Myśli samobójcze

Byłeś u jakiegoś lekarza? Leczysz się? Masz zdiagnozowaną depresję lub inne zaburzenie? Ja miałem podobne myśli, a nawet zamiary samobójcze z dokładnym planem. Nadal miewam myśli samobójcze ale już o zdecydowanie mniejszym natężeniu i potrafię je szybko odeprzeć.

Nie byłem. Też mam w głowie wstępne plany. Depresję mam na pewno i to ciągnie się już pewnie aż od szkoły podstawowej, gdyż myśli o tym, że nie chce mi się żyć i jestem niczym miałem już w V, VI klasie podstawówki.....

Żeby to było tylko takie proste, powiedzieć sobie "wtedy i wtedy znikam" i pyk to zrealizować.

Ja miałem trzy pruby samobójcze, pierwsza skończyła się płukaniem żołądka, pozostałe na oiomie, teraz po tylu latach leczenia początkowo na depresję 11 lat, a od czterech lat na chad, jest mi bardzo przykro z tego powodu, dzieci patżyły na to wszystko. Teraz też miewam myśli samobójcze, ale jakoś sobie radzę, po tylu psychoterapiach czegoś mnie nauczyli. Teraz biorę leki, a z nastrojem jest rużnie, i tak źle i tak niedobrze.

Byłeś u jakiegoś lekarza? Leczysz się? Masz zdiagnozowaną depresję lub inne zaburzenie? Ja miałem podobne myśli, a nawet zamiary samobójcze z dokładnym planem. Nadal miewam myśli samobójcze ale już o zdecydowanie mniejszym natężeniu i potrafię je szybko odeprzeć.

Nie byłem. Też mam w głowie wstępne plany. Depresję mam na pewno i to ciągnie się już pewnie aż od szkoły podstawowej, gdyż myśli o tym, że nie chce mi się żyć i jestem niczym miałem już w V, VI klasie podstawówki.....

Czas najwyższy iść do lekarza. Te myśli nie są normalne, uwierz. Ja lecząc się zaczynam dostrzegać ich irracjonalizm. Idź po pomoc do psychiatry. Zobaczysz, że to minie chociaż wiem, że teraz wydaje Ci się, że myślisz racjonalnie. Też mi się tak wydawało, nie sądziłem, że lekarz mi pomoże. Byłem pewien, że nic mnie nie czeka. A teraz mam jakieś małe plany, myślę trochę inaczej o tym wszystkim. Długa droga przede mną, bo nie leczyłem depresji przez długie lata i doprowadziło mnie to naprawdę na skraj mojej psychiki. Trafiłem do lekarza dopiero jak już miałem poważne zamiary samobójcze i już na niczym mi nie zależało. Wiem jakie to bagno psychiczne. Wiem jakie człowiek ma wtedy schematy myślowe. I wiem jak ciężko wykonać ten pierwszy krok, którym jest wizyta u psychiatry i wyrzucenie z siebie tego całego "szamba". Ja jak poszedłem to nie byłem w stanie mówić, bo głos mi się "trząsł", nie byłem w stanie złożyć zdania, dlatego dzień wcześniej spisałem 3 strony A4 o tym co się ze mną działo przez ostanie lata i u psychiatry powiedziałem jedynie "dzień dobry" i połozyłem kobiecie na biurku moje "wypracowanie". Bez słowa przeczytała, a potem jakoś poszło. Dotarła do mnie. Zapisz się jak najszybciej do lekarza! Tu nie ma żartów.

Byłem pewien, że nic mnie nie czeka.

Byłem pewien, że nic mnie nie czeka.

Mnie czeka... wegetacja i trumna, byłoby idealnie, gdyby etap wegetacji udało się pominąć...

nie no ego, tylko nie Ty

psychoterapia pozwala czasem "oszukać przeznaczenie"

...

Jak wygląda procedura po próbie samobójczej? Szpital? Co w szpitalu?

psychoterapia pozwala czasem "oszukać przeznaczenie"

Druid, przeznaczenie czy człowieka?

cozicozicozi, no szpital jest chyba obowiązkowy, naćpają człowieka farmaceutykami, a po pewnym czasie wychodzi stamtąd i żyje długo i szczęśliwie.

psychoterapia pozwala czasem "oszukać przeznaczenie"

Druid, przeznaczenie czy człowieka?

 

cozicozicozi, no szpital jest chyba obowiązkowy, naćpają człowieka farmaceutykami, a po pewnym czasie wychodzi stamtąd i żyje długo i szczęśliwie.

Jakie podają leki takiemu osobnikowi w szpitalu? Powiedzmy ciężka depresja, ktoś ląduje w psychiatryku po próbie samobójczej.

cozicozicozi, nie wiem jakie leki, a czemu pytasz?

cozicozicozi, nie wiem jakie leki, a czemu pytasz?

Bardzo mnie to ciekawi po prostu jakie są procedury w takich przypadkach. Pewnie nafaszerują takiego jakimiś neuroleptykami że aż ślina leci z mordy bezwładnie i nie ma siły nawet myśleć o samobójstwie i załatwione.

psychoterapia pozwala czasem "oszukać przeznaczenie"

Druid, przeznaczenie czy człowieka?

Druid, myślisz, że syntetyki 50 styknie?

cozicozicozi, no też się obawiam, że to może tak właśnie wyglądać.

Druid, myślisz, że syntetyki 50 styknie?

Druid, pranie, pralka, program w pralce...(żartowałam, żeby nie było wątpliwości)

A mi towarzyszą myśli suicydalne przechadzając się po dworcu rozmyślam którą lokomotywę bym sobie wybrał.

Ja natomiast czasem mam ochote się np. pociąć. Nie wiem czemu. I co mnie zastanawia to, ze nie towarzyszy temu niepokoj (odkad sie lecze). Tzn. nie biore tych mysli jakos na serio ale faktem jest, ze sie pojawiaja. Czasem mam tez mysli samobojcze. Nie o takim natezeniu jak przed rozpoczeciem leczenia ale jednak czasem są. Ale mam zryty łeb. Masakra.

I znowu są ze mną.

Te niedobre, pozbawione złości i agresji a przepełnione żalem i gorzkim smutkiem. Rezygnacja, złożenie broni. Znów mam poczucie, juz prawie pewność ze tak byloby lepiej.

Niech to minie i tym razem błagam

Nie mogę juz edytować a przeglądałam watek i znam odpowiedź na pytanie.

Cozicozicozi, prawda jest taka, ze dużo zalezy od Twoich zdolności manipulacji, uroku osobistego i daru przekonywania. Mnie np ostatnim razem udalo się uniknąć psychiatryka (tak, taka jest procedura) mimo, ze to byla moja 4. próba.

Nie mogę juz edytować a przeglądałam watek i znam odpowiedź na pytanie.

 

Cozicozicozi, prawda jest taka, ze dużo zalezy od Twoich zdolności manipulacji, uroku osobistego i daru przekonywania. Mnie np ostatnim razem udalo się uniknąć psychiatryka (tak, taka jest procedura) mimo, ze to byla moja 4. próba.

Czytając taki wpis od razu pojawiają się różne refleksje , myśli, strach

Choć czasem zastanawiam się czy taka stagnacja, brak decyzyjności jest lepsza; jest pewnie jedynie mniejsze prawdopodobieństwo, że coś sobie zrobię...

Mimo wszystko nie poddawaj się

Ja jestem tak przerażona tym co siedzi w mojej głowie, że nie wykupiłam recepty, bo raz już zaszalałam z ilością tabletek.

nieidealna,

Ja też nie raz zaszalałem z tabletkami, w największym kryzysie już po wyjściu ze szpitala, leki wydzielała mi żona.

Cały zeszły tydzień nakręcałam się takimi myślami. Nawet obmyślałam jak to zrobię. Myślałam, że to ewentualne skutki terapii, dostałam leki, ale od dziś znowu to samo. Czuję bezsens życia, a śmierć wydaję się taka kojąca. Prosta. Właściwa.