Wasze relacje z otoczeniem...?

Czy wy też macie coś takiego,że ludzie z zewnątrz lub wy sami czujecie,że musicie do pewnego okresu wyzdrowieć? Że po prostu musicie na siłe iść,jeszcze kilka kroków itd.? Że musicie coś zrobić? Że nie możecie się bać? Że nie możecie być już dłużej chorzy?

Przede wszystkim otoczenie wywiera presję za pomocą groźby bycia nikim, odcięcia gazu, prądu, wody, komorników, bandytów podatkowych itd.

Kij z nimi i tak po śmierci będą budować piramidy ku mojej chwale :) .

Co do wewnętrznej presji...

Hmm...

Trochę. Chcę wyzdrowieć i móc na równych prawach walczyć z tym przeklętym światem... Bez lęku... Bez litości...

Trzeba sie leczyc i jeszcze raz leczyć , bo czas ucieka , lata uciekaja i juz nie powrócą. Ja lecze sie od polowy lutego leki od marca .Wracam do zycia , robie sie samodzielna .Jest tylko jeden problem straciłam kawał zycia bo wstydziłam sie isc do psychiatry i leczyc się u niego. A straconych kilkunastu lat nikt mi juz nie odda.

Droga feniks..niestety tak to już jest że ludzie nie potrafią nas zrozumieć...mnie wkurza ciągłe ich gadanie że chyba coś mi się dzieje...przecież wiedzą o co chodzi wuięc po co mnie pytają..nie chcę za każdym razem komuś odpowiadać mam nerwicę i dlatego się trzęsę...rozumiem Cię doskonale jako inna neurotyczka...a co do szkoły to nie przejmuj się...wiem że jest ciężko...ale uwierz mi można wytrzymać...

pozdrawiam i życzę powodzenia

walczyć z tym przeklętym światem...

Interesujące. Jak zamierzasz to robić?

Zabić go .

sorrow...masz jakas babę jadrową, atomową, biologiczną, chemiczną schowana pod łóżkiem lub w szafie... W jaki sposób chcesz to zrobić???

Zabić go .

Przymujesz może zlecenia na wykładowców akademickich?

U mnie ta wewnętrzna i zewnętrzna presja to dwie strony jednej chorągiewki.Bo ja nie istnieje.Są tylko moi rodzice,którzy nawet gdy są 80 km ode mnie,mają nade mną całkowitą kontrolę.Bo myślę,tak jak oni tego chcą.Moje opinie na mój temat to ich opinie.Opinie innych ludzi na mój temat to ich opinie.Jestem do niczego,mogę lepiej,opieprzam się,nie to co syn znajomej z pracy,tak jest mamo!Zanim coś zrobię zastanawiam się co oni na to.Nawet jeśli chodzi o najzwyklejszą codzienną czynność.Muszę ich wyciągnąć z siebie i z innych ludzi,wtedy mój problem zniknie.

sorrow...masz jakas babę jadrową, atomową, biologiczną, chemiczną schowana pod łóżkiem lub w szafie... W jaki sposób chcesz to zrobić???

To tylko przenośnia .

Poza tym, ich Świat jest Słowem.

Tak więc zabiję go moimi Słowami i stworzę na nowo :) .

U mnie ta wewnętrzna i zewnętrzna presja to dwie strony jednej chorągiewki.Bo ja nie istnieje.Są tylko moi rodzice,którzy nawet gdy są 80 km ode mnie,mają nade mną całkowitą kontrolę.Bo myślę,tak jak oni tego chcą.Moje opinie na mój temat to ich opinie.Opinie innych ludzi na mój temat to ich opinie.Jestem do niczego,mogę lepiej,opieprzam się,nie to co syn znajomej z pracy,tak jest mamo!Zanim coś zrobię zastanawiam się co oni na to.Nawet jeśli chodzi o najzwyklejszą codzienną czynność.Muszę ich wyciągnąć z siebie i z innych ludzi,wtedy mój problem zniknie.

snae...czyżbyś wzięła za dużo lekcji u kochajacego????

Poza tym, ich Świat jest Słowem.

Tak więc zabiję go moimi Słowami i stworzę na nowo

...życze powodzenia Sorrow!!!

snae...czyżbyś wzięła za dużo lekcji u kochajacego????

Hehe bynajmniej.

To tylko przenośnia Razz .

 

Poza tym, ich Świat jest Słowem.

Tak więc zabiję go moimi Słowami i stworzę na nowo Smile .

tzn. ze swiat nie istnieje poza ich slowem poza nim nie ma juz swiata :)

skoro swiat ich jest slowem to co to za slowo

jak chcesz "zabic" te slowo swoim slowem

a moze to co napisales jest tylko zartem , przenosnia bez dna

pzdr

Świat istnieje poza słowem, ale słowa definiują świat i wpływają na jego zrozumienie. Słowo można zabić w podstawowy sposób. Zmieniając jego znaczenie, tak by odpowiadało moim gustom i mojemu sumieniu.

No właśnie a to bardzo ważne...że się rozumeimy i możemy wspierać...to forum dłao mi np. nadzieję...że nie jestem jendak stracona

Jakież to słowo?

Dużo słów :) .

Słowo można zabić w podstawowy sposób. Zmieniając jego znaczenie, tak by odpowiadało moim gustom i mojemu sumieniu.

jak zatem ("zabic"- zmienic) znaczenie slowa nie zmieniajac jego formy nie zamieniajac go poprostu na inne

w jakim kontekscie slowa te (zmienione tudziez niezmienione) maja odpowiadac twoim gustom i sumieniu

o co tu tak naprawde chodzi :)

Dużo słów

Nowomowa?

ja podobnie jaki Aga1,ludzie sa zdziwieni ze ja choruje na nerwice kiedy sie dowiaduja,muwia ze wogole nie widac po mnie,ze wygladam na promienna osobe

Ja mam oblicze posępne jak noc listopadowa,więc raczej to nikogo nie dziwi.Z zaskoczeniem się nie spotkałam ;].

Nigdy nikt kto mnie poznawał nie przypuszczał,że mogę być chora na coś takiego. Zawsze jest to zaskoczeniem dla wszystkich. Jeżeli kogoś informuje o swojej chorobie to robię to tak,by nie przerazić na dzień dobry.Pikantne szczególiki choroby zachowuję dla siebie. Ludzie mało zorientowani są w temacie nerwicy lękowej,więc nie jest to trudne.

Jeżeli chodzi o bliskich znajomych - wszyscy wiedzą (bo nie ukrywam tego). Już dawno nauczyłam się otwarcie rozmawiać o swojej chorobie. Jedyne co mnie drażni to ironiczne uwagi na temat zbędnego "faszerowania się psychotropami". Zwykle ucinam szybko temat. Cóż mogą wiedzieć,skoro sami tego nie doświadczyli.. Ale ogólnie nikt na mnie nie patrzy jak na wariatkę. Jestem traktowana jak kazdy inny człowiek. Kazdy ma jakieś swoje choroby..ktoś ma tarczycę, łuszczycę..a ja mam nerwicę

Dużo zależy od środowiska w jakim żyjemy. Moje jest otwarte na innych i w miarę tolerancyjne. Być może nie każdy ma takie szczęście..Ja mam.

Ten temacik kieruję do wszystkich lecz szczególnie do dziewczyn.

To tak... nie mam żadnych kontaktów z dziewczynami!Tylko tyle co "cześć" w szkole.Kompletne zero.Dobrze,że przynajmniej rozmawiam z siostrą.To już coś. Ale normalnie nie porozumiewam się z kobietami.Dużo myślę o tym, żeby się przełamać, ale jak one się dowiedzą, że choruję na nerwicę to odejdą ode mnie i każda bedzie postępować tak samo.Jestem strasznie durny,przecież kobieta nie ugryzie, ale ja odczuwam lęk kiedy pomyślę o tym że bede rozmawiał z Nimi.Dochodzi do tego jeszcze to, że wlasnie to facet musi zadbać o Nią i pierwszy wyciągnąć rękę.Czuję się bardzo bezradny kiedy pomyślę że zaproszę ją na kawę czy do kina. Jeśli już to się stanie, to w myślach powstanie blokada w stylu :"a co będzie jak ona się dowie, a o czym bede z nia gadal, co do niej powiedziec ciekawego,przeciez jak bede sobą to ona mnie wysmieje, co będzie jak pokaże się z nią w większej grupie znajomych,strasznie nie lubię tłumu itp."pomózcie biednemu i podajcie kilka rad drogie dziewczyny!

Dobrze Cię rozumiem mocarz wiem jak to jest bo mam tak samo tylko tyle ze z facetami jak mam sie spotkac nigdy nie dochodzi do tego spotkania zawsze je odwaoluje wymigując sie czyms chcialabym ci cos doradzic ale niestety nie moge bo ma ten sam problem i potrzebuje pomocy pozdrowko:)

Ja też nie mam kontaktu z płcią przeciwną i mi to wiśta.

Ludzie czym wy się przejmujecie?

Malcolm ale nie wszystkim to wiśta