Filmy i seriale

niech mi ktoś wytłumaczy fenomen Greya

To po prostu pornos,tylko kończy się ślubem,to dlatego.

DOKŁADNIE tak myślałam. Chciałam zapytać czy jest w nim coś, czego nie pokazali jeszcze w pornosie....

niech mi ktoś wytłumaczy fenomen Greya

Nie wytłumaczę jak to działa ale mechanizm jest chyba ten sam co popularność harlequinów w latach 90tych.

Myślałam, że w XXI w. seks w filmie nie wyzwala już takich emocji. Czyżby estetycznie podane elementy porno zostały powoli przemycane na duży ekran...?

Całkiem możliwe. Aczkolwiek wątpię żeby tam jakieś porno było, raczej erotyka.

Ten film to nie koniec świata, to taki drugi nagi instynkt.

50 twarzy Graya - pewnie to samo, co Dziennik nimfomanki czy Nimfomanka. Nudzą mnie takie filmy. Ani to porno, ani za bardzo fabuły w tym nie ma.

Z ostatnio obejrzanych Zdjęcie śmierci - przeciętny, rzekomo horror, jak dla mnie bardziej thriller psychologiczny. Można obejrzeć, ale szału nie robi.

Nimfomanka

Oh Jezu włączyłem przewijałem przez 5 minut i wyłączyłem. Jakbym utknął na tym w kinie to bym wyszedł pod byle pretekstem.

Słyszałem że jupiter ascending jest szajsowaty. Chciałem na to iść i teraz nie wiem co zrobić.

A weź spójrz tylko na ten plakat, potem trailer i w ogóle ta Kunis królowa Ziemii czy tam i wszechświata, boki zrywać, kolejna wydmuszka sci-fi, myślę, że duże szanse, że oceniłbym to niżej od Prometeusza nawet

Reiben, Diuna to jeden z moich ulubionych sci-fi ever, a ten film mi trochę przypomina tamto arcydzieło. Może dlatego patrzę na ten film przez różowe okulary.

Oh Jezu włączyłem przewijałem przez 5 minut i wyłączyłem.

Ja tak samo. Strata czasu na takie coś.

Ja Diuny wciąż nie widziałem i może nigdy nie zobaczę, nie chcę sobie psuć obrazu z książki groteskowymi efektami z tego filmu. Szkoda właśnie, że nie ekranizuje się takiej klasyki kiedy są w końcu ku temu możliwości, tylko wymyśla się jakieś durne scenariusze pod konkretne gwiazdki i zapominasz co widziałeś zaraz po wyjściu z kina.

Mi jest ciężko dotrzeć do klasyki kina np. bardzo chciałabym zobaczyć "Błękitnego anioła", ale już któryś rok szukam gdzie by było to grane i nie mogę znaleźć. Czasami rzucą jakimś filmem tego typu w kinach studyjnych jak ochłapem, np. Złodzieje rowerów, ale jak już to koniecznie o godz. 16 lub 17 w poniedziałek. Leciałam na niego z zajęć, nawet się wcześniej zwolniłam, ale nie żałowałam.

Ja Diuny wciąż nie widziałem i może nigdy nie zobaczę, nie chcę sobie psuć obrazu z książki groteskowymi efektami z tego filmu. Szkoda właśnie, że nie ekranizuje się takiej klasyki kiedy są w końcu ku temu możliwości, tylko wymyśla się jakieś durne scenariusze pod konkretne gwiazdki i zapominasz co widziałeś zaraz po wyjściu z kina.

Sama historia powstania tego filmu (i nie powstania poprzedniej wersji) to materiał na osobny film :)

Pieprz, powstal film dokumentalny dlaczego nie powstała 'Diuna' Jodorowsky'ego.

Właśnie o tym mówię :)

Choć niektóre elementy trafiły do wersji Lyncha, np . wygląd planety harkonnenów oparty na pracach Gigera.

Pieprz, a oglądałeś jakieś filmy Jodorowskiego? To dopiero odjazd. Chodźmy taki kret.

[videoyoutube=6Uqb4Jy0GTg][/videoyoutube]

nie oglądałem

Ong bak 2. Całego filmu nie widziałem, ale bohater rozpierdala jak Batman z najnowszych gier wideo.

https://www.youtube.com/watch?v=Xu79MXiQYbU#t=130

niech mi ktoś wytłumaczy fenomen Greya

Też nie rozumiem tego fenomenu. Nie wiem czy też tak macie, ale ja, gdy widzę masowe rzucanie się ludzi na wytwory kinematografii czy też literatury, kiedy ponad połowa ludzi z mojego otoczenia, czy to w pracy, czy gdziekolwiek zachwyca się jakimś filmem, książką czymkolwiek; gdzie dane " dzieło " ma bardzo wielu odbiorców, a średnia wieku nie gra tu żadnej roli, materiał pochłaniany jest zarówno przez nastolatki, jak i przez panie w wieku przedemerytalnym, a reklama jest wszechobecna wszędzie, w prasie, tv, internecie, gdy widzę w tramwaju czy pociągu ludność studiującą zawzięcie kolejne stronice książki....to takie coś mnie tak bardzo odrzuca, że nawet nie mam ochoty wziąć do ręki i zobaczyć co to takiego jest. Czy rzeczywiście jest się czym zachwycać. I podsumowując tę moją paplaninę, pozostaję często w tej niewiedzy, bo czuję się tak bardzo zniechęcona przez ludzi, że wolę, żeby zostało to przeze mnie nie odkryte.

Jeszcze chciałam napisać kilka słów na temat " Withnail i ja" i tego, że faktycznie są dwa filmy ( polecone przez ludzi na filmwebie), które są klimatem zbliżone do "Withnail i ja". Jeśli ktoś szuka czegoś podobnego, to mogę z czystym sumieniem polecić " Naked" z 1993 roku i " Jastrzębie " z 1988 roku. Coraz bardziej podobają mi się stare filmy

Meg1985, mam tak jak to opisałaś. Pośród tych znielubionych przeze mnie, a wychwalanych przez masy "fenomenów" jest np. P. Coelho.

magnolia84, dokładnie, ja bym jeszcze dorzuciła ( przepraszam jeśli źle to napisałam ) sagę "Zmierzch", kiedyś dawno temu była książka i potem film "Dziennik Bridget Jones". To były prawdziwe hity. Był jeszcze stosunkowo nowy chyba film, sprzed kilku lat conajwyżej -" Avatar", nigdy nie widziałam i chyba nie zobaczę.

Meg1985, podpisuję się pod tym

Sama fabuła avatara była raczej płytka jak woda w sraczu,pod względem wizualnym....cóż - tym głównie ava miał zachwycać,czy już komu pasował,czy był shitem,to wiadomo,zależne od gustu,ale to chyba miała być najmocniejsza strona tej produkcji D:

Ja Avatar obejrzałem około 2 lata po premierze bo długo byłem przekonany, że to kicz+efekty, na zaledwie 24'' w 1080p i mimo tej jego bajkowości i fabuły podobno rodem z pocahontas to autentycznie na koniec uznałem, że to całkiem przyzwoite kino było, całość imho uratowały sceny walki, nawet nie tyle efekty specjalne co wyborna praca kamery.