Niechęć do okazywania czułości. Też tak macie?

Co z ogonkami?

NN4V, Ogonek z ogonkiem pewnie bys nie chciał; ogonek z wasikiem chyba tez nie

A ogonek z noskiem?

Podobno jako intro nie lubisz czułości

Z racji tego, że bliżej mi do introwertyka niż ekstrawertyka jestem raczej oszczędna w okazywaniu swoich uczuć. Do mojego męża nie mówię per "kotku", "misiu", "kochanie". Jeśli już nazwę go "kochaniem", to raczej z przekorą i przymrużeniem oka, bo on wie, że dla mnie to takie słowa z przekąsem. Wolę go określić inaczej, oryginalnie w taki sposób, w który on sam wie, jaki przekaz niesie dane określenie. Taki tylko nam znany szyfr Nie lubię manifestować swoich uczuć, gdy ktoś patrzy. Nie lubię np. całować się "publicznie". Chodzi właśnie o taką "teatralność". Uwielbiam przytulać bliskich, mówić im, że ich kocham, że są dla mnie ważni, ale nie ma we mnie potrzeby, by mieć na to świadków. Uważam, że tego typu przekazy jakoś są wiarygodniejsze, im mniej właśnie ludzi nam się przygląda, gdy nie mówimy czegoś czy nie przytulamy się do kogoś "pod publikę", bo ładnie wygląda w obrazku i robi nam "dobry PR", tylko z czystej potrzeby serca, bo po prostu tak czujemy...

Podobno jako intro nie lubisz czułości

Oj tam.... wyjontki so....

to cale calowanie powietrza wydaje sie juz lepsze od podania reki chociaz ryzyko dotkniecia wciaz isnieje c'nie :~(

co zas do werbalnej czulosci o ktorej wspomnial nasz ekspert to nie mam z nia wiekszych problemow na szczescie

Mnie by przez gardło nie przeszło powiedzenie czułego słowa.

rozumiem że macie jasne oczy (niebieskie,szare)

a co maja do tego jasne oczy? (mam zielone jak cos)

oczywiście że mają.ludzie z brązowymi oczami zalewają innych nielogicznymi falami czułości

No ja tez kiedys mialem czuło-wstrent ale mi minelo i teraz to bym sie tuli tuli czesto, z rodzina moze nie specjalnie.

No ja tez kiedys mialem czuło-wstrent ale mi minelo i teraz to bym sie tuli tuli czesto, z rodzina moze nie specjalnie.

u mnie natomiast jest odwrotnie.

nieboszczyk, Z rodziną na czulosci cie ciagnie?:)

nieboszczyk, Z rodziną na czulosci cie ciagnie?:)

wogóle na czułości mnie nie ciagnie,tym bardziej z rodziną.łatwo można sie wtedy czymś zarazić.ludzie śmierdzą,są wielcy i nieporęczni.mają kilometry kwadratowe powierzchni potliwości i serce im wali jak klapa od śmietnika.

Ja jestem ekstremalna przylepa, uwielbiam tulac, buziac, głaskać, łapac za reke. Dzisiaj cały dzień pod reke spacerowałam ze znajoma po miescie. Hamuje mnie tylko fakt, ze moje intencje mogą być odczytane w kontekście seksualnym, wtedy czuje się skrepowana , bo nie chce krepowac innych tez. Nawet koty padaja ofiara mojej wylewnosci, ciagle je tulam, dostają buziaczki i zapewnienia o mojej miłości. Domagam się tez nieprzerwanie takiej samej atencji od bliskich mi osób. @niebo chyba ma racje, że to kwestia pigmentacji

nieboszczyk, Jeszcze jak sie jeden z druga polubi, to sie moga kleic. Racja to dziwne cos cie caluje, lize, cos tryska;d

nieboszczyk, Jeszcze jak sie jeden z druga polubi, to sie moga kleic. Racja to dziwne cos cie caluje, lize, cos tryska;d

można kogoś lubić dyskretnie i cicho nie śmiecąc w pamięci.bez nadużyć.

Ja jestem ekstremalna przylepa, uwielbiam tulac, buziac, głaskać, łapac za reke.

 

Ja jestem ekstremalna przylepa, uwielbiam tulac, buziac, głaskać, łapac za reke.

 

hahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha

Ja bym najchętniej wykreślił z zasad społecznych zwyczaj podawania ręki.

 

To się lepiej ciesz, że nie jesteś kobietą, bo wtedy wszyscy chcieliby Ciebie dodatkowo całować

 

 

Z innych fajnych przypadłości jest brak pamięci do twarzy. Na zakłopotanie pojawiające się, gdy z tłumu ktoś wyskakuje do mnie z wylewnym "czeeeee zioooomal", wypracowałem odpowiedź: "A kto Ty jesteś?".

 

Mam podobnie, ale nie wiem czy to nie jest już jakaś amnezja.....

Nie, to kolejna cecha introwertyków.

 

Czytałam kiedyś o tym, i razem z koleżanką - introwertykiem, doszłyśmy do wniosku, że ta cecha bardziej by pasowała do ekstrawertyka niż intro.

W każdym razie ekstrawersję i introwersję bardziej rozpoznaję po pozyskiwaniu energii (co już pewnie podkreślałam wcześniej) bo im więcej cech do danych typów, to tym większy się robi miszmasz nie pasujący do nikogo.

Np twierdzenie, że ekstrawertycy częściej od introwertyków nazywają innych ludzi przyjaciółmi, jakby temperament miał na to aż taki wpływ...

Poza tym trochę byłoby to opaczne, gdyż według pewnych przesłanek ekstrawertycy raczej nie mają przyjaciół, tylko płytkie relacje międzyludzkie

Rozśmieszają mnie też testy na określanie tych typów. Bardzo często pojawia się w nich takie pytanie:

Wolisz spędzać czas na czytaniu książki czy na imprezie?

Przecież wszystko zależy od książki i od imprezy, a z takimi imprezami co mam do czynienia, to zdecydowanie wolę czytać książkę.

Tak samo wiele może zależeć od dnia, humoru, ludzi itd.

Pytanie z dupy, ale pojawia się w prawie każdym teściku tego typu.

Podobnie bezsensowne jest dla mnie określanie na podstawie temperamentu czyjegoś poczucia humoru czy też preferowania typu czy tematu rozmów. Przecież na to wszystko mają wpływ również inne czynniki tj inteligencja, wrażliwość, doświadczenie itd a nie sam temperament.

 

Nawet koty padaja ofiara mojej wylewnosci, ciagle je tulam, dostają buziaczki i zapewnienia o mojej miłości

 

No akurat koty (i pewnie inne zwierzęta też) są u mnie poza schematem

....W każdym razie ekstrawersję i introwersję bardziej rozpoznaję po pozyskiwaniu energii

W jaki sposób rozpoznajesz kto skąd czerpie energię?

 

....Np twierdzenie, że ekstrawertycy częściej od introwertyków nazywają innych ludzi przyjaciółmi, jakby temperament miał na to aż taki wpływ... ...

Nie wydaje się, by chodziło o wpływ. Raczej rozchodzi się o korelację. Skoro ekstrawertycy czerpią energię z kontaktów z ludźmi, to do tych kontaktów dążą. Wobec tego mają kontaktów więcej, więc i wiecej mają okazji do nazwania kogoś przyjacielem. Jeśli za przyjaciół uzna się więcej ludzi, siłą rzeczy można im poświęcić relatywnie mniej czasu i energii (które są constans), co czyni te relacje płytszymi.

w taki sposób najłatwiej złapać różne choroby od obcych przytulaczy.koty przynajmniej mają warstwę izolacyjną sierści i szanse złapania czegoś od kota są znikome.

Jeśli za przyjaciół uzna się więcej ludzi, siłą rzeczy można im poświęcić relatywnie mniej czasu i energii (które są constans), co czyni te relacje płytszymi.

To przy założeniu, że introwertycy, w sumie, względnie większą ilość dostępnego czasu, chcą i poświęcają na pielęgnowanie tych "nie wielu" relacji z innymi, jak ekstrawertycy "wielu". Poświęcają? zamiast np. czytać te książki? Jeśli tak, to dziwne, że intro, którzy ponoć energię czerpią z samotności, czy tam własnego wnętrza, poświęcają w sumie tyle samo, albo i więcej czasu, na coś, co jest źródłem energii dla ekstrawertyków, czyli na relacje z innymi. Druga sprawa, to ekstrawertycy są przecież bardziej wylewni, bardziej skłoni do uzewnętrzniania, niż intro, a te rzeczy chyba sprzyjają pogłębianiu relacji, w przeciwieństwie do bycia skupionym na sobie i swoim wnętrzu, jakie prezentują introwertycy, co ludziom ekstra, zapewne pomaga przyśpieszyć pogłębianie tych nawet wielu relacji?

No akurat koty (i pewnie inne zwierzęta też) są u mnie poza schematem

Dzisiaj byłam na spacerku i rzucił się na mnie wielki psiur i polizał prosto w usta jego właściciel powiedział, ze tez chętnie wszystkich całuje, wiec się szybko oddaliłam.