nie mam pomysłu na tytuł a witaj to takie banalne

I jak dobrze zauważyłeś - o to kaman....

Wypaliłeś się waflu wielewnoszoncy?

Nie śpij buraku!

one wnoszą, ale trzeba cedzić przez sito inaczej musk w sito

No to pszecedzem! - N-I-E Ś-P-I-J T-R-Ó-H-Ł-O-!

walnął focha, toć nietutejszy

Jeśli uważacie, że mnie rusza ta niskich lotów szydera, to jesteście bardzo naiwni. I tak jestem lepszy, to chyba oczywiste. (Pierdźcie dalej jeśli chcecie - i tak nie odpowiem) ((Jeden tysiąc postów, drugi tysiąc siedemset - wszystkie o niczym - a myślałem, że to ja przegrałem życie))

to nie szydera, jesteśmy zaburzeni, a kowal, to kwestia konwencji. bez wątpienia lepszy, wypunktuj swe przodowanie

nie mam schizofrenii, niestety nic nie słyszę, niczego dziwnego nie widzę, ogółem nuda

Schizofrenia czy tam psychoza nie musi się objawiać "fajnymi" omamami, wystarczy zwykłe mylenie świata ze swoimi wyobrażeniami o nim.

Jesteś roślinką plującą jadem. Fajnie.

nie mam schizofrenii, niestety nic nie słyszę, niczego dziwnego nie widzę, ogółem nuda

Schizofrenia czy tam psychoza nie musi się objawiać "fajnymi" omamami, wystarczy zwykłe mylenie świata ze swoimi wyobrażeniami o nim.

Wiem, wiem, w trywialny sposób oznajmiłem, że nic mi nie dolega, chociaż w sumie to jest beznadziejnie - ale do tego nie trzeba żadnej choroby. W innym wymiarze wolałbym diagnozę.

Taka gonitwa myśli to może być zaburzenie, jak najbardziej.

A mnie czytanie książek filozoficznych nawet służy.

Schizofrenia czy tam psychoza nie musi się objawiać "fajnymi" omamami, wystarczy zwykłe mylenie świata ze swoimi wyobrażeniami o nim.

 

______

Idąc według tej zasady to każdy outsaider może być uznany za schizofrenika. W końcu "prawdziwa" rzeczywistość świata, to ta uznawana przez większość społeczeństwa.

Jednak skąd wiadomo czy całe społeczeństwo również się nie myli? Czasem żeby coś poznać trzeba otworzyć szerzej oczy, czasem są potrzebne co do tego odpowiednie warunki, na które nie każdy może sobie pozwolić.

Kiedyś pewien filozof powiedział coś w tym stylu

"jeśli posadzimy grupę ludzi w jaskini tyłem do ogniska i nie będą mogli się obrócić, a za nimi będzie coś się działo, to rzeczywistością owych ludzi nie będzie to, tylko cień, który się ujawni na ścianie jaskini"

Gdyby jednemu z tych ludzi udałoby się obrócić, to oczywiście nikt by mu nie uwierzył. Więc czyja rzeczywistość byłaby prawdziwa?

Analogicznie, gdybyśmy wszyscy urodzili się bez zmysłu węchu i jedna osoba by posiadła tę umiejętność, to nikt by nie mógł zrozumieć jakim cudem ta osoba potrafi rozpoznawać np potrawy, nie widząc ich na oczy.

Świat i życie znamy na tyle ile udało się nam go poznać. Jeszcze długa droga przed nami aby to wszystko pojąć.

Evia, w ogóle nie mówiłam tego w kontekście społeczeństwa, ani definicji Prawdy przez duże "P."

Chodzi o codzienne, konkretne sytuacje. Przykład z życia wzięty: Idę na imprezę w sobotę licząc na to, że porozmawiam z jednym z moich nowych znajomych, nazwijmy go na potrzeby tej scenki Dawidem. Niedługo po moim przyjściu widzę, że Dawid kilkakrotnie sprawdza godzinę na telefonie, porównuje coś z kartką, którą chowa do kieszeni, bierze plecak i pospiesznie wychodzi.

Gdybym się nie leczyła, na pewno zareagowałabym myśląc, że on nie chce ze mną rozmawiać, że mnie unika, że coś mu zrobiłam, potem w ogóle bałabym się do niego odezwać, a na dłuższą metę w ogóle zniechęciłabym do siebie nowych znajomych. I byłaby to kompletnie nieprawdziwa sytuacja wyświetlona w mojej głowie, a ja bym w nią święcie wierzyła.

A w rzeczywistości rodzice tego Dawida mieszkają w innym mieście i on często jeździ do nich na weekendy, więc spieszył się na ostatniego busa, a ja mogę porozmawiać z nim kiedy indziej, tak zresztą jak i z pozostałymi znajomymi. To były fakty, które sama mogłam powiązać i byłam na prawdę zaskoczona, kiedy je przyjęłam, zamiast jakiegoś scenariusza typu "wszyscy coś do mnie mają".

Tak że u mnie psychoza to jednak częściej zła ocena sytuacji i rozwiązywanie problemów w głowie, a nie na ziemi, a potem dziwienie się, że coś się nie udało w prawdziwym świecie, a rzadziej widzenie pomarańczowych tyranozaurów we własnym pokoju, chociaż na pewno bardziej spektakularne.

Nie wiem ludziki, coś się musiało stać, ale to nie jest raczej choroba, a nawet jeśli, nawet nie mam zamiaru sprawdzić ani leczyć. Jest mi tak pusto. Nie powiem, że nudno, bo podobno tylko głupi się nudzą. Patrzę w gwiazdy i chce mi się rzygać, są takie miałkie. Rozmawiając na temat sensu życia czy pomagając komuś polecam takie rozmyślania pod gołym niebem jak jakiś hipokryta tylko dlatego, że pamiętam, jak kiedyś lubiłem takie rzeczy i naprawdę były ciekawe. Chyba umarłem. Może przesadzam, ale na pewno nie użalam. Nie czuję bólu, nie żywię do nikogo żalu ani złości, nie mam żadnej nadziei.

to nie szydera, jesteśmy zaburzeni, a kowal, to kwestia konwencji. bez wątpienia lepszy, wypunktuj swe przodowanie

poznałem tajemnicę życia i teraz próbuję nie oszaleć

a kto umarł ten nie żyje

TruchłoBoga, tautologia

Dark Velvet, z jakiego zakresu chcesz podpis, coś doradzimy na pewno lepiej niż na jakimś bzdetnym cytatowo.pl

O kurva, chyba zacznę doceniać, że mam OCD.

dlaczemu?

jetodik, dzięki, pozostanę przy swoim

dlaczemu?

Niepytajgupio.......

Weź się w garść, bądź sobą i [werble] ciesz się życiem.

Combo!

dobre:D