Porazki, utracona duma

W przeszlosci, nie dawnej przeszlosci, przydarzylo mi sie pasmo porazek, na wlasne zyczenie z powodu z perspektywy czasu glupich decyzji, ryzykownych, bylem bardzo dumna osoba, samodzielna z wielka duma ktora takze utracilem.

Jak poradzic sobie, pogodzic sie z pasmem porazek w przeszlosci i obrocic to w chec do dzialania w trudnej sytuacji?

Jak odzyskac utracona dume, gdy nie da sie tego zrobic od tak?

Chyba najlepiej będzie sprawy z przeszłości pozamykać, pogodzić się z przegraną i własnymi słabościami, ograniczeniami. Odpuścić sobie ten przeszły element i zacznij od nowa z wiedzą jaką teraz posiadasz, ale pytanie brzmi:po co ci aż taka duma? skoro jak wnioskuję była nad wyrost? Gdy osiągniesz swoje cele duma wróci, lecz nie wiadomo czy będzie bardzo dumna.

W przeszlosci, nie dawnej przeszlosci, przydarzylo mi sie pasmo porazek, na wlasne zyczenie z powodu z perspektywy czasu glupich decyzji, ryzykownych, bylem bardzo dumna osoba, samodzielna z wielka duma ktora takze utracilem.

Jak poradzic sobie, pogodzic sie z pasmem porazek w przeszlosci i obrocic to w chec do dzialania w trudnej sytuacji?

Jak odzyskac utracona dume, gdy nie da sie tego zrobic od tak?

Potraktuj te porażki jako lekcje którą dało Ci życie by móc coś w nim zmienić na lepsze,nie powielać błędów.Do końca nie wiem czy Ty nie mylisz dumy z samooceną własną.

Moja duma polegala na tym ze radzilem sobie ze wszystkim sam, mimo ze mialem pomoc, zawsze chcialem sam, doprowadzilem sam do niezaleznosci finansowej. Przez bledy w zyciu utracilem ta niezaleznosc, wlaciwie znowu zaczynam wszystko od poczatku. (Jeszcze rok wczesniej przed tymi wydarzeniami smialbym sie z takich pomyslow, ze to jest nie stabilne itd - ale zdecydowalem sie to zrobic...)

samfisher, dużo lepiej się poczujesz, jak dasz sobie prawo do błędów. Rozumiem Cię, bo też mam tendencję do bycia Zosią Samosią, a porażki bolą jak diabli, ale na swoim przykładzie wiem, że da się nad tym pracowac i warto, bo życie składa się i z sukcesów i z porażek. Trzeba się podnieśc, otrząsnąc i robic swoje dalej. Jak jest to dla mnie ważne świadczy mój podpis.

Probuje caly czas, nie ukrywam, walcze codziennie, tylko walcze w tej rzeczywistosci. A w srodku sam smutek cokolwiek bym nie robil, to dochodzi chwila kiedy jest sam smutek przez przeszlosc, zawsze tak bylo, w przeszlosci z wczesniejszej przeszlosci, a gdy ulozylem sobie zycie i one sie rozpieprzylo juz na powaznie, nie potrafie sobie wybaczyc.

Ja nie ma dumy.

Probuje caly czas, nie ukrywam, walcze codziennie, tylko walcze w tej rzeczywistosci. A w srodku sam smutek cokolwiek bym nie robil, to dochodzi chwila kiedy jest sam smutek przez przeszlosc, zawsze tak bylo, w przeszlosci z wczesniejszej przeszlosci, a gdy ulozylem sobie zycie i one sie rozpieprzylo juz na powaznie, nie potrafie sobie wybaczyc.

mam bardzo podobnie. Walczę cały czas, czasem bez wiary, że to kiedys minie ale walczę. a w środku ból i smutek. teraz mam gorszy czas ale wiem, że bywa lepiej. czasem dłużej czasem krócej, ale bywa. Tego się na dziś trzymam.