"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

jaki to serial?

jak ja nienawidzę swojego życia i siebie samej...

nie widzę dla siebie przyszłości, tylko tymczasowa wegetacja

Follow_, co się stało?

Obudziłam się...

Obudziłam się...

nie wiem co robić

Nie cierpię sprzątać. Dziś był dzień, na który zaplanowałam sobie sprzątanie, przed chwilą skończyłam - jestem przewalcowana, jak kawał asfaltu... Ale jak jest czysto, czuję się dumna rozglądając się dookoła. Lubię, jak jest czysto. Niestety średnio raz na 2 tygodnie muszę się tak styrać, żeby móc potem patrzeć jak jest czysto.

jak ja nienawidzę swojego życia i siebie samej...

nie widzę dla siebie przyszłości, tylko tymczasowa wegetacja

Ja wczoraj wpadłam w ten nastrój...

Dzisiaj stwierdziłam, że jak nie widzę swojej przyszłości, to czas umyć okulary

Wczoraj znów miałam myśli samobójcze. No, może nie do końca samobójcze...

Wracałam autobusem i myślałam sobie: "Gdyby ten autobus się rozje*ał... Czemu nigdy nie miałam takiego szczęścia... Tyle ludzi umiera, giną w wypadkach. Gdyby tak zebrać do takiego autobusu takich nieudaczników jak ja... Przynajmniej raz byłby szczęśliwy wypadek śmiertelny...".

Nie pomógł fakt, że nic nie jadłam cały dzień. Że przeszłam jakieś 15 kilometrów. Że oparłam się pokusie ciastek, popkornu, nawet głupiej herbaty... Jestem beznadziejna. Gdyby ten autobus miał wypadek, mimo że jechało w nim jeszcze jakieś 5 osób, naprawdę, świat by wiele zyskał...

Wczoraj znów miałam myśli samobójcze. No, może nie do końca samobójcze...

Wracałam autobusem i myślałam sobie: "Gdyby ten autobus się rozje*ał... Czemu nigdy nie miałam takiego szczęścia... Tyle ludzi umiera, giną w wypadkach. Gdyby tak zebrać do takiego autobusu takich nieudaczników jak ja... Przynajmniej raz byłby szczęśliwy wypadek śmiertelny...".

Nie pomógł fakt, że nic nie jadłam cały dzień. Że przeszłam jakieś 15 kilometrów. Że oparłam się pokusie ciastek, popkornu, nawet głupiej herbaty... Jestem beznadziejna. Gdyby ten autobus miał wypadek, mimo że jechało w nim jeszcze jakieś 5 osób, naprawdę, świat by wiele zyskał...

Jedyni którzy by zyskali to przedsiębiorca pogrzebowy, kamieniarz, grabaż, ksiądz i student samozatrudniony w kancelarii od wyłudzania odszkodowań dla rodzin ofiar wypadków komunikacyjnych.

Motywacja, chęc, zapał, radość - wiecie, to jest rzadkie u mnie. A rodzic co?[patrząc jak na debilke] "A ile zarobisz? Po co? Opłaca ci się w ogole?" Nie ma to jak wsparcie.. Odechciało mi się wszystkiego.

Cytuje twój post bo ostatnio miałem podobną rozmowę ze swoim Tatą.

Dokładniej to sytuacja u mnie jest mniej więcej taka mam kat. C prawa jazdy a Tata ma jeden zestaw (Ciągnik siodłowy+ naczepa). I namawia mnie żeby pójść na resztę potrzebnych kursów i pomagać a raczej jeździć na tak zwanej podwójnej obsadzie(niby logiczne ale to kosztuje dużo $$ które zazwyczaj są wydawane na coś innego tak to już z pieniędzmi jest ). Wymyśliłem po zobaczeniu ogłoszenia żeby spróbować jazdy na kat.B po kraju (na międzynarodówkę rodzice całkowicie, że tak powiem odradzali przyznałem im rację). Tata pomysł skrytykował argumentując to tym, że w takiej pracy będę jeździł non stop (to jest bardzo prawdopodobne akurat) i żeby pomagać jemu (jakbym miał zrobione kursy to na pewno bym spróbował ale nie mam).

Ja zrezygnowałam z II stopnia szkoły muzycznej, przez teksty mamy "co z tego będziesz miała, jaką pracę znajdziesz i jak utrzymasz rodzinę". Chociaż szło mi naprawde świetnie i bardzo lubiłam grać na pianinie. Nauczyciele mnie bardzo namawiali na dalszą edukację. Ale co mogłam zrobić w wieku 13 lat? Posłuchałam mamy...

A teraz, na obecnych studiach nie radzę sobie tak dobrze, jakbym chciała.

Na ostatniej wizycie u psychologa usłyszałam, że traktuję siebie bardzo agresywnie, jak maszynę, która nie ma prawa mieć słabości i ma być użyteczna. Niestety, jest to prawda...

agnes89, kurcze i co teraz planujesz?

jetodik, jestem na studiach. Z tym rokiem zostało mi 2 lata. Ale studia kompletnie nie mają nic wspólnego z muzyką. A będąc chorym człowiekiem naprawdę nie jest łatwo. Zresztą nasłuchałam się już, że jak ja będę pracować w zawodzie, skoro jestem taka chora

Ja zrezygnowałam z II stopnia szkoły muzycznej, przez teksty mamy "co z tego będziesz miała, jaką pracę znajdziesz i jak utrzymasz rodzinę". Chociaż szło mi naprawde świetnie i bardzo lubiłam grać na pianinie. Nauczyciele mnie bardzo namawiali na dalszą edukację. Ale co mogłam zrobić w wieku 13 lat? Posłuchałam mamy...

nie masz czego żałować. w rodzinie mam dwie absolwentki szkoły ( I, II stopień) oraz akademii muzycznej( miasto Warszawa i Kraków), które musiały się przekwalifikować, bo nie mogły znaleźć pracy

no super po prostu

całe 24 godziny miałem plany na następny weekend

zdążyłem się zacząć cieszyć i już się nastawiłem po czym wszystko jebło, planów nie ma, siedź sam w domu

A próbowałeś może spisać listę rzeczy które chcesz zrobić. Zapisać ten plan i go punkt po punkcie realizować?

ja?

no miałem mniej więcej ułożony plan:

1. zaproś kogoś do siebie na weekend

2. poczekaj czy się zgodzi (zgadza się)

3. ciesz się jak pojebany, że z kimś pogadasz nie myśląc o tym, że ta osoba ma milion ciekawszych rzeczy do roboty niż spędzanie z tobą czasu

4. zaproszona osoba znajduje sobie jednak inne zajęcie

5. napisz na forum jak ci z tym teraz źle

Plan wykonany co do joty :)

Spróbuj powtórzyć punkty 1-3

Precz z ludźmi którzy zabraniają jeść !!! Chcę jeść, objeść się do nieprzytomności.

Już dochodzi godzina 15, a ja jeszcze z łóżka nie wstałem. Nie mam siły i nie mam po co. Nie wiem czy dzisiaj w ogóle wstanę.

Spróbuj powtórzyć punkty 1-3

Zobaczymy co z tego wyjdzie :)

Ja zrezygnowałam z II stopnia szkoły muzycznej, przez teksty mamy "co z tego będziesz miała, jaką pracę znajdziesz i jak utrzymasz rodzinę". Chociaż szło mi naprawde świetnie i bardzo lubiłam grać na pianinie. Nauczyciele mnie bardzo namawiali na dalszą edukację. Ale co mogłam zrobić w wieku 13 lat? Posłuchałam mamy...

nie masz czego żałować. w rodzinie mam dwie absolwentki szkoły ( I, II stopień) oraz akademii muzycznej( miasto Warszawa i Kraków), które musiały się przekwalifikować, bo nie mogły znaleźć pracy

No niby jestem na studiach, po których znajdę pracę w zawodzie, ale czasami jest mi tak ciężko, że chciałabym wrócić do czegoś, co przychodziło mi z łatwością.

W sumie mam plan wrócić do gry na pianinie, ale muszę oczywiście sobie to pianino z powrotem kupić. A to nastąpi dopiero wtedy, gdy zacznę zarabiać, czyli za 2-3 lata minimum.

Boże, no najgorzej jak człowiek nie ma co ze sobą zrobić i jeszcze z kim spędzać czasu.. Według mnie prosta droga do szaleństwa. Ja właśnie na takiej jestem. Wymyślam sobie zajęcia byleby nie myśleć.. Muszę coś ze sobą zrobić, gdzieś pójść, przełamać ten lęk, cokolwiek sobie zorganizować, bo inaczej to się naprawdę źle skończy. Już nawet internet mi się znudził

 

Od: 27 paź 2015, 12:28

Posty: 12

Boże, no najgorzej jak człowiek nie ma co ze sobą zrobić i jeszcze z kim spędzać czasu..

,,, a jeszcze gorzej jak znajdzie sobie do pary drugiego takiego samego frustrata . Według mnie prosta droga do tragedii .

W mordę jeża . Zycie to nie bajka .