Problemy z jedzeniem

Cześć,

Piszę tego posta, w trakcie objawów. Mianowicie od kilku miesięcy odczuwam problem związany z jedzeniem. Często nie mam ochoty na jedzenie chociaż staram się ten problem zwalczać jedząc na siłe. Dziwne objawy pojawiają się zazwyczaj po lub w trakcie obiadu, czuje awersje do niektórych rzeczy takich jak mięso z grilla np. jak jest w przypadku z dzisiaj. Czuję się nagle osłabiony, zmęczony, senny, czasem boli mnie przy tym brzuch i mam zawroty głowy. Dodam, że tyle lat co żyje nigdy nie lubiłem jeść owoców i warzyw, chociaż bywały dni że coś tam zjadłem. Ostatnio przełamuje sie w tej kwestii i zaczynam jeść ich więcej (surówki, zupy, itp), witaminy nadrabiam w sokach. Czy ktoś z Was ma podobnie?

Może jesteś na coś uczulony.

Kiedyś miałem coś zbliżonego, tyle że odczuwałem głód, ale mdło mi się robiło na samą myśl o jedzeniu; okazało się, że to reakcja nerwowa. Rozmawiałeś o tym z lekarzem?

Ja rozmawiam ze swoją psycholog o jedzeniu, ale nie na zasadzie żalenie się.Raczej tak sobie.A jestem troszkę grubasek.Koleżanka lat 42 mi to mówi.

rozmawiałem zimą z lekarzem, może faktycznie tak działa na mnie stres. Jak sobie z tym poradziłaś/poradziłeś?

Poradziłem sobie tak,że nie traktuje jedzenia jak zaburzenia.

W tym momencie nie tak bardzo, ale kiedyś odczuwałam bardzo silną awersję do niektórych produktów spożywczych

Zastanawia mnie skąd się to bierze...

Dlaczego niektóre produkty wywołują taki wstręt jeśli nie ma ku temu żadnych przesłanek...

Jest to dla mnie bardzo ciekawe.

W życiu miałam różne dziwne etapy z jedzeniem, jednak uważam, że lepiej już mieć awersję do jedzenia niż odwrotnie

tyle że odczuwałem głód, ale mdło mi się robiło na samą myśl o jedzeniu; okazało się, że to reakcja nerwowa.

Hmmm, to bardzo ciekawe... Miewam czasami coś podobnego. Czasem odczuwam głód ale nie chce mi się jeść, nie ze względu na mdłości tylko z niechęci przeżuwania danego pokarmu

Często również pomimo głodu wydziwiam z jedzeniem

Wielokrotnie słyszałam z ust mojego partnera, że gdybym była naprawdę głodna to wszystko bym zjadła... Jakoś słabo to widzę...

Tzn nie mówię tu o jakimś skrajnym wygłodzeniu w przypadku, którego pewnie by się to potwierdzało

Jednak jeśli np nie jadłam nic przez cały dzień to chyba jestem głodna tak samo jak inny człowiek, który nie jadł przez taki sam okres czasu

Ciekawe czy to również podchodziłoby pod tą reakcję nerwową...

rozmawiałem zimą z lekarzem, może faktycznie tak działa na mnie stres. Jak sobie z tym poradziłaś/poradziłeś?

-eś Psycholog i psychiatra, aczkolwiek w Twoim wypadku ten ostatni nie musi być konieczny.

Ciekawe czy to również podchodziłoby pod tą reakcję nerwową...

Podejrzewam, że tak. Kiedyś na samą myśl, że jakiekolwiek jedzenie włożę do ust robiło mi się niedobrze.

Własnie sobie zdałem sprawe że w moim przypadku jest podobnie jak to o czym tutaj piszecie. Bardziej opiera się to na tym ze nie chce przezuwać danego jedzenia, bo nie chce czuc tego smaku teraz przez to cały czas myślę nad reakcją mojego żołądka na to kiedy to jedzenie juz tam trafi.

macias5005, jeśli nie grozi Ci z tego powodu śmierć głodowa to raczej nie przejmowałabym się tym faktem, często im mniej się zje to tym lepiej

Evia, nie do końca. Powinno się to, zważywszy na reakcje organizmu, skonsutować z lekarze, a w razie konieczności sprawdzić głowę Inna sprawa, że przy zachwianiach dotyczących przyjmowania posiłków znacznie łatwiej sobie choćby dodatkowe kilogramy narzucić, nie mówiąc o innych kłopotach.

takie tam, no tak, faktycznie zaburzona równowaga w przyjmowanych posiłkach może spowodować przybieranie na wadze, jednak podejrzewam, że autor raczej nie ma takich obaw.

Zresztą mało który facet o to dba...

Gdyby pojawiły się jakieś problemy zdrowotne to również jestem jak najbardziej za tym aby się skonsultować z lekarzem, ale w sumie to

nie znam chyba żadnego przypadku osoby z lekką niedowagą, która borykałaby się z jakimiś problemami zdrowotnymi wywołanymi z tego powodu

Mogłoby tak być przy skrajnej niedowadze, jednak zastrzegłam, że w takim wypadku faktycznie można byłoby się zacząć przejmować