Samotność

nigdzie nie należy generalizować. Ludzie bywają różni i te same priorytety w doborze partnerki/partnera mogą mieć panie i panowie. Jednak żałosne jest myślenie w tak banalny sposób gdzie podstawą staje się wygląd zewnętrzny i pieniądze.

Ja jestem samotny ale nie zupełnie bo mieszkam z rodzicami. Po prostu nie jestem w związku z dziewczyną i nie byłem.

A wszystko przez moją patologiczną nieśmiałość.

Przeczytaj książkę "Jak przezwyciężyć nieśmiałość i lęk przed ludźmi" Ruth Searle.

Mi by się też przydała ta książka, kiedyś byłam bardzo nieśmiała, ale praktyka czyni mistrza, podchodziłam do ludzi, zaczynałam rozmowę, rozmawiałam ze sprzedawcami.

Witam wszystkich :)

W wielgachnym skrocie powiem tak:

jestem w wielkiej depresji, jestem alkocholikiem, pale fajki, nigdy nie siegalem po dragi itp (no moze 2-3 razy jak mnie kumple namawiali, ale to bylo w gimnazjum). teraz mam 26 lat z przyczyn ode mnie niezaleznych wyladowalem za granica, w stanach, i dalej jestem samotny. mam niewielu dobrych znajomych, ale takich ktorych setki osob by pozazdroscily. ale jestem samotny za granica i zreszta w polsce tez bylem. wszystko sie sprowadza do tego by ktos mnie "naprowadzil". bylo juz tak nie raz, ale to sie ani ile ich bylo od chyba 10 roku mego sprowadzalo do tego, ze "aha", mam nadzieje ze bedzie z toba ok itp id. moja rodzina jest na pozor wspaniala, przyjaciele sa za granica (tysiace km ode mnie) mam z nimi kontakt, ale to w niczym sie nie rozni od tego co bylo, czyli - oni uwazaja, ze jest ok, ale np. nie wiedza o moich nieudanych probach samobojczych ani ile ich bylo i mam nadzieje, ze tak zostanie...

jakies rady jak sobie radzic samemu z porabana rodzinka?

Ja jestem samotny ale nie zupełnie bo mieszkam z rodzicami. Po prostu nie jestem w związku z dziewczyną i nie byłem.

A wszystko przez moją patologiczną nieśmiałość.

Przeczytaj książkę "Jak przezwyciężyć nieśmiałość i lęk przed ludźmi" Ruth Searle.

Mi by się też przydała ta książka, kiedyś byłam bardzo nieśmiała, ale praktyka czyni mistrza, podchodziłam do ludzi, zaczynałam rozmowę, rozmawiałam ze sprzedawcami.

 

 

Wybaczcie, ale zadne ksiazki nie dadza Wam senoswynch wskazowek co do zycia. Trzeba to przezyc i tyle.

po co żyć jak nie ma się dla kogo?

po co żyć jak nie ma się dla kogo?

 

Dokładnie to samo pytanie mnie prześladuje, od paru dni szczególnie intensywnie.

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

po co żyć jak nie ma się dla kogo?

Skoro jesteś żywy, to znaczy że masz dla kogo żyć - dla siebie.

po co żyć jak nie ma się dla kogo?

Skoro jesteś żywy, to znaczy że masz dla kogo żyć - dla siebie.

gorzej jak się nie jest wart nawet samego siebie

gorzej jak się nie jest wart nawet samego siebie

Skoro jest się samym sobą, to wydaje mi się, że logicznym jest to, że jest się samego siebie wartym. Ale już pomijając kwestię logiki, po co mówić takie rzeczy? Od mówienia sobie czegoś takiego można się czuć tylko i wyłącznie gorzej, to w niczym nie pomaga.

gorzej jak się nie jest wart nawet samego siebie

Skoro jest się samym sobą, to wydaje mi się, że logicznym jest to, że jest się samego siebie wartym. Ale już pomijając kwestię logiki, po co mówić takie rzeczy? Od mówienia sobie czegoś takiego można się czuć tylko i wyłącznie gorzej, to w niczym nie pomaga.

nie wiem...mówię to co mi chodzi po głowie

To co chodzi po głowie można wziąć i ukierunkować, zmienić, lepić jak plastelinę.

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

Jak jesteś kobietą to nie ma problemu ale nie zaraz boje się.

jakies rady jak sobie radzic samemu z porabana rodzinka?

Odciąć się od niej.

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

 

W pełni Cię rozumiem :) Czasem brakuje kogoś, kto się po prostu przytuli i powie 'będzie lepiej' :) Kogoś, dla kogo można się uśmiechać i ten ktoś również się do ciebie uśmiechnie.

 

Samotność jest cholerną zołzą

Nom, dokładnie AniaC...

Niegdy bym nie pomyślał, że samotność może być tak cholernie nudna.

Edytowane 13 Grudnia 2015 przez Gość

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

Jak jesteś kobietą to nie ma problemu ale nie zaraz boje się.

Tak, jestem kobietą. Nie ma się czego bać. Nie gryzę (jeszcze ).

 

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

 

W pełni Cię rozumiem :) Czasem brakuje kogoś, kto się po prostu przytuli i powie 'będzie lepiej' :) Kogoś, dla kogo można się uśmiechać i ten ktoś również się do ciebie uśmiechnie.

 

Samotność jest cholerną zołzą

Dzięki. Przynajmniej jakieś pocieszenie, że ktoś to rozumie. Pozdrawiam

Dobrze, że mamy siebie.

Brakuje mi męskiego ramienia, które ociepliło by mnie w tą beznadziejno-depresyjną pogodę (która jeszcze wszystko pogarsza)

Ja już nawet męskie ramię ostatnio olałam, którego jeszcze niedawno, świeżo po rozstaniu tak bardzo potrzebowałam. Z jednej strony źle, bo męskie ramię czuje się nagle zbędne i niepotrzebne, a z drugiej dobrze, bo zdecydowanie wolę żadnych ramion nie potrzebować. W tej chwili na myśl o przytulaniu mdli mnie.

Tak, jestem kobietą. Nie ma się czego bać. Nie gryzę (jeszcze ).

Boje się wszystkich.

Może wystarczy się kiedyś przełamać i jakoś to pójdzie.

Może kiedyś z tego wyrosnę chociaż już dawno powinienem.

ej, jeżeli pójdę jutro do pracy mimo że mam wolne i powiem, że pomogę troszkę mojemu koledze i koleżance bo czuję się samotna w domu to czy wyjdę na idiotkę?

ej, jeżeli pójdę jutro do pracy mimo że mam wolne i powiem, że pomogę troszkę mojemu koledze i koleżance bo czuję się samotna w domu to czy wyjdę na idiotkę?

 

Christina, absolutnie nie :) To właśnie dobrze, że jeśli czujesz się samotnie, to zamiast zamykać się w domu i ubolewać nad sobą, wychodzisz do ludzi :) A tym bardziej, żeby im pomóc :) W końcu pomagając komuś, my też stajemy się szczęśliwsi :) Powodzenia :)

Też myślę, że raczej nie :) Nie musisz mówić, że czujesz się samotna, tylko że chcesz pomóc. Popieram AniaC w tym co pisze

hahahhahah loll , to będzie ciekawy eksperyent psychologiczny, znając ich - normalnych ludzi pomyślą, że jestm głupia lol