PAROKSETYNA (Arketis, ParoGen, Paroxetine Aurovitas, Paroxinor, Paxtin, Rexetin, Seroxat, Xetanor)

Kilka dni temu uskarżałem się na bezsenność od soboty mi się zmieniło. Teraz mogę spać po 12 godzin i właściwie mógłbym dłużej, ale dla przyzwoitości wstaję przed tą 10 rano. W czwartek wypiłem 3/4 puszki żywca i tyle samo jakiegoś szendi 2%. Nie wiem czy to alko wpłynęło (pierwszy raz teraz na lekach) na tę zmianę. Jak mało spałem nastrój miałem mimo wszystko dobry i jakiś taki "bojowy"(?), próbowałem walczyć z lękami (właściwie to akceptować je kiedy się pojawiały) , wystawiając się na ekspozycje, teraz odkąd długo śpię nie potrafię się wystawiać na lęki, nie chcę tego. Siedzę w domu i chce przeczekać ten czas, bo teraz nastrój mam zdecydowanie gorszy. Jestem poddany nie mam we władaniu własnej woli.

Sport Siłowy jest od 3 miesiecy...

zastanawiam sie wlasnie czy Prolaktyna nie powduje tego że jestem taki senny ostatnio i nic mi sie nie chce....

a czym podniesc tescia jesli do testosteronu dostepu nie mam ??

byłem u rodzinnej i ona powiedziała, że mam wszystko w normie i nie mam czym sie przejmować....

Prolaktyne masz w normie, nie przesadzaj. Ten hormon jest bardzo zmienny, mogles miec gorszy dzien, slabiej sie wyspac, zdenerwowac, ze taka dluga kolejka do lab i prolaktyna juz troche podskoczyla. Zaden endokrynolog (juz pomijajac fakt, ze najprawdopodobniej poczekasz sobie na niego z pol roku, o ile nie pojdziesz prywatnie) Ci na to nie wypisze zadnego leku (mi nie chcieli wypisywac kiedy mialem 2x ponad norme, a bylem u 3ch, kazali przyjsc z drugim badaniem potwierdzajacym pierwsze, bo moglo wyjsc bledne).

Z tesciem to przykladowo tongkat ali.

gaalem juz z rodzinna o hcg moge zapomniec , clomida tez mi wypisac nie chciala.... co za porazka.... nie rozumiem tego dlaczego tak sie bronia przed wypisaniem czegos takiego....

Kalebx3 napisał(a):

Grabarzu , chociaż często stękam w chorobie , TO Bóg mi bardzo pomaga .

Daje mi leki , daje na leki ,,, a Tym , którzy stworzyli leki dał motywację do ich stworzenia ( co by teraz trzepać kasę )

 

Az cisnie sie komentarz na usta, ze spoko jest ten Twoj bog. Daje tez na piwo?

 

 

 

Ricah,

-muszę Cię rozczorować, Bóg piwa nie daje .

Piwo daje Szatan ( przynajmniej dla mnie nałogowego alkoholika ) .

udalo mi sie dostac clomida tzn Polska wersje clostilbegyt... jak to brać czy cczegos sobie nie spierdole biorac na wlasna reke ??

udalo mi sie dostac clomida tzn Polska wersje clostilbegyt... jak to brać czy cczegos sobie nie spierdole biorac na wlasna reke ??

a jakie masz LH i fsh , clomid ci nic nie da jak masz LH i FSH w normie , prawdopodobnie masz niskie , ale bez tego badania się nie pakuje clomidu , też brałem clostil... , tyle ze ja miałem LH poniżej normy i Fsh w dolnej normie . clomid aktywuje hormony luteinizujące i przez to pośrednio wzrasta poziom testo , musisz mieć niskie te hormony by podziałał . to nie zabawka.

ale prawdopodobnie masz niskie. zrób koniecznie badanie LH i FSH przed braniem clomidu . i ostrzegam, działa depresyjnie, bardzo silnie. straszne wachania nastroju itp.

optymalnie 50mg 20 tabs / 20 dni

PS: Benzowiec84 prosi o odblokowanie adresu IP i nicka.

Wracam do leków. Pół roku temu stwierdziłem że nie potrzebuje leków, że jak je rzucę będę wreszcie bardziej zmotywowany do działania. I postanowiłem zakończyć z fluoksetyna. Od tego czasu z miesiąca na miesiąc zaczęło być coraz gorzej. Motywacja może wróciła troszkę niestety z nią wróciły wszystkie negatywne emocję, poczucie straconego czasu, przegranego zycia, 0 rozwoju, porównywanie się z innymi którzy coś osiągnęli. To wszystko powodowało nawrót myśli samobójczych. Stwierdziłem że nic po motywacji jeśli i tak nie jestem w stanie działać. Więc wracam do SSRI które niedługo dadzą mi ulude że wszystko jest ok. I chyba tak do końca życia, chociaż brak poczucia straconego życia. Paroksetyno czyń swoje.

-muszę Cię rozczorować, Bóg piwa nie daje .

Piwo daje Szatan

Bóg stworzył piwo, Bóg daje piwo.

Wszystko co na ziemi i w kosmosie pochodzi od Boga, tak uczy kościół.

czy osłabienie libido do 0 to efekt uboczny który minie ?

Jak bierzesz dużą dawkę to prawdopodobnie będziesz wykastrowany tak długo jak będziesz na leku. Paro mocno zaburza libido i inne aspekty tej sfery.

Wracam do leków. Pół roku temu stwierdziłem że nie potrzebuje leków, że jak je rzucę będę wreszcie bardziej zmotywowany do działania. I postanowiłem zakończyć z fluoksetyna. Od tego czasu z miesiąca na miesiąc zaczęło być coraz gorzej. Motywacja może wróciła troszkę niestety z nią wróciły wszystkie negatywne emocję, poczucie straconego czasu, przegranego zycia, 0 rozwoju, porównywanie się z innymi którzy coś osiągnęli. To wszystko powodowało nawrót myśli samobójczych. Stwierdziłem że nic po motywacji jeśli i tak nie jestem w stanie działać. Więc wracam do SSRI które niedługo dadzą mi ulude że wszystko jest ok. I chyba tak do końca życia, chociaż brak poczucia straconego życia. Paroksetyno czyń swoje.

Podjąłeś bardzo mądrą decyzję. Niestety ale jak się choruje, trzeba się pogodzić z tym, że nalezy brac leki. Bo depresja/nerwica tak samo jak każda inna choroba wymaga leczenia. Nie rozumiem niektórych tu osób, którzy negują SSRI, bo ich nie wyleczyły, że depresja po ich zaprzestaniu wróciła.

Owszem jak się przestanie brac leki to wróci, bo jest to choroba na całe życie. Ale czy cukrzyca też nie jest? Czy nie trzeba brać insuliny stale, bo kiedy się zaprzestanie, to można stracić kończynę badz życie?..... Tak samo jest z antydepresantami. Przynoszą nam ulgę w depresji, życie staje się znośniejsze i jesteśmy w stanie coś robic., żyć.

Wracam do leków. Pół roku temu stwierdziłem że nie potrzebuje leków, że jak je rzucę będę wreszcie bardziej zmotywowany do działania. I postanowiłem zakończyć z fluoksetyna. Od tego czasu z miesiąca na miesiąc zaczęło być coraz gorzej. Motywacja może wróciła troszkę niestety z nią wróciły wszystkie negatywne emocję, poczucie straconego czasu, przegranego zycia, 0 rozwoju, porównywanie się z innymi którzy coś osiągnęli. To wszystko powodowało nawrót myśli samobójczych. Stwierdziłem że nic po motywacji jeśli i tak nie jestem w stanie działać. Więc wracam do SSRI które niedługo dadzą mi ulude że wszystko jest ok. I chyba tak do końca życia, chociaż brak poczucia straconego życia. Paroksetyno czyń swoje.

 

 

Podjąłeś bardzo mądrą decyzję. Niestety ale jak się choruje, trzeba się pogodzić z tym, że nalezy brac leki. Bo depresja/nerwica tak samo jak każda inna choroba wymaga leczenia. Nie rozumiem niektórych tu osób, którzy negują SSRI, bo ich nie wyleczyły, że depresja po ich zaprzestaniu wróciła.

Owszem jak się przestanie brac leki to wróci, bo jest to choroba na całe życie. Ale czy cukrzyca też nie jest? Czy nie trzeba brać insuliny stale, bo kiedy się zaprzestanie, to można stracić kończynę badz życie?..... Tak samo jest z antydepresantami. Przynoszą nam ulgę w depresji, życie staje się znośniejsze i jesteśmy w stanie coś robic., żyć.

-- 02 cze 2016, 10:42 --

Mimo wszystko, jeśli ktoś ma mocno obniżony nastrój i myśli samobójcze, to lepiej brać już te ssri,w sumie lepsza zamuła niż trumna.

Ten lek byłby idealny, gdyby nie anhedonia i apatia. Czy są jakieś leki, które niwelują te objawy? Trazodonu się boję - priapizm , a miansy i mirty nie chcę brać, bo mam spory problem z wagą.

co do ssri, to dla mnie te leki to niewypał kompletny, ja zdania na ten temat nie zmienię, widzę co parox ze mna zrobiła, nie wiem czy uda mi się to cofnąć w ogóle!?

Co konkretnie z tobą zrobiła? Ja biorę paro po raz drugi i się czasami zastanawiam czy psychotropy nie zmieniły jakoś trwale mojego baniaka a ja nie jestem wstanie tego dostrzec.

co do ssri, to dla mnie te leki to niewypał kompletny, ja zdania na ten temat nie zmienię, widzę co parox ze mna zrobiła, nie wiem czy uda mi się to cofnąć w ogóle!?

Co konkretnie z tobą zrobiła? Ja biorę paro po raz drugi i się czasami zastanawiam czy psychotropy nie zmieniły jakoś trwale mojego baniaka a ja nie jestem wstanie tego dostrzec.

-- 02 cze 2016, 11:00 --

Ale żeby nie było tak, że pisze tylko negatywnie, to napiszę, że parox, wyleczyła mi natręctwa i lęki i to nie powróciło - więc bardzo duży plus, dodałbym jeszcze ogromną pewność siebie na tym leku, w zasadzie nie bałem się niczego, ja ogólnie jestem raczej odważny ogólnie, ale po parox to czułem się momentami niezniszczalny, a wyrywanie kobiet było tak proste jak zmywanie garów.

Czy są jakieś leki, które niwelują te apatię i anhedonię od parox?? Trazodonu się boję - priapizm , a miansy i mirty nie chcę brać, bo mam spory problem z wagą.

Czy są jakieś leki, które niwelują te apatię i anhedonię od parox?? Trazodonu się boję - priapizm , a miansy i mirty nie chcę brać, bo mam spory problem z wagą.

Minęło mi to pobudzenie żeńszeniowe, to i nie chce mi się pisać

Czy są jakieś leki, które niwelują te apatię i anhedonię od parox?? Trazodonu się boję - priapizm , a miansy i mirty nie chcę brać, bo mam spory problem z wagą.

To pewnie sprawa mocno indywidualna, jak zawsze zresztą. Nie wiem czy myślenie w takich kategoriach, że na uboki jednego leku brać inny jest dobre. Jeżeli bierzesz dużą dawkę to może ją zmniejsz?

Większość ludzi na tym forum obeznana w działaniu poszczególnych receptorów traktuje mózg jakby to była jakaś maszyna. Trzeba pobudzić ten receptor, wyłączyć tamten, podbić dopaminę i Bóg raczy wiedzieć co tam jeszcze. Być może u niektórych to się sprawdza jednak ja po raz kolejny dochodzę do wniosku, że u mnie to kompletnie nie działa. Kilka dni dobrych to maks, potem utrata woli i chęci do czegokolwiek żeby znowu po jakimś czasie widzieć światełko w tunelu. I tak w kółko.

Czy są jakieś leki, które niwelują te apatię i anhedonię od parox?? Trazodonu się boję - priapizm , a miansy i mirty nie chcę brać, bo mam spory problem z wagą.

Antagoniści 5-HT2C (mirtazapina, mianseryna, amitryptylina, doksepina, ewentualnie agomelatyna) i/lub agoniści dopaminy (pyrybedil, pramipeksol) inhibitory MAO-A (moklobemid) - uwaga na SS!.

PS: Benzowiec84 prosi o odblokowanie adresu IP i nicka.

Jak się komponuje parox z pregą 75? Dopiero co mi neurolog przepisała ten lek i to bez problemu

lekarze łatwo zrobić, ja byłem u psychiatry 2 razyy, za pierwszy razem wziałem ?serartine? która po 2 miesiacach rzuciłem a potem wrociłem po 2 latach bo gdzes trafiłem ze parogen jest ok, i wcisnąłem kit temu samemu lekarzowi ze leczyłem sie gdzie indziej w tym czasie, a teraz tamten ma urlop, a ja biore najwyższa dawke pargoenu ( bo nie chcialo mi sie chodzic co miesiac, tylko mialem zamiar za jednym rzutem uzupełnić spichlerze), no i normalnie przepisał mi recepte na najwyzsza dawkę. mysle ze bym go przerobił tak na każdy lek.

Wracam do leków. Pół roku temu stwierdziłem że nie potrzebuje leków, że jak je rzucę będę wreszcie bardziej zmotywowany do działania. I postanowiłem zakończyć z fluoksetyna. Od tego czasu z miesiąca na miesiąc zaczęło być coraz gorzej. Motywacja może wróciła troszkę niestety z nią wróciły wszystkie negatywne emocję, poczucie straconego czasu, przegranego zycia, 0 rozwoju, porównywanie się z innymi którzy coś osiągnęli. To wszystko powodowało nawrót myśli samobójczych. Stwierdziłem że nic po motywacji jeśli i tak nie jestem w stanie działać. Więc wracam do SSRI które niedługo dadzą mi ulude że wszystko jest ok. I chyba tak do końca życia, chociaż brak poczucia straconego życia. Paroksetyno czyń swoje.

 

 

Podjąłeś bardzo mądrą decyzję. Niestety ale jak się choruje, trzeba się pogodzić z tym, że nalezy brac leki. Bo depresja/nerwica tak samo jak każda inna choroba wymaga leczenia. Nie rozumiem niektórych tu osób, którzy negują SSRI, bo ich nie wyleczyły, że depresja po ich zaprzestaniu wróciła.

Owszem jak się przestanie brac leki to wróci, bo jest to choroba na całe życie. Ale czy cukrzyca też nie jest? Czy nie trzeba brać insuliny stale, bo kiedy się zaprzestanie, to można stracić kończynę badz życie?..... Tak samo jest z antydepresantami. Przynoszą nam ulgę w depresji, życie staje się znośniejsze i jesteśmy w stanie coś robic., żyć.

Porównanie cukrzycy z depresja to nie bardzo trochę, choć rozumiem twój zamysł, mimo wszystko depresja jest kurewsko przejebaną chorobą, bo wpływa na wszystko, jak masz zjebany nastrój to wszystko automatycznie jest zjebane, co do ssri, to dla mnie te leki to niewypał kompletny, ja zdania na ten temat nie zmienię, widzę co parox ze mna zrobiła, nie wiem czy uda mi się to cofnąć w ogóle!?

 

-- 02 cze 2016, 10:42 --

 

Mimo wszystko, jeśli ktoś ma mocno obniżony nastrój i myśli samobójcze, to lepiej brać już te ssri,w sumie lepsza zamuła niż trumna.

Dla Ciebie był to lek nietrafiony, co nie znaczy, że komuś innemu nie pomoże. Dlatego nie mozna innym odradzac, bo jak wiemy każdy reaguje bardzo indywidualnie. A z depresją , że jest cięzką chorobą się zgodzę. Bo kiedy nie masz zdrowia psychicznego, to nie masz niczego.

ladywind, Ale ja nikomu nic nie odradzam, piszę tylko o własnych doświadczeniach, paroksetyna to dobry lek, ale nie koniecznie dobry na depresje, potrafi człowieka zamulić i nie chce mu się nic, co z tego, że nie masz myśli samobójczych, jak żyć też ci się nie chcę, sama tak pisałaś ostatnio, że ci się nic nie chce, więc paro niezbyt ci pomaga, dobrze dobrany antydepresant, powinien znieść depresje całkowicie nie połowicznie, niech sobie każdy bierze co chce, dla mnie Ssri to kiepskie antydepresanty, kończę ten temat, bo nudzi mnie już pisanie w kółko tego samego, zdrówka życzę.

U mnie zupełnie na odwrót.Bez SSRI nic się nie chcę a jak nawet się chcę to brak spokoju w głowie i deprecha zrobią tak że nawet już mi się nie chcę.Po ssri gdy mogę skupić myśli mam spokój w głowie brak obaw lęków wahań nastroju to wtedy dopiero mi się chcę jak nigdy.A jak wpadnę w manię po ssri to robota aż się pali w rękach.Może nie jestem aż tak fizycznie wydajny i wytrzymały jak bez ssri ale przynajmniej mi się chcę.

Jak komuś od depresji nic nie chcę nie ma motywacji ma anhedonie to jak ssri zadziałają na depresję to wtedy te objawy przechodzą.