Przedziały wiekowe forumowiczów.

mam 26 lat i podobnie jak piszecie czuje sie jak staruszka...

witam staruszkę madzie. Ja mam 25 lat i tez podobnie się czuje jak ty :)

Ja 23 czasem czuję się jak 18latka a czasem jakbym miała 80 lat

Słuchaj to i na plus jak będziesz starsza to odejmiesz sobie parę lat

ja 29

czuje sie taki stary i zmeczony...

Jak sobie pomyśle ,że w moim wieku Jezus skończył kariere to załamka

23, jeszcze nie taka stara dupa za mnie.

cwierc wieku

to już ja 27

22 lata ale po ostatnich przezyciach to czuje sie jakbym mial z 35, ale wczensiej to jak 15 latek... :)

ridllic- calkiem przystojny jestes gratuluje uzebienia i to spojrzenie po prostu boski

ridllic- calkiem przystojny jestes gratuluje uzebienia i to spojrzenie po prostu boski

hehe dinozaur odnosił się do mojego wieku bo skamielina już ze mnie ale skoro się podoba to mi miło

hmmm mam pytanie o Twoj awatr Ridllic - to Ty?

Ja wbijam w najliczniejszy przedział....23 latka

ehhh...czuję się starszy od węgla!

P.S. A miałem wrażenie, że piszą tu ludzie po czterdziestce, a tu patrz...nie jestem sam

---- EDIT ----

fobia, masz przeurocze zdjęcie w avarcie. To Twoja buźka??

hehehe to nie moje

Hmmm..no cóż...

---- EDIT ----

ale dla mnie będziesz tą dziewczyną ze zdjęcia

fobia, a z jaką fobią masz do czynienia??

32

A ja 25

Jazi - moge byc dla Ciebie dziewczyna ze zdjecia

a oprocz nerwicy lekowej mam 2 fobie- panicznie boje sie pajakow i wysokosci

fobia, z tym lękiem przed pająkami (arachnofobią), chyba można żyć, co? Mam kilku znajomych z taką fobią, po prostu boją się pająków i tyle. Jeśli chodzi o lęk wysokości (akrofobię) to jeśli nie pracujesz na budowie to też z bani Czy jednak utrudniają Ci bardzo życie? Nerwica lękowa to już większe paskudztwo, jak sobie pomagasz? Jakie terapie stosujesz? Ja jestem fobikiem społecznym, ostatnio chyba za dużo o tym myślę i mam sieczkę

P.S. Tak, tak...będziesz dla mnie dziewczyną ze zdjęcia

heheh z tymi pajakiami to zartowalam- tzn. faktycznie si boje pajakow i wysokosci ale zycia mi to nie utrudnia (na budowie nie pracuje ) ale nerwica mi przeszkadza, ale wcinam tabletki i jakos sobie radze, boje sie choroby i smierci to chyba jest w tym wszystkim najgorsze- obawa,ze umre.

Co Ty fobia, myślisz, że tak łatwo się umiera? Trzeba się męczyć, nie ma lekko! Ja chcę znowu podjąć terapię psychiatryczną i psychologiczną, bo przerwałem już dawno ze względu na brak efektów i stoję w miejscu...

A powiedz jak wygląda Twoje życie partnerskie? Jak sobie z tym radzisz mając nerwicę? Pytam, bo ja właśnie rozpoczynam kolejny epizod i nie wiem jak to rozwiązać Jeśli mogę o to oczywiście zapytać

moj maz jest kochany, bardzo mi pomaga, wspiera i stara sie zrozumiec moje zaburzenia...

No to świetnie tylko pozazdrościć. Ja mam pewne obawy, że nie zostanę zrozumiany. W tym wyidealizowanym świecie ciężko się żyje takim odmieńcom jak ja

Pozdrawiam

22 wiosny.. starość nie radość ;-) ale to widzę najliczniejsza grupa wiekowa.

Pozdrówki