam więc wizytę raczej u psychiatry- wtedy będziesz miała pewność. To piszę po to żebyś sobie znowu nie wkręciła że ktoś Cie źle zdiagnozował. Opisałam Ci tę historię (przepraszam że tak chaotycznie) ponieważ mam wrażenie,że jednak nie do końca wierzysz że przechodziłam przez to samo. Tak jest w nerwicy,że zdaje się nam,że tylko my tak mamy :) Nie pamiętam momentu kiedy się to skończyło (chyba właśnie po tej wizycie u psychiatry), niestety deprecha mnie wtedy przytłoczyła na jakieś 2 miesiące, w związku z nerwicą niestety. Ja myslę,że musisz szybko się wyleczyć z lęku przed chorobą psychiczną bo im dłużej to trwa tym bardziej nastrój się obniża i będziesz się bardziej męczyć z deprechą. Ściskam Cię :)

To normalne w naszym przypadku że wymyślamy sobie przeróżne choroby. A co do bólu to ja odkryłam w sobie że pod zadnym pozorem nie mogę czytać na ulotkach lekarstw skutków ubocznych lub objawów mogących wystąpić bo to co wyczytam mechanicznie zaczyna mnie boleć.

dzięki Rudegirl bardzo pomaga mi to co piszesz, u mnie zaczeło się również bardzo niewinnie a potem zabrnełam już sama dalej za pomocą google. To takie męczące i przykre jak z dnia na dzien może odmienić się całe Twoje życie i włada Tobą tylko lęk:( tak mi źle że nie potrafię sobie z tym poradzić, wytłumaczyć, opanować się. Tylko wciąż zagłębiam się bardziej i bardziej aż do momentu,że czuje że jestem na granicy całkowitego ześwirowania. Sama nie mogę uwierzyć w to co się dzieje... mam tyle planów na przyszłość, chciałabym mieć dzidziusia, chciałabym być szczęśliwa bo ma dla kogo żyć ale jak tu być szczęśliwą???nie mogę sobie poradzić z tą ciągłą analizą siebie i otoczenia to pozbawia mnie całej energii. Widzisz pójdę do tego lekarza i boję się,że jednak to będzie to i znowu rodzi się lęk. Jak tu normalnie funkcjonowac?

[Dodane po edycji:]

ONA0 z tymi ulotkami ma podobnie:(

Dobry wieczór wszystkim :)

Mam nadzieję, że czujecie się w miarę, w miarę :) Co do SM - wiem o tej chorobie dość dużo, bo swego czasu bardzo się nią interesowałam, i to jest tak, że albo mri wychodzi niedobrze, albo ma się odchyły w badaniach odruchów. Więc chciałabym pocieszyć wszystkich zaniepokojonych - neurolog na pewno wykryłby, że COŚ jest nie tak.Gorzej z dointerpretowaniem

Co do mnie do mri chcę zrobić głównie z uwagi na bóle głowy, nienormalne wg mnie, których wcześniej nei miałam. Wiem, że to promieniowanie (na szczęście radiowe, nie rentgenowskie), wiem, że dużo kasy, wiem, wiem, wiem... ale dla świętego spokoju naprawdę jestem w stanie zrobić dużo Oby tylko na wyniku pojawilo się to upragnione "w normie"...

Pozdrawiam wszystkich i życzę SPOKOJNEGO wieczoru :)

co do odruchow to bym sie tak nie zgodzila bo ja lezalam pare miesiecy temu po ciazy wlasnie na neurologii z podejrzeniem SM bo sama sobie wmowilam w sumie i mialam faktycznie dziwne objawy a jeszcze jeden konowal w szpitalu o zgrozo !! stwierdzil ze to moga byc objawy SM i co i wsyzstkie badania okey oprocz tego ze w lewej nodze mam slabszy odruch i w ogole czuje ze ta noga jest slabsza ale chodze normalnie i wszystko robie normalnie nie mecze sie bardziej ani nic z tych rzeczy i nie mam SM przy wypisie powiedzieli mi ze w 100% jestem zdrowa ale skad ten slaby odruch to do dzis nie wiem???

A przez przycisniecie podbrodka do klatki piersiowej sprawdza sie czy nie ma sie zapalenia opon mozgowych SM w ten sposob niestety nie wykluczysz a kazdy neurolog ktory porzadnie bada to takie badanie tez przeprowadzi.

No tak, z tymi odruchami to może być sprawa dyskusyjna. Gdybym zwracała uwagę tylko na to, co się dzieje "w ciele" postawiłabym sobie diagnozę sama, bo: mam mrowienia, drętwnienia kończyn, słabe nogi czasem i takie tam.

Ale teraz jestem na etapie innych zmian w mózgu i tylko MR mnie z tej głupoty wyleczyć może i basta

Majka, jeśli mogę się wtrącić - mam koleżankę cierpiącą na tę przypadłość - mówię o schizofrenii - i w chwilach, kiedy ma gorszy okres naprawdę nie zdaje sobie z tego sprawy. Generalnie funkcjonuje dobrze, studiuje dwa kierunki, ma koleżanki, ale osoby, które o jej chorobie nie wiedzą, odsuwają się od niej. Dlaczego? Dlatego właśnie, że w gorszych chwilach zachowuje się w sposób NAPRAWDĘ wzbudzający zdziwienie i strach. Jedno więc jest pewne - gdybyś cierpiała na tę chorobę domyślaliby się tego wszyscy dookoła, ale niekoniecznie Ty :) nie martw się :)

wiesz ja sama mysle o MRI chociaz mialam juz raz robione ale mam fajne neurolog ktora jak cos bez problemu da mi skierowanie a co do odruchow to sobie tak mysle ze nawet jak sie ma jakis ucisk od kregoslupa albo skrzywiony kregoslup porzadnie a ja tak mam to moze byc ta noga lekko oslabiona no ale mysle cos z tym zrobic...jak dojde co to jest bo wytlumaczenie ze NIC mi nie wystarczy.

Mam nadzieję, że prędzej czy później znajdziesz wyjaśnienie :) Mnie by same objawy nie przeszkadzały, gdyby nie to, że wiem, czego MOGĄ BYĆ symptomem. Muszę mieć czarno na bialym, że jest ok :) To straszne mieć taki charakter, ale co zrobię

widzisz niby zdaje sobie sprawę z tego wszystkiego ale mimo to ciągle odczuwam niewyobrażalny lęk przed tą chorobą wcześniej bałam się głównie raka, teraz schizo...

gdybys miala schizo to bys nie mowila ze sie tego boisz tylko bys wrecz zaprzeczala osoba chora nie zdaje sobie sprawy z tego i nigdy sie nie przyzna ze jest chora wiec sie nie martw na pewno tego nie masz :)

sunflowerseed, kn24, święte słowa- mam na myśli Majkę :))Majka, przeczytałaś? Bo może jak we 3 zaczniemy Ci do głowy kłaść że nie masz schizo to wreszcie uwierzysz :))

A co do SM to ja znowu ostatnio mam prawą nogę jakby słabszą i oczywiście też już sobie wkręcam od nowa, chociaż byłam dopiero co u neurologa :) Ręce tez mam jakby omdlałe...Ciekawe czy to przez te rozmowy tutaj o SM :) Ehhh, kiedy ja się zacznę cieszyć wiosną, życiem....

kochane moje wbijajcie mi to do głowy może wreszcie w to uwierze. Dzięki wielkie za wsparcie