CHAD- Choroba Afektywna Dwubiegunowa cz.III

macieywwa, jeśli dobrze znosisz IPIN - w sumie jest tam nienajgorzej i bedziesz mial przepustki to Kładź się. Zawsze z lekarzami będziesz mógł przedyskutować kwestię fluo. Może podtrzymają ten lek, coś ew. dorzucą.

Coś Cię trzyma na "wolności"?

-- 26 sty 2015, 14:53 --

slow_down, chyba co miesiąc, pózniej co 2 -3 m-ce

marwil, bardzo dobrze znosze f7 tylko jakos nie darze sympatia dr S, od pierwszego wejrzenia nie polubilismy sie i ciezko mi go zaakceptowac . Boje sie własnie tego ze cała ta meczarnia z ostatnich dni z fluo pojdzie psu w dope, a tam uracza mnie nowym zestawem cukierkow i znowu bede zdychal, tym bardziej ze akurat koorwa dzisiaj polepszyło mi sie i ciezko mi podjac decyzje...chce isc i nie chce

macieywwa, poprawa może być chwilowa a jutro znowu padniesz. Nie ma na f7 innych prowadzących? Powiedz, ze czujesz pozytywy na fluo i chcEsz pociągnąć na tym. A miejsce następne zwolni się może za 3 miechy. Ja bym poszedł.

-- 26 sty 2015, 15:11 --

Zawsze możesz się wypisać.

marwil, No własnie z tym wolnym miejscem zaskoczyli mnie, nie sadzilem ze tym razem bede czekał tylko 3 tygodnie....oczywiscie ze sa inni lekarze, sam profesor prowadzi niewielu pacjentow i mam nadzieje ze tym razem nie trafie na niego. Chyba zdecyduje sie i pojde, najwyzej jak zobacze ze cos za bardzo beda chcieli skuc mnie lekami i propozycje dalszego brania fluo nie beda chcieli zaakceptowac, najzwyczajniej w swiecie wypisze sie na własne zyczenie i tyle mnie tam widzieli

Po wielu wewnetrznych sprzecznosciach i analizowaniu za i przeciw, decyzja podjeta, ide, zaryzykuje po raz trzeci ustawienie leków u najwiekszych fachowców od chad

macieywwa, Ty możesz aktywnie uczestniczyć w doborze leków.

Przy ostatnim pobycie latem tego roku kategorycznie nie zgodziłem się na neuroleptyki. Sam się zglosiłeś- nic nie musisz.

Powodzenia i wychodź na chodzie.

Dzień jako taki. W pracy mieliśmy rozmowę z szefem i cały czas widnieje widmo zwolnienia do końca miesiąca. Zawiozłem wniosek do Sądu o przyśpieszenie procesu. Tabletka mnie z rana zmuliła ,ale tak po południu to tak w sumie pokiwałbym dłońmi na boki :). Samopoczucie było do przyjęcia. Skusiłem się dzisiaj na pizze. Czego bardzo żałuje. Nie mogę jeść kalorycznych rzeczy. Zaraz potem mam wyrzuty sumienia. Tak ogólnie to oglądam różne patologiczne magazyny kryminalne. Wczoraj oglądałem 997 o Olewniku i inne 997. Zawsze jak byłem mały to lubiłem oglądać ten program. Szkoda w sumie ,że go zdjęli z anteny. Tutaj odcinek o szaleńcach :). Nie jesteśmy tacy najgorsi.

[videoyoutube=u2B7naQ8jFk][/videoyoutube]

... no tak. Z CHADem można normalnie przecież żyć. Wystarczy ustawić leki i przepracować swoje zaburzenia. Nie wiedziałeś o tym ?

Takie kocopały widnieją w większości publikacji o ChAD i są przez mniejszość chorujących głoszone :)

A życie toczy swój garb uroczy...

-- 26 sty 2015, 21:49 --

Z tym uśmiechem, to można chyba operacyjnie naciągnąć skórę za uszy - zęby będą zawsze na wierzchu ...

Taki żart.

Gdzie ta Nauka?

-- 26 sty 2015, 21:53 --

Psychiatria i psychologia (ta w szczególności) to szarlatańskie nieludzkie metody.

Jak w "stuleciu chirurgów" wycinanie kamieni moczowych przez skórę między worem a odbytem nieumytym nożem - o dziwo czasem udane. Znaczy spory procent uleczonych.

Od jakiego lekarza usłyszałeś takie bajki?:)

Od Ramirez Basco i jej tabelek oraz od kilku psychologów nazywających CHAD "zaburzeniami nastroju"

Mój doktorek na szczęście jest bardziej "przyziemny"

"Z pewnością pana nie wyleczę, ale być może uda mi się uczynić pańskie życie bardziej znośnym"

Z tym gównem nie da sie "normalnie żyć"

Popatrzcie na mnie.

Byłem facetem z przyszłością.

Dzięki między innymi CHAD ( nie będę pisał że "tylko dzięki" poniewaz moglaby byc to hipokryzja ) stałem się facetem z wątpliwej jakości "przeszłością" bez przyszłości.

Amen

Cisza, jak makiem zasiał.

Ku pokrzepieniu serc.

[videoyoutube=dZjI4x5ljy4][/videoyoutube]

U mnie za CHAD przemawia jedynie nadużywanie substancji psychoaktywnych od dzieciństwa - epizody.

Bywały momenty remisji, ale to za sprawą dobrej socjalizacji, aktualnie samotność pogłębia chorobę.

Niestety moje epizody hipomanii były naturalne, nie było w tym choroby, zwykłe dziecięca "głupawka",

lub robienie z siebie pajaca dla poklasku innych co odrobinę jest u mnie taką nutą narcyzmu.

Więc stety lub niestety CHAD do mnie nie pasuje.

Czynniki są bardziej psychologiczne, środowiskowe niż endogenne.

Wszystko sprowadza się do kasy, nie mam renty choć mój stan zdrowia jest wystarczający do jej przyznania,

bo niepełnosprawność mam, ale pierdoleni urzędnicy nie chcą dać renty, bez powodu.

Renta jest dla wybranych.

A bez kasy nie ma nic, bo wszystko kosztuje, terapia też, nie oszukujmy się, to co oferuje NFZ to nieporozumienie.

A mi jest potrzebne wsparcie psychologiczne, psychoterapeutyczne i socjoterapeutyczne.

A nie zasrana i ciągła żonglerka lekami co jest domeną lekarzy i prowadzi do NIKĄD.

To ostatni rok mojego życia, ja nie mam już siły, ja rzygam na 2 metry beznadzieją tego świata,

jako, że jestem bardzo wrażliwy wymagam specjalnej troski, która też kosztuje

Zwariowałem, mózg z wkurwienia mi się gotuje.

devnull, Szacuneczek.

Nie wiem, w jakim kierunku jesteś przegięty, lecz psychoterapia dla nas to w większości przypadków kpina.

Są wśród nas tacy, gdzie oprócz ChAD występują inne psychy. Może takim psychoterapia, przytulaski pomagają.

Rasowym - nie.

Chodziłem na terapie wiele lat. Gówno to dało. Tylko mnie zwodzili ,że trzeba czasu a będzie lepiej.W końcu dałem sobie spokój z psychologami :).

Depakiniarz, skoro masz bordera to w moim odczuciu warto ciągnąć temat terapii. Nie ma co wszystkiego zwalać na chorobę. Dawno nie czytałem Twojego bloga, nie wiem co u Ciebie, więc trudno mi się konkretnie odnieść do sytuacji z teraz.

W ogóle coraz rzadziej zaglądam do tego tematu, bo zbyt częste siedzenie tutaj za mocno mnie negatywnie nakręca. Chcę mieć jeszcze nadzieję, że będzie lepiej. A tu same stare wyjadacze

Maciej jak tam??

devnull, Szacuneczek.

Nie wiem, w jakim kierunku jesteś przegięty, lecz psychoterapia dla nas to w większości przypadków kpina.

Są wśród nas tacy, gdzie oprócz ChAD występują inne psychy. Może takim psychoterapia, przytulaski pomagają.

Rasowym - nie.

Zgadzam się z tobą, na początku wierzyłem w terapię jak w niepoznane sekrety magii.

Po latach, kiedy zaliczyłem 3 terapie grupowe (1 analityczna, 2 poznawczo-behawioralne),

a dodatkowo 5 długich terapii indywidualnych (pozn-behaw, gestalt), straciłem nadzieję,

potem każda kolejna terapia kończyła się czymś w sensie:

"Panu nie da się pomoć

- ale ja na prawdę chcę!

- przykro mi

- ale nic nie poradzę w Pana przypadku, może warto by Pan zrezygnował"

zdarzyło się też parę razy, że po wstępnej kwalifikacji ze strachem w oczach

odmawiali mi terapii nie podając przyczyny, lub wymigując się jakimiś banalnymi tekstami.

szkoda gadać, bo mógłbym nawijać o tym godzinami a nie chcę Wam spamować.

na koniec nawet dodam, że w pewnym sensie terapia mi zaszkodziła, kiedyś

nie rozkminiałem wszelkich trosk i było ok, a psychoanaliza wpędziła mnie w wir rozmyślań,

ciągłego analizowania, próbowania zrozumienia, babrania się we własnym umyśle,

nonsens, zamiast skupiać się i robić coś to tylko rozkminianie.

Najlepiej odpalić się z broni palnej. Szybka akcja i skutek natychmiastowy, ale w sumie jeżeli chodzi o sposoby samobójstwa mamy pakiet All Inclusive. Najskuteczniejsze jest powieszenie i skok z wysokości. Można rzucić się pod pociąg. Można pojechać do ZOO. Utopić się, przedawkować. Niestety wszystkie sposoby wymagają pokonania instynktu samozachowawczego. Tabletkami to nie zejdziesz. To bardziej wspomagacz do samobójstwa. Polecam skok od 6 piętra w górę lub powieszenie :). Można też zrobić combo tabletki + powieszenie lub tabletki i wanna lub jezioro. Jest możliwości. Jeden gościu ode mnie z psychiatryka zmieszał tabletki z paskiem, ale zdołali go odratować. Inny tego samego dnia po wyjściu wyskoczył z 6 piętra i zginął na miejscu.

Najlepiej odpalić się z broni palnej. Szybka akcja i skutek natychmiastowy, ale w sumie jeżeli chodzi o sposoby samobójstwa mamy pakiet All Inclusive. Najskuteczniejsze jest powieszenie i skok z wysokości. Można rzucić się pod pociąg. Można pojechać do ZOO. Utopić się, przedawkować. Niestety wszystkie sposoby wymagają pokonania instynktu samozachowawczego. Tabletkami to nie zejdziesz. Polecam skok od 6 piętra w górę lub powieszenie :).

Jak znasz się na medycynie wystarczy zdobycie odpowiednich substancji, wyliczenie i dokonanie bezbolesnej eutanazji.

Wbrew pozorom nie jest to trudne.

No ale nikogo nie namawiam, bo to karalne.

Było o tym nawet w TV - reportaż, pewne małżeństwo - lekarzy w Polsce zrobiło sobie takiego samobója,

wpierw uśpienie i w trakcie tego zaskakiwala inna substancja ktora zatrzymywala serce.

Najlepszą psychoterapią jest życie,doświadczenie,świadomość tego że należy mężnie pokonywać opór jaki stawia przed nami wiecznie nie oswojona rzeczywistość.

Depakiniarz, nie chcę Ci doradzać. Odpuść sobie lepiej. Zawsze warto żyć.

Depakiniarz, przeczytaj sobie to co mam w podpisie profilu...

Depakiniarz, co ty odpierdalasz? Gdybym mogła, wsadziłabym Twój łeb pod zimny prysznic.

edit: i opcjonalnie przykuła kajdankami do kaloryfera.

Śmierć jest tak przerażająco ostateczna, tymczasem życie obfituje w niezliczoną ilość możliwości [Tyrion Lannister w Grze o tron G. R.R. Martina]

I ta "przerażająca ostateczność" jest właśnie gwarantem ukojenia.

Śmierć jest tak przerażająco ostateczna, tymczasem życie obfituje w niezliczoną ilość możliwości [Tyrion Lannister w Grze o tron G. R.R. Martina]

 

I ta "przerażająca ostateczność" jest właśnie gwarantem ukojenia.

A jeśli rogaty szykuje dla ukojenia sagan z wrzącą smołą i wieczyste udręki - gorsze może od doczesnych?

Gwarancji nie ma - i nie ważne czy się w to wierzy, czy nie.