Co dalej? Pomóżcie...

Jak wszystko rozumiesz to czemu 2? Może nie sprawdzasz dobrze, albo przez stres?

Nie wiem właśnie, czemu. W domu robię pełno zadań i wszystko ładnie wychodzi, nawet bez większego problemu. A na sprawdzianie wpatruję się w zadanie i nic. Dane wypiszę, wzory, próbuję i nic mi się nie zgadza. Stres to raczej nie jest, bo ja się rzadko stresuję.

co ja bym dała żeby mieć głowę do matmy :) wtedy nie studiowałabym na wydziale humanistycznym, musisz sobie zobaczyć wykazy kierunków na uczelniach i popatrzeć gdzie wymagana jest matematyka i na pewno nie tylko na matematyce :) aż z ciekawości zajrzałam jak to na mojej uczelni wygląda i proszę : administracja, prawo, europeistyka, dziennikarstwo i komunikacja społeczna, ekonomia, pedagogika, psychologia,socjologia, zarządzanie na te kierunki mozna zdawać matmę na maturze :)

[Dodane po edycji:]

jeszcze masz czas na decyzję a to że lubisz liczyć nie znaczy że musisz iść na matmę :)

Nie wiem właśnie, czemu. W domu robię pełno zadań i wszystko ładnie wychodzi, nawet bez większego problemu. A na sprawdzianie wpatruję się w zadanie i nic. Dane wypiszę, wzory, próbuję i nic mi się nie zgadza.

A jak po sprawdzianie spróbujesz zrobić te zadania które były?

Stres to raczej nie jest, bo ja się rzadko stresuję.

To co tu robisz?

czesc aviska,robisz za ofiare,biednego misia,ktory zwala wine za swoje nieudane zycie na innych,zamiast wziasc sie za siebie za odpowiedzialnosc za swoje zycie,bycie dla siebie kims waznym,pierwszy krok to dobry terapeuta ktory,pomozoe ci odnalezc zagubiona wartosc samej siebie,joanna5

scrat, po sprawdzianie zadań nie robię, bo nie lubię przez to przechodzić drugi raz. A co do stresu, to wyraziłam się nieprecyzyjnie - nie stresuję się przed żadnymi sprawdzianami, pytaniami, konkursami, egzaminami i tak dalej... Dlatego w przypadku fizyki to mogę spokojnie wykluczyć.

joanna5, zwalam winę za swoje nieudane życie? Nie twierdzę, że mam nieudane życie, tylko że sobie ostatnio nie radzę. To jest pewna różnica. Zresztą... A, nieważne.

czesc aviska,robisz za ofiare,biednego misia,ktory zwala wine za swoje nieudane zycie na innych,zamiast wziasc sie za siebie za odpowiedzialnosc za swoje zycie,bycie dla siebie kims waznym,pierwszy krok to dobry terapeuta ktory,pomozoe ci odnalezc zagubiona wartosc samej siebie,joanna5

Tutaj czesto sie zdarza, ze nagle na forum pojawia sie ktos nawiedzony i atakuje innych? Bo jak widze, joanna5 napisala kilka raptem postow, z ktorych bije totalna nieznajomosc tematu a za to sączy sie z nich jakis jad. Ostatnio tez pojawil sie jakis (chyba) "erwin", czy cos takiego, i tez sie tak brzydko czepial Pawla i innych.

Czesto zdarzaja sie tu takie "naloty"?

Własnie tez zauwazyłam te kilka postów wczoraj wieczorem i myslałam że właśnie na tym forum ludzie mogą znalezć zrozumienie a tu prosze...

Tak czy inaczej... M. będzie na osiemnastce naszej wspólnej kumpeli, na którą też jestem zaproszona. A że to będzie dość kameralna impreza, kilka osób tylko, to nie wiem, jak to będzie... Już się tego boję, chociaż to dopiero za trzy miesiące...

joanna5, nie wiem co napisać ... Przypominasz mi użytkownika tego forum o nicku DEPRES. Odrzucony. Powód? Mówił prawdę w sposób dosadny, bez owijania. Zupełnie jak Ty.

Na forum brakuje takich ludzi jak Ty, zdrowych z doświadczeniem. Ściślej ujmując, brakuje mi kogoś takiego.

Czesto zdarzaja sie tu takie "naloty"?