Zamknięte koło (apetyt rośnie w miarę jedzenia?)

Witam ponownie :)

Na chwilę obecną jestem niekoniecznie zadowolona ze swojego życia i nic mnie tak nie irytuje, jak moje własne nastawienie do niego; wszystko ciągle rozbija się o nieuczesaną myśl czającą się gdzieś pod rudą kopułą: Już dawno mogłam nie żyć i miałabym święty spokój.

Czuję się niepotrzebna, niewiele warta, wręcz głupia i nieudana - mam 26 lat i nic sobą nie reprezentuję, mieszkam w wynajętym pokoju (w mieszkaniu z czwórką ukraińskich emigrantów, którzy są bardzo sympatyczni, ale ni cholery nie potrafię się z nimi dogadać, bo ich zwyczajnie nie rozumiem), a myśl o wzięciu kredytu na zakup własnego kąta napawa mnie przerażeniem (bo co ja zrobię, jak mi nie przedłużą umowy, bo co jeśli się rozchoruję i nie będę mogła go spłacać, jak będę funkcjonować mając w perspektywie 20 najbliższych lat życia w zadłużeniu...?), mam pracę, której nie lubię (zresztą momentami jej wprost nienawidzę, a chwilę później uświadamiam sobie, że nie jest najgorsza i powinnam się cieszyć, że jest w ogóle), nie skończyłam studiów (bo ja mnóstwo rzeczy w życiu zaczęłam i nie skończyłam)...

Mam faceta (a jakże) i zdaję sobie sprawę, że jest dla mnie naprawdę dobry i wyrozumiały, ale życie we dwoje napawa mnie lękiem. Panicznie boję się braku akceptacji ze strony jego rodziny - czy bezpodstawnie? Nie mnie oceniać.

Łapię się na tym, że na siłę doszukuję się w nim różnego rodzaju wad - tak jakbym chciała odejść, zanim on odejdzie ode mnie.

Totalna anarchia żywieniowa znowu mną zawładnęła - na zmianę głodzę się i obżeram.

Smutki puszczam z dymem. I właściwie tylko jak jestem ujarana potrafię dostrzec, ile mam szczęścia w życiu mimo wszystko.

Tak tylko chciałam się nad sobą poużalać.

Hej. A dlaczego boisz się braku akceptacji jego rodziny? Masz jakieś podstawy do takich obaw, coś w ich zachowaniu wobec Ciebie?

Nie masz możliwości wynajęcia kawalerki tylko dla siebie?

Hej. A dlaczego boisz się braku akceptacji jego rodziny? Masz jakieś podstawy do takich obaw, coś w ich zachowaniu wobec Ciebie?

Cóż... Rodzina, która omal nie stała się moją własną nie akceptowała mnie i niektórzy tego jakoś nie kryli za bardzo (niedoszły teść powiedział mi prosto w oczy, że wyboru syna odnośnie przyszłej żony nie pochwala - dodał potem, że tez "nie neguje", ale nie ważne; w każdym razie między innym pod wpływem presji ze strony bliskich kochający narzeczony rozmyślił się cztery dni przed ślubem).

Mój obecny facet mieszka z babcią - ona na dole, on do góry.

Widziała mnie raz i zamieniła ze mną zdawkowe "dzień dobry", po czym zrobiła awanturę wnuczkowi, że robi jej z domu burdel, że ma mnie nie przyprowadzać etc., etc. ... Babcia-tradycjonalistka, a ja poczułam się jak przedtem... Wszędzie jestem niemile widziana.

Jego matka przyjęła mnie raczej ciepło, ale przez cały - cokolwiek naprawdę miły - wieczór prawie się nie odzywałam (bo wydaje mi się, że cały mój urok pryska, gdy tylko otworzę usta).

Poza tym oni wszyscy są rodzinni - niedzielne śniadania razem, jakieś tam doroczne zloty rodzinne etc., a ja nie cierpię takich posiedzeń.

Chyba po prostu tam nie pasuję.

Nie masz możliwości wynajęcia kawalerki tylko dla siebie?

Tak, mogę, a nawet powinnam.

Do tej pory blokował mnie fakt, że zarabiając najniższą krajową mam średnie pole do popisu, bo opłaty 'pożrą' 2/3 mojego miesięcznego dochodu.

Ale co tam, i tak nigdy niczego się raczej nie dorobię, więc co mi zależy.

Cóż... Rodzina, która omal nie stała się moją własną nie akceptowała mnie i niektórzy tego jakoś nie kryli za bardzo (niedoszły teść powiedział mi prosto w oczy, że wyboru syna odnośnie przyszłej żony nie pochwala - dodał potem, że tez "nie neguje", ale nie ważne; w każdym razie między innym pod wpływem presji ze strony bliskich kochający narzeczony rozmyślił się cztery dni przed ślubem).

To rzeczywiście bardzo niefajnie, łagodnie mówiąc. Współczuję.

Mój obecny facet mieszka z babcią - ona na dole, on do góry.

Widziała mnie raz i zamieniła ze mną zdawkowe "dzień dobry", po czym zrobiła awanturę wnuczkowi, że robi jej z domu burdel, że ma mnie nie przyprowadzać etc., etc. ... Babcia-tradycjonalistka, a ja poczułam się jak przedtem... Wszędzie jestem niemile widziana.

To przecież nie Twoja wina, niestety, ale niektóre babcie tak mają, że lubią ustawiać rodzinę wg własnego widzimisię (sama coś o tym wiem, ale nie chcę się tu o tym rozpisywać). Może to kwestia dawnego modelu wychowania, nie wiem.

Jego matka przyjęła mnie raczej ciepło, ale przez cały - cokolwiek naprawdę miły - wieczór prawie się nie odzywałam (bo wydaje mi się, że cały mój urok pryska, gdy tylko otworzę usta).

 

Poza tym oni wszyscy są rodzinni - niedzielne śniadania razem, jakieś tam doroczne zloty rodzinne etc., a ja nie cierpię takich posiedzeń.

Chyba po prostu tam nie pasuję.

Nie zniechęcaj się. Może akurat ta rodzina jest fajna i Cię polubi. Z tymi rodzinnymi posiedzeniami - sama nie jestem ich amatorką, może nie tyle ich nie cierpię, ale w pewnym momencie mnie nudzą i wyładowują mi się wewnętrzne baterie. Nie wiem jak to w tej konkretnej rodzinie wygląda, ale czasem można pokombinować i się wywinąć

 

Mam faceta (a jakże) i zdaję sobie sprawę, że jest dla mnie naprawdę dobry i wyrozumiały, ale życie we dwoje napawa mnie lękiem. Panicznie boję się braku akceptacji ze strony jego rodziny - czy bezpodstawnie? Nie mnie oceniać.

Łapię się na tym, że na siłę doszukuję się w nim różnego rodzaju wad - tak jakbym chciała odejść, zanim on odejdzie ode mnie.

 

T

bedziecie zyc ze soba a nie z jego rodzina.

Miałaś przyjechać na cmentarz...

A myśmy byli w bunkrach niedawno.

Właśnie obawiam się, że biorę sobie faceta w pakiecie z jego babką, matką i ciul wie, kim jeszcze.

Nawet w każdą sobotę trzeba iść spać o przyzwoitej porze, bo babcia wymaga obowiązkowej obecności na śniadaniu w niedzielny poranek, więc o 7 trzeba wstać i pędzić do domu, do kościoła...

NN4V - teraz pracuję po 12 h, a weekendy przesypiam, więc nici ze zwiedzania czegokolwiek

Właśnie obawiam się, że biorę sobie faceta w pakiecie z jego babką, matką i ciul wie, kim jeszcze.

....

Młodsze siostry? Kuzynki?

Właśnie obawiam się, że biorę sobie faceta w pakiecie z jego babką, matką i ciul wie, kim jeszcze.

....

Młodsze siostry? Kuzynki?

Byłoby zbyt miło

Żartowałem.