[Trójmiasto] (Gdańsk, Sopot, Gdynia) + okolice

witam, siedzę tu już parę miesięcy i przyszedł czas gdy potrzebuję się znów wybrać do specjalisty... i szukam kogoś kto ma jakieś doświadczenia w tej kwestii, gdzie pójść itd. chętnie bym się z kimś spotkał i o tym pogadał :)

a poza tym generalnie polecam swoje towarzystwo

Też jestem z Gdańska, ale mam tylko niecałe 17 lat

Też jestem z Gdańska, ale mam tylko niecałe 17 lat

a masz jakieś doświadczenia, z lekarzami ? bo głównie w tej materii szukam porad :) aj tam 17 lat

Witam

Chiciałabym sie dowiedziec czy ktos uczeszczał do tej pani na terapie i jakie były jej efekty. Mam zamiar skorzystac ale chciałabym poznac Wasze opinie o niej, przyjmuje w Gdyni

Przychodnia "Orłowo"

ul. Wrocławska 54

Pozdrawiam

Można powiedzieć, że mam

chciałabym poznać realnie osoby z okolicy Gdyni lub z samego miasta z różnymi problemami lęki, nerwice, zaburzenia osobowości i watpliwości co do orientacji seksualnej, mam 28 lat, choć nie wyglądam

Witam, napisałem na PW.

kwadratowa, witaj,jestem Sopocianką,także rzut beretem ^^.

szukam przyjaciół, znajomych i pracy dorywczej na weekendy,

ale koniecznie w Trójmieście

Ja jestem z Gdyni, mam nadzieję że uzbiera nas się więcej także z Sopotu i Gdaska

podbijam temat,

Halo Gdynia, odezwij się

cześć, fajnie, że napisałaś, z tego co się orientuję tutaj to osoby chcą przeważnie tylko pisać, uważają, że gdy spotaka się więcej ludzi z takimi różnymi problememi to mogą się wzajemnie pociągnąć na dno; a ja uważam coś wręcz przeciwnego, że gdyby było nas więcej to moglibyśmy sobie wzajemnie zacząć pomagać, piszę tak, bo żyję trochę w izolacji i nie mam jakiś ludzi, którzy mogliby mnie wesprzeć w razie potrzeby; a teraz jeszcze sezon wakacyjno-urlopowy, nawet w interencie mały ruch się zrobi; są wprawdzie różne grupy wsparcia itp., ale wszystko to za pieniądze, może więc możnaby zorganizwoać coś takiego za darmo na zasadzie spotkań ? masz jakiś pomysł, jak odszukać jakiś ludzi zaiteresowanych taką działanością ? POZDRAWIAM SERDECZNIE

chyba jedyny sposób to zebranie ludzi z neta bo w realu niewiele osób się przyznaje choć powiem szczerze ze się trochę boję bo ostatnio kumpela,jak się okazało z problemem ( i to dużym ) wręcz mnie napastowała....można by w sumie stworzyć taką małą grupę ale ciekawe ile osób się jeszcze odezwie

dobrze, w takim razie trzeba będzie coś zoraganizwoać jakąś taką silną gdyńską grupę, tylko zastanawiam się jak w tym necie odszukać ludzi do takiej grupy, zareklamujemy się jeszcze na jakiś innych forum ? z miejscem sotkań nie byłoby problemu, bo spokojnie mogłaby być to na przykład plaża, przynajmniej w czasie lata, czekam na pomysły Koleżanki co robimy dalej ?

LUDZISKA jeśli jesteście z Gdyni to PISZCIE, CZEKAMY !!!!!

ale każde zaburzenia są dozwolone???ja jestem z Gdyni :)

[Dodane po edycji:]

dobrze, w takim razie trzeba będzie coś zoraganizwoać jakąś taką silną gdyńską grupę, tylko zastanawiam się jak w tym necie odszukać ludzi do takiej grupy, zareklamujemy się jeszcze na jakiś innych forum ? z miejscem sotkań nie byłoby problemu, bo spokojnie mogłaby być to na przykład plaża, przynajmniej w czasie lata, czekam na pomysły Koleżanki co robimy dalej ?

LUDZISKA jeśli jesteście z Gdyni to PISZCIE, CZEKAMY !!!!!

a ja nie umiem tak w realu swobodnie mówić o tym co tu mogę napisać

ja jestem z Gdyni i się piszę na te pomysły :)

rownież podbijam.Sopocianka;)

a mam takie pytanie----------------------czy sytuacja nie będzie dosyć dziwna jak się spotkamy??? trzeba będzie od razu parę butelek obalić żeby przełamać pierwsze lody?czy co będziemy się żalić czy co?ja tak w realu to chyba nie dam rady

toska, ile masz lat?

toska, ile masz lat?

hmmm brzmi to jak wrzuta

30

toska, dlaczego jak wrzuta?nic bardziej mylnego!

toska, dlaczego jak wrzuta?nic bardziej mylnego!

no myślałam że moje podejście do obalenia paru butelek by zacząć gadać na żywo o tym co siedzi wewnątrz nas odebrałaś jako na maksa gówniarskie i dziecinne

toska, nie.

toska, nie.

przepraszam w takim razie

[Dodane po edycji:]

a znacie w Gdyni jakiegoś spoko psychologa czy tam terapeute?Kogoś kto wysłucha i nie będzie oceniał?

No to już nic nie wiem właściwie tak do końca. Nie znam się szczerze mówiąc na zaburzeniach, czy chorobach, ale myślę, że ludzie są ludźmi, więc powinni sobie spróbować pomogać, jeśli tylko mogą i jeśli starcza im sił. Jeśli chodzi o mnie akurat to zależałoby mi na spotkaniach w rzeczywistości z ludźmi, takimi żywymi, których łączy jakiś cel np. przełamywanie własnych oganiczeń, dla mnie takim ograniczniem i czymś czego panicznie się boję jest odezwanie się do obcej osoby na ulicy, nie potrafię tego zrobić, za nic na świecie mam zupełną blokadę, nawet jeśli chodzi o to, że coś mi jest, że źle się czuję i to dramat w pewnym sensie, mam też najniższe na świecie poczucie wartości i wygląd odstraszający osoby pontencjalnie nastawione w sposób nie wrogi. Wszystko to sprawiło, że zaprzepaśiłam możliwość znaleziania dodatkowej pracy, na której mi bardzo zależało. Podłamało mnie to trochę. Dwa miesiące, powszechnie uznane za wakacyjne są czasem w którym nie wiem zupełnie co ze sobą zrobić, mam tyle co nic gotówki i boję się wyjazdów, więc najczęściej zwyczajnie włóczę się po Trójmieście, swojskich stronach, w nadzieji, że zdarzy się coś co odmieni mój los. A tu nic szczególnego się nie dzieje (ta sytuacja utrzymuje się już od kilku lat). A jak gorzej się czuję, to nigdy nie wiem, czy nie czeka mnie szpital i jescze objawy nerwicy lękowej i być może homoseksualizm, także jest we mnie trochę różnych pytań do siebie samej, eh...

A Ty co myślisz i z czym walczysz na codzień ?