Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

Kluc to tez mnie kluje w roznych miejscach. Ale ten bol wlasnie sie powtarza w jednym miejscu. I to mnie przeraza. A dzisiaj to mnie zaklulo tak ze az mnie zgielo. Tylko dziwne bo po tym zaraz gazy mi sie zbieraja wiec moze to jakoes wzdecia ale zeby az tak bolalo...

Kluc to tez mnie kluje w roznych miejscach. Ale ten bol wlasnie sie powtarza w jednym miejscu. I to mnie przeraza. A dzisiaj to mnie zaklulo tak ze az mnie zgielo. Tylko dziwne bo po tym zaraz gazy mi sie zbieraja wiec moze to jakoes wzdecia ale zeby az tak bolalo...

Dokładnie takie same kłucia pod lewym żebrem mam od jakiś 13 lat. Pamiętam, że jak zacząłem liceum to pojawiły się pierwszy raz. Podobnie jak u Ciebie towarzyszą temu wzdęcia i pierdzę jak dzik. Wystarczy jednak, że zacznę się trzymać diety, dużo się ruszać, ćwiczyć i bóle ustają. Wracają np. po mocno zakrapianej imprezie.

Witam,

z tym kłuciem to tak już jest niestety.. mnie też przez pół roku kłuło/uciskało.. czytanie w sieci o objawach... co chwila dotykanie się w miejsce, w którym mnie kuło-uciskało /okolice żebra/.. brak możliwości spania na tym lewym boku.. badania - krew, mocz, usg, rtg... i przyszła kolej na gastroskopię... ktoś mi poradził, żebym wziął się za dietę plus wieczorem łyżkę lnu mielonego z wodą /piję len mielony złoty sante/... mniej smażonego.. mniej mięsa przetworzonego... mniej ziemniaków.. mniej alkoholu.. itd. i co? po miesiącu odeszło jak ręką odjął.. teraz czasami zakłuje/uciśnie.. gastroskopii uniknąłem.. a w międzyczasie objawy ze strony innych układów:(

Dxiekuje :-) Troche sie uspokoilam z tym kluciem i od razu jakos przestalam tak czesto to odczuwac :-)

Jeszcze mam jeden problem. Ma jtos z Was problem z zylakami? Ja mam 28 lat dopiero i na jednej nodze z tylu za kolanem zauwazylam taka zgrubiala wypukla zyle. Noestety wyglada to jak maly zylak. Niestety yroche go poobmacywalam i od wczoraj mnie ya zyla boli.

Mialam juz przygode z zakrzepica tzn wmowilam sobie ze ja mam... od razu polecialaM zrobic ddimery oczywiscir wszystko ok i sie uspokoilam. Teraz znow mi ta choroba "wraca" bo jak przeciez boli to pewnie zakrzep tam jest.

I nie wiem co robic leciec na dopplera czy sie ogarnac.

Nie macie tak, że jak tylko coś zauważycie typu narośl, kulka jakaś, guzek /jak na przykład pisze Leniek644 o żylaku/ to już coś się Wam /tak i mi/ w główce dzieje. Od razu myślenie, analizowanie, szukanie itd... Mnie kiedyś kolano zaczęło boleć.. Przeciążyłem trochę przez 2 tygodnie i ból niesamowity.. Potem lekarz.. Ja nawet nie widziałem, ale on się mnie pyta, co to za narośl... Ja, że tak chyba od 20 lat mam, bo jak kojarzę od małego przy grze w piłce miałem z kolanami problem - multum urazów po prostu.. A ten USG, RTG.. i mówi - trzeba obserwować.. I ta obserwacja to ciągłe właśnie - jak pisze Leniek - obmacywanie, wmawianie co to może być itd... Po jakimś czasie przeszedł ból i powoli, powoli zacząłem o tym zapominać... Leniek mi przypomniała właśnie pisząc o obmacaniu żylaka:(

Bylam u endokrynologa.

Dostalam antydepresant Mobemid i lek na spanie Dormicum - to na wyciciszenie. Myslicie, zeby brac? Powiedział, ze to konieczne to wyciszenia bo jestem strasznie nakrecona, ale wiecie jak to u hipochondryka z lekami do tego stwierdzil insulinoopornosc i z moich pomiarow glukometrem stan przedcukrzycowy - mam wysokie cukry na czczo. I te wszystkie spadki cukru ogolnie moge miec i z nerwów i z insulinoopornosci, poprostu zaburzylam sobie gospodarke cukrowa cwiczeniami, a na to wplywa tez negatywnie stres i sie zrobil taki misz masz ... Dostalam tez lek na regulacje cukrow i diete ... Na krzywe mnie nie wyslal, ze w moim stanie to tylko pogorszy. Zmartwilam sie, ze oparl sie na tym glukometrze bo wiadamo, ze maja zakres bledu, ale moze wie co robi? Ja mam caly czas w glowe wbitą tą hipoglikemie, odrazu mi sie slabo robi przy glodzie, jem coraz czesciej nawet co godzine-dwie, cukier dzis mialam po 2h 90 cos a mi slabo i mysl, ze pewnie zawyza wynik.... Chyba te leki to koniecznosc .... Pisalam z osoba co ma hipoglikemie wlasnie i mowila mi, ze mam za malo objawow jak na hipo brak drazyc rąk, zaburzenia widzenia, nogi jak z waty, szybkiej akcji serca itd Mi tylko slabo jakbym miala zaraz zemdlec i glod straszny tak jak Wy opisujecie

Laveno ty masz poprostu nerwice ktora robi burdel w organizmie. To nie jest zadna choroba. Ja nie wierze w insulinoopornosc. Cukry tez rosna ze stresu. Jesli twój organizm jest stale w napięciu to jest tego efekt. Bierz antydepresant wycisz sie pare tyg i zobaczysz... Dietę sobie mozesz miec tym bardziej ze mowisz ze tyjesz... Powinnas przestac to mierzyć. Nie masz spadków...nigdy nie mialas ponizej 70... Ja w najgorszym przypadku mam uczucie ze umre wali serce musze zjesc a cukry normalne

Jak dokladnie stwierdzil insulinopornosc.

Mowilas dokładnie o objawach? Co jeszcze moeil o tym głodzie pomimo dobrych wyników?

Laveno dostalas antydepresant i lek na uspokojenie to cos znaczy.... Napisz jeszcze cos o tej wizycie.

nefretis teraz doczytalam ze to inhibilator mao cos takiego nie ssri, troche sie obawiam i nie wiem czy nie sprobuje najpierw tryptofanu na noc i ashwagandhy na dzien a jak nie pomoze to leki. Czy ktos z Was bral te inhibilatory? A drugi lek mam uspakajajacy na noc benzo. I nie wiem czy brac oba? W ulotkach pisza o zwiększonych myslach samobojczych przy tym inhibilatorze a kiedys wlasnie mialam takie mysli, ale typowe nerwicowe "a co jesli".

Mialam wyniki cukier na czczo wysoki i insulina na czczo z tego sie wylicza insulinoopornosc. Powiedziałam, ze od cwiczen przytylam 16kg i dalej tyje, ze musze jesc czesto bo nonstop jestem glodna, pokazalam tez te pomiary z glukometrow. Stwierdzil, ze hipo nie ma chociaz moge miec objawy hipo jak cukrzyk przy dobrych cukrach. I, ze to wszystko jest juz tak nakręcone, ze trzeba jakos zadzialac. Na uspokojenie dostalam z powodu kortyzolu i mam obecnie tiki nerwowe glowa no widac po mnie odrazu, ze jest zle i jestem jednym wielkim nerwem. Ja obstawiam ta insulinoopornosc,od stresu tez to sie pojawia a zaczelam tyc nagle po cwiczeniach, kiedys mialam gorsze stresy a wage utrzymywalam, takze napewno wezme na ta insulinoopornosc lek. Przepisal mi tez na zachamowanie apetytu, ale raczej tego nie wezme - dosc mocny lek i nie przyjemne skutki.

Insulinooporność dokladniej stwierdza sie z krzywych cukrowych, ale mi zabronil robic w tym stanie bo i tak nic to nie wniesie a zaszkodzi. Chyba jak mnie zobaczyl to odrazu stwierdził, ze nerwica i nie wzial pod uwage hipoglikemii a ja mam caly czas tego wyspiaka w glowie. Dzis po 1h od posilki mialam 95 cukier, to chyba za malo? Odrazu mi slabo i glodna bylam. Pewnie dodatkowo sobie rozciaglam zoladek tym czestym jedzeniem ...

A bral ktos z Was te inhibilatory? Ponoc nie można łączyć z wszystkimi pokarmami ...

Eh nie wiem juz co robic czy brac na te cukru boje sie zeby mi nie zbilo za bardzo ...

Ja ostatnio mialam takie ze 2 dni, ze caly czas jak sie robilam glodna, to od razu zaczynalam się dziwnie czuć. A z kolei dzisiaj, zjadlam pierwszy posilek o 12-tej, i spoko. W ogole nie bylo zadnych "sensacji". Wiec już nie wiem...

Za to przed chwilą mialam dziwną sytuacje. Wystraszylam się ćmy, potknełam o fotel i wyladowalam na podlodze (tak tylem, ale na podpartych rękach). Od razu zaczela mnie mega bolec jedna z rąk, zastanawialam się czy nie zlamana, ale powoli przechodzilo. Ale... co dziwne, jednoczesnie, nagle dostalam strasznych mdlosci, jakbym miala zaraz wymiotowac!!! Wystraszylam się tym jeszcze bardziej, i zaczela mnie ogarniac taka slabosc (jakbym miala mdlec - już w oczach tak bylo dziwnie), az musialam sie polozyc, i po chwili wszystko przeszlo.

Nie wiem czy to od stresu taka dziwna reakcja? Czy moglam miec od tego wstrzasnienie mozgu? (ale nie uderzylam się glową ani nic).

Zawsze cos.. :)

Ja przechodziłam chyba wszystkie raki, dodatkowo utratę wzroku i zanik mięśni, To był był najgorszy czas w życiu, codziennie coś nowego-jak wyjaśniłam jedno, to pojawiała się inna rzecz i tak w kółko. Wydałam kupę kasy na lekarzy i badania, musiałam zmienić lekarza 1 kontaktu bo już wstyd mi było chodzić do niego co chwila po nowe skierowania. Pomogły mi dopiero leki.

Najgorsze, że to wszystko jest prawdziwe, wszystkie te bóle - ja miałam niemiłosierne zawroty głowy, omdlenia, bóle chyba wszędzie. Ale niesamowite dla mnie teraz jest jak wielka może być siła sugestii. W kwietniu ubiegłego roku w bardzo ciężkim momencie przebiegu mojej choroby musiałam lecieć samolotem - byłam w strasznym stanie. Na początku w samolocie zaczęły mrugać światła - tzn. robiło się ciemno na parę sekund, a ja byłam w tedy strasznie spanikowana i koszmarnie się czułam i wyobraźcie sobie że potem przez cały około miesiąc codziennie "gasło" mi swiatło tak na około 5 sekund i tak w kółko. Byłam u okulisty i u innych lekarzy i wszystko było ok. To "tylko" nerwica.

Pozdrawiam !

Czytam Wasze posty i dostrzegam, że wiele osób boi się brać lekarstwa, które przepisują lekarze. Dziwi mnie to, nigdy nie doświadczyłem podobnego problemu, mimo potężnych wkrętów i lęków o życie. To co powie lekarz zawsze było dla mnie świętością, jeśli jakiś medykament kazał łykać to zgodnie z jego zaleceniami przyjmowałem określoną dawkę. Nigdy nie wpadłem na pomysł, aby może jednak zrezygnować z pigułek, syropów czy innych czopków.

Też zawsze uważałem że to co lekarz mówi jest swiete. Przypisuje to i to tzn że muszę to brać w końcu to on ma wykształcenie medyczne-do czasu kiedy bez odpowiedniego rozpoznania , wywiadu u psychiatry po kilkunastominutowym produkowaniu się o tym co mi jest i dlaczego psychiatra ot tak bez pytań żadnych wpisał mi receptę - tabletki z grupy ssri po których myślałem że zejde.

Od tamtej pory sam staram się edukować w temacie swoich dolegliwości.

U lekarza rodzinnego tak samo dostaje tylko kolejne recepty zamiast rad sugestii co powinienem zmienić itd. Niestety nie wszyscy lekarze traktują swoje prace tak jak powinni. Odczuwam że wielu z nich robi to na ideał się.

Na szczęście teraz trafiłem na odpowiedniego który zawsze jak przychodzę zrobi odpowiedni wywiad że mną i porozmawia o tym co mi jest i dlaczego

Czytam Wasze posty i dostrzegam, że wiele osób boi się brać lekarstwa, które przepisują lekarze. Dziwi mnie to, nigdy nie doświadczyłem podobnego problemu, mimo potężnych wkrętów i lęków o życie. To co powie lekarz zawsze było dla mnie świętością, jeśli jakiś medykament kazał łykać to zgodnie z jego zaleceniami przyjmowałem określoną dawkę. Nigdy nie wpadłem na pomysł, aby może jednak zrezygnować z pigułek, syropów czy innych czopków.

Ja mam tak samo, ale czasem trudno mi się już oprzeć wrażeniu, że za dużo tego. Codziennie łykam sześć tabletek. Psychotropy, na nadciśnienie, na tarczycę i na wątrobę, bo pewnie te leki jej nie pomagają. Kolega w pracy w takim samym wieku jak ja (40 lat) nieźle się uśmiał jak mu o tym powiedziałem. On nic nie łyka, chociaż gdyby zrobił tyle badań co ja, to na pewno miałby jakieś tabletki zapisane. Ale on badań nie robi i ma dużo więcej radości z życia niż ja. Jebać nerwicę.

Czytam Wasze posty i dostrzegam, że wiele osób boi się brać lekarstwa, które przepisują lekarze. Dziwi mnie to, nigdy nie doświadczyłem podobnego problemu, mimo potężnych wkrętów i lęków o życie. To co powie lekarz zawsze było dla mnie świętością, jeśli jakiś medykament kazał łykać to zgodnie z jego zaleceniami przyjmowałem określoną dawkę. Nigdy nie wpadłem na pomysł, aby może jednak zrezygnować z pigułek, syropów czy innych czopków.

 

Ja mam tak samo, ale czasem trudno mi się już oprzeć wrażeniu, że za dużo tego. Codziennie łykam sześć tabletek. Psychotropy, na nadciśnienie, na tarczycę i na wątrobę, bo pewnie te leki jej nie pomagają. Kolega w pracy w takim samym wieku jak ja (40 lat) nieźle się uśmiał jak mu o tym powiedziałem. On nic nie łyka, chociaż gdyby zrobił tyle badań co ja, to na pewno miałby jakieś tabletki zapisane. Ale on badań nie robi i ma dużo więcej radości z życia niż ja. Jebać nerwicę.

Zgadzam się, jebać. Ja nadal tkwię w rozważaniach egzystencjalnych, krążę myślami po świecie duchowym, chyba zaraz wyruszę w jakąś podróż, aby odkryć istotę mistycyzmu. Ostatnie moje dni były za mało obfite w sport a zbyt dużo czasu poświęciłem na imprezowanie. Dziś chyba pójdę pobiegać po raz pierwszy od dwóch tygodni, aby wyprodukować trochę endorfin.

Witam. Dziś dołączyłam bo się zastanawiam czy jestem normalna od dawna miałam tak że np zabolał mnie jajnik - google,rak jajnika, zakłuła pierś - rak piersi, guzek na podniebieniu itp. Potem na świat przyszły dzieci i u nich również szukanie, analizowanie. Męczące. Choć nie mam aż tak jak Wy, nie biorę leków (na razie). Dwa dni temu podczas mycia znalazłam pod obojczykiem mały chyba węzeł chłonny. Taki z pół milimetra, niebolący. Google podpowiada wiadomo co. Nie mam w sumie złych objawów, choć jak poczytałam to od razu piersi bolą itp. W lipcu robiłam badania krwi, takie zwykłe, było ok. Ale bez OB. Odpuściłam ziarnicę, chłoniaki z braku objawów, ale teraz wkręcam sobie raka płuc lub piersi i że to przerzuty. Najgorsze, że nie wiem jak długo to mam, bo może zawsze miałam. Czy zdrowe węzły można wyczuć? Google uspokaja jak węzły są w szyi,ale to około obojczyka stresują. Do lekarza po weekendzie pójdę,ale może ktoś pomoże.

Witam. Mam małe pytanie...we wtorek zachorowałam. Wirus bostonski. 2 dni goraczki z dreszczami bez potow potem bol gardla potem ta bolesna wysypka na stopach i dłoniach.

Goraczki juz nie mam od środy bol gardla skonczyl sie definitywnie wczoraj. Wysypka schodzi.

Ciągle leżę bo jestem słaba.

Od 3 dni mam okropne poty w łóżku szczegolnie nad ranem. Ale tez oblewania w dzien. Kazda czynność sprawia wysilek serce wali zawroty nierowne bicie serca chyba nie muszę mówić ze lęk nieustannie...

Powiedzcie bo juz zaczelam czytac:(( o potach...ze chloniak ze to nienormalne. Ile czasu po infekcji dochodzi sie do siebie. Czy taka slabosc poty uczucie omdlenia podczas dluzszego stania to cos powaznego? Ile to moze trwac. Nie umiem nawet normalnie chorowac:((( corka sie zarazila ma to 2 dzien ale nie poci sie tak i nie jest tak slaba

Witam wszystkich ja od 3 miesięcy przeżywam prawdziwy koszmar. Zaczęło się od bólu żebra po rękę. Ubzdurałem sobie raka sutka. Zaczęło się macanie węzłów nad obojczykiem i pod pachami oczywiście kulkę wyczułem nad obojczykiem i pod pachami poleciałem do lekarza rodzinnego ona powiedziała że taka kulka to nic poważnego jeszcze przesuwa się wszędzie. Nie wystarczyło mi to i ubłagałem lekarkę inną na USG. Sutek w normie, węzły prawdopodobnie też (nie pamiętam co lekarz mówił z takich nerwów) ale uznał że nic nie widzi więc odsyła mnie na badanie krwi. Badanie krwi w normie CRP też wyniki idealne. Lekko tarczyca podwyższona. Skoro sutek odpadł to ubzdurałem sobie raka piersi. Bo może chirurg z 30 letnim doświadczeniem coś przeoczył. Wyczuwam ciągle jakieś zgrubienia i naczytałem się o przerzutach do węzłów i oka i mózgu. Zaczęło się uciskanie w głowie i oku mam lewe oko czerwone z kreską obok oka która prowadzi do jakiegoś zgrubienia (mama uważa że to kość i od tarcia oka mam czerwone). Zamazuje mi się obraz i widzę podwójnie. Muszę polecieć jeszcze do okulisty żeby sprawdzić czy wszystko jest w normie.. nerwica nerwicą ale staram się nie lekceważyć różnych objawów.. miałem już dwa razy HIV więc może teraz to też sobie wymyślam.. Jeszcze był wymyślony rak skóry zaczęło mnie boleć znamie i było czerwone. Nagle przestałem o tym myśleć jak przerzuciłem się na pierś to nagle ozdrowiałem..

Witam wszystkich ja od 3 miesięcy przeżywam prawdziwy koszmar. Zaczęło się od bólu żebra po rękę. Ubzdurałem sobie raka sutka. Zaczęło się macanie węzłów nad obojczykiem i pod pachami oczywiście kulkę wyczułem nad obojczykiem i pod pachami poleciałem do lekarza rodzinnego ona powiedziała że taka kulka to nic poważnego jeszcze przesuwa się wszędzie. Nie wystarczyło mi to i ubłagałem lekarkę inną na USG. Sutek w normie, węzły prawdopodobnie też (nie pamiętam co lekarz mówił z takich nerwów) ale uznał że nic nie widzi więc odsyła mnie na badanie krwi. Badanie krwi w normie CRP też wyniki idealne. Lekko tarczyca podwyższona. Skoro sutek odpadł to ubzdurałem sobie raka piersi. Bo może chirurg z 30 letnim doświadczeniem coś przeoczył. Wyczuwam ciągle jakieś zgrubienia i naczytałem się o przerzutach do węzłów i oka i mózgu. Zaczęło się uciskanie w głowie i oku mam lewe oko czerwone z kreską obok oka która prowadzi do jakiegoś zgrubienia (mama uważa że to kość i od tarcia oka mam czerwone). Zamazuje mi się obraz i widzę podwójnie. Muszę polecieć jeszcze do okulisty żeby sprawdzić czy wszystko jest w normie.. nerwica nerwicą ale staram się nie lekceważyć różnych objawów.. miałem już dwa razy HIV więc może teraz to też sobie wymyślam.. Jeszcze był wymyślony rak skóry zaczęło mnie boleć znamie i było czerwone. Nagle przestałem o tym myśleć jak przerzuciłem się na pierś to nagle ozdrowiałem..

Hm, te węzły to widzę, że najgorsza opcja. Wszędzie piszą, że nie powinno ich się dać wyczuć a tyle osób wyczuwa. Pisałam post wyżej, ja wyczułam kulki pod obojczykiem tak 3-4cm, na lini pachy. Dziś od internisty dostałam skierowanie na usg piersi. O niczym innym nie myślę :-( a jakie masz te kuleczki? Ja takie na pół centymetra, nie bolą.

Ja mam jedną kuleczkę też nawet niecały 1cm może pół.. oglądał to lekarz rodzinny i chirurg i wszyscy mówili że jak się ruszają to spokojnie na razie obserwować.. USG sutka nic nie pokazało ani węzłów chłonnych pod pachą. Chirurg dotknął i nie patrzył na USG nawet.. byłem zbyt zdenerwowany aby się o to upomnieć i teraz tysiące pytań.. Mama mówi mi żebym przestał siedzieć na różnych forach bo i się zamartwiać bo każdy pacjent jest inny i każdy może mieć inny przypadek. Cytując jakby ona czytała o każdym węźle i tym że ją coś boli to by też się tak bardzo bała jak ja a woli chodzić do lekarza.. No ale do rozumu mi nie przemówi. Najgorzej jak coś wyczuwam w piersi,mówi mi że jeśli muszę to wygrzebać to na spokojnie.. ona też różne rzeczy jest w stanie wygrzebać a lekarze też ją uspakajali. Ponoć też wkręcała sobie moja mama w młodości różne raki.. hah wiem po kim to mam.. Dziś doszedłem do wniosku że wyczułem zgrubienie obok oka i ubzdurałem sobie przerzuty do oka oko zaczęło po czytaniu o tym boleć i swędzieć no i zamazuje mi się obraz i widzę podwójnie.. tyle się naczytałem o tym.. pora do okulisty chyba tak czy inaczej.. staram się uspokajać bo po akcjach z HIV wiem jaką mam potężną siłę sugestii..

Mi i mama i mąż zakazują czytać ten internet ale to silniejsze ode mnie. Ale Ty jesteś już po usg, myślę, że to powinno Cię uspokoić. Jakby lekarza coś zaniepokoiło to zleciłby dalszą diagnostykę. Poza tym jesteś mężczyzną, faceci też mają raka piersi? Jak tak to chyba mega rzadkość. Ja już bym chciała być po tym usg,choć tak się boję :-(

Przeglądałam tu już tyle stron, jest masa osób z powiększonymi węzłami. Ma ktoś info czy każdy wyczuwalny to powiększony? I czy ma ktoś pod obojczykiem, tak z 3cm obok pachy?