Moja depresja i historia jej wyleczenia

Mój bóg twój bóg nasz bóg :)

Moi drodzy !!

Mam wrażenie , ze towarzystwo na tym forum się trochę za bardzo rozkręciło. nie macie nic sensownego do powiedzenia , proszę nie wchodzić i nie pisać,

Naprawdę jest tu wystarczająca ilość wątków oftopowych , w których możecie się realizować.

????????????

Moderator może dostać oszczerzenie????....

A mukbym się tak delikatnie dopytać jusz nie tyle za co - a otkogo?

Powietrzny Kowal, zgadnij

Noweś..........................

Co ciekawe, znalazłam informację, że Biblia zabrania stosowanie leków zmieniających swiadomość (takie jest znaczenie oryginalnego, greckiego słowa "pharmakeia", które przetłumaczono na polski jako "czary").

Podaj gdzie takie informacje w bilblii znalazłaś???

Leki zmieniające świadomość otwierają na demony (innymi słowy, aktywują inne, dotychczas ukryte, choroby...)

kurfa... to chyba jestem opętana

Podaj gdzie takie informacje w bilblii znalazłaś???

Jezus w Kanie Galilejskiej dał tego świetny przykład, zamieniając całe wino z wesela w wodę, żeby obronić współbiesiadników przed armią demonów. Oh wait... To chyba jakoś inaczej było...

nolite, jeśli teraz czujesz się w miarę dobrze, myślę, że nie ma powodów do obaw.

Ja natomiast na Twoim miejscu próbowałabym dociec skąd u Ciebie wzięła się "depresja"? Jakieś zmiany w życiu? Trudności adaptacyjne związane ze zmianą pracy otoczenia? Śmierć bliskiej osoby?

Wykluczając depresję endogenną (etiologia nieznana) na pewno był powód do Twojego obniżonego nastroju.

Ja osobiście leków nie negowałabym... niekiedy ludziom życie ratują.

Na razie znalazłaś swój sposób na tą depresję. Wszystko będzie dobrze, jeśli nie popadniesz w skrajność...

Do użytkowników wypowiadających się wcześniej (bez wskazywania palcem)...

Wiecie co? Czasem jest mi wstyd, że osoby, które nie mają nic sensownego do powiedzenia dyskredytują kogoś, kto dzieli się swoimi odczuciami we wątku.

Nie będę komentowała Waszych wypowiedzi bo dobrze wiecie, że są poniżej krytyki.

Aranjani, prosiłabym o zakończenie bezsensownych konwersacji.

*Monika*, *Wiola*, macie rację, ostatnio przesadzam. Wiem, że to do mnie :)

Buziaki i obiecuję poprawę.

*Monika*, *Wiola*, macie rację, ostatnio przesadzam. Wiem, że to do mnie :)

Buziaki i obiecuję poprawę.

Nie przesadzaj.

Nolit ,Twoja Historia uleczenia nie przekonuje mnie , by iść tą samą drogą co Ty . Owszem MODLITWA , BÓG I JEGO MIŁOSIERDZIE NA PIERWSZYM MIEJSCU , ale zaraz potem te zochydzone prochy ,,, z ich odwiecznymi ubokami ( często gorszymi od samej choroby ) .

jestem opętany przez demona farmacji , a może to dobry anioł ? Tak to dobry Anioł ze skłonnościami do ćpuńskiego nadużywania .

Nie miałem jak Ty wizji , bo gdybym je miał ,,,

Od jutra odstawiam Brintellix

Ja przez 12 lat leczyłem się na depresję nawracającą, dopiero w 2012 roku zdiagnozowano mi ChAD. Nie wiem skąd się wzięła, mam kilka przypuszczeń działy się one równocześnie, pracoholizm, byłem w prywatnym zakładzie majstrem, a więc miałem problemy z pewnymi ludźmi krnombrnymi, problemy w spółce, rozlatywała się, kłopoty w małżeństwie, brak zrozumienia, zaciąganie kredytów na wykończenie domu, no i nadużywanie alkoholu i związane z tym problemy. Nie wiem która z tych żeczy przyczyniła się najbardziej. Po stwierdzeniu i przanalizowaniu całego życia z psychologami dowiedziałem się że prawdopodobnie miałem go już w dzieciństwie, a więc diagnoza że to depresja była mylna. A więc ChAD o charakterze depresyjnym poprostu przybrał na sile i stąd też większość depresji które przeżywałem, ale były również i hipomanie które uważałem za remisję depresji aż do momentu kiedy przestawałem brać leki i wszystko zaczynało się od nowa tylko w większym nasileniu.

Bóg stworzył cię chorą psychicznie i taką powinnaś pozostać.

Musisz być dla wszystkich taka "miła" ?

 

nolite, obawiam się, że na tym forum na zrozumienie w takich kwestiach nie masz co liczyć Tu towarzystwo mocno zabetonowane niestety jest i nie dopuszcza, że coś może być inaczej Powodzenia w życiu!

Dziękuję, wzajemnie

Mam nadzieję, że moja historia okaże się pomocna

Ja przez 12 lat leczyłem się na depresję nawracającą, dopiero w 2012 roku zdiagnozowano mi ChAD. Nie wiem skąd się wzięła, mam kilka przypuszczeń działy się one równocześnie, pracoholizm, byłem w prywatnym zakładzie majstrem, a więc miałem problemy z pewnymi ludźmi krnombrnymi, problemy w spółce, rozlatywała się, kłopoty w małżeństwie, brak zrozumienia, zaciąganie kredytów na wykończenie domu, no i nadużywanie alkoholu i związane z tym problemy. Nie wiem która z tych żeczy przyczyniła się najbardziej. Po stwierdzeniu i przanalizowaniu całego życia z psychologami dowiedziałem się że prawdopodobnie miałem go już w dzieciństwie, a więc diagnoza że to depresja była mylna. A więc ChAD o charakterze depresyjnym poprostu przybrał na sile i stąd też większość depresji które przeżywałem, ale były również i hipomanie które uważałem za remisję depresji aż do momentu kiedy przestawałem brać leki i wszystko zaczynało się od nowa tylko w większym nasileniu.

Czy próbowałeś modlitwy i lektury Biblii?

Czy próbowałeś modlitwy i lektury Biblii?

nolite niestety nie wszystkim wierzącym pomaga wiara w Boga. Mam powody by wierzyć w Boga i wierzę. Natomiast np. stany lękowe wynikają z obaw o przyszłość. Bo niestety w Polsce nic nie jest pewne, jeżeli chodzi o zatrudnienie itd.

Nie powinnaś pisać, że takie leki otwierają na demony <?>. Nie otwierają. Demonów nie ma. Za to mogą zdarzyć się omamy i są one wymienione jako skutki uboczne. Depresja to choroba i na chorobę są leki.

Fajnie, że piszesz o wierze i o czymś w co trzeba wierzyć. Wtedy nie traci się nadziei, ma sie oparcie :).

Są takie też mądre słowa :

Jeżeli Bóg istnieje, to my:

- wierząc w Niego, zyskujemy wieczność,

- nie wierząc w Niego, tracimy wszystko.

Jeżeli Boga nie ma, to my:

- wierząc w 'niego', nic nie tracimy,

- nie wierząc w 'niego', też nic nie tracimy.

Wniosek:

Z ekonomicznego punktu widzenia

opłaca się wierzyć niż

nie wierzyć

Natomiast np. stany lękowe wynikają z obaw o przyszłość. Bo niestety w Polsce nic nie jest pewne, jeżeli chodzi o zatrudnienie itd.

według tej nietrafionej definicji jakbyśmy wszyscy byli bogaczami i mieli najlepsza prace to nie mielibyśmy lęku w sobie ?

Bzdura! Umysł nie tak działa . U nerwicowców skłonnych do lękliwośći posiadanie dobrej pracy oznacza często strach przed jej strata i wyobrażanie sobie najgorszego kataklizmu życiowego .

Jęśli chodzi o same lęki , ataki paniki to nie mają one wielkiego przełożenia na masz stan majątkowy . Choruje głowa , nie kieszeń .

Można być starym dziadem i nie mieć nic ,,, oprócz życiowej radości .

temat ogólnie obszerny i zawiły .

Jednak lepiej byc bogatym i chorym niz biednym i chorym , normalne

Demonów nie ma.

Jeżeli Bóg istnieje' date=' to my:

- wierząc w Niego, zyskujemy wieczność,

- nie wierząc w Niego, tracimy wszystko. [/quote'] Moim zdaniem to są mądre słowa.

Jeżeli Boga nie ma, to my:

- wierząc w 'niego', nic nie tracimy,

- nie wierząc w 'niego', też nic nie tracimy.

Trzeba się określić, albo wierzę, albo nie, bo jeśli wierzę to w takim stwierdzeniem obrażam Boga.

jakbyśmy wszyscy byli bogaczami i mieli najlepsza prace to nie mielibyśmy lęku w sobie ?

Bzdura! Umysł nie tak działa . U nerwicowców skłonnych do lękliwośći posiadanie dobrej pracy oznacza często strach przed jej strata i wyobrażanie sobie najgorszego kataklizmu życiowego .

kazimierz61, jak ktoś ma lęki i ataki paniki, to przeważnie stoi w kościele zaraz przy wyjściu, żeby w razie czego móc się szybciej ewakuować

Kiedy jestem w kościele to nie trudno jast mi zauważyć że w pierwszych ławkach oprucz tych gorliwych zasiadają właśnie ci bogaci wierzący,

OOOO Kazimierzu , nawet nie wiedziałem ,że należę do ekskluzywnego klubu bogatych wierzących

Arasha, Wiem o czym mówisz też nie zapuszczam się zbyt daleko, tłok ludzi mnie przeraża i od razu brak mi powietrza.

Kalebx3, Nie gniewaj się, ale tak to rozumiem, może błędnie, bo przecież nie można wejść do wnętrza każdego człowieka, muszę nad tym zrozumieniem popracować.

NIe wiem czy jestes wyleczona, ale na pewno racjonalnie nie myslisz...proponowałabym wizyte u psychiatry.