Samotność

a byłaś z kimś w związku?

Nie

Nie mam z kim porozmawiać, nikt do mnie nie pisze, nikt nie chce ze mną przebywać. Tyle ludzi na studiach, a ja nadal jestem tu sama, sama od 3 lat, a tak naprawdę sama od urodzenia, bo nigdy nie miałam znajomych i koleżanek.

a próbowałaś się zaprzyjaźniać? zakolegować?

Follow_, gdybym nie próbowała, to bym tu nie jęczała, bo chyba byłabym sama sobie winna zaistniałej sytuacji, nie?

a jakie masz zainteresowania?

tropiciel, na początku próbowałam się wbić do grupki osób, u których zauważyłam, że mamy podobne zainteresowania, ale najwidoczniej było już za późno. Najwidoczniej byłam dla nich (i dla wszystkich innych) za brzydka z gęby, za gruba, zbyt źle i ubrana i za głupia.

i tak sie czujesz?

tropiciel, tak, ale nie okazuję tego na zewnątrz. Staram się nosić maskę (śmiać się, być radosna i rozmawiać itp., jak wszyscy inni), żeby wypaść w miarę normalnie - właśnie po to, żeby wbić się jakąś grupkę, ale jak zwykle jest tak samo.

Smutna Tęcza, ja już nie potrafię udawać by być jak inni. I zaczynam tracić tych znajomych, bo kiedyś byłam tak jak Ty ubrana w maskę uśmiechu i "wszystko jest w porządku, jestem taka jak Wy" i najlepsze jest to, ze wtedy naprawdę w to wierzyłam. Odkąd nie mam siły wtapiać sie w tłum i odpowiadam na pytanie co u ciebie - beznadziejnie - to po kolei znajomi, a było ich i tak mało, się wykruszają, bo nie tego chcą słuchać, nie to widzieć.

Z innej strony mam w sobie taki głos, nie wiem na ile to jest szczere we mnie, ale jeśli się zastanawiam to chyba nie jest: a mianowicie, ze to wszystko jest śmieszne i przerażające jednocześnie, że jest nas tu tylu, tyle wirtualnych osobowości, a wszyscy tacy samotni. Wiadomość nr 16138 samotnej osoby. Kiedyś nie rozumiałam jak można być samotnym wśród ludzi, teraz to do mnie dociera. Powoli i boleśnie.

Smutna Tęczo, mimo moich gorzkich słów mam gdzieś w sobie taką nadzieję, że spotkamy na swojej drodze takich ludzi przy których będziemy się dobrze czuli. Chociaż najlepiej by było być szczęśliwym samym z sobą, aby się nie uzależniać od innych, bo to nie jest zdrowe.

pomaranczka, ja nie mam nawet kogo tracić, bo nigdy nie miałam żadnych znajomych. Najwyżej fałszywych, którzy udawali ich, gdy czegoś potrzebowali, a potem porzucali mnie jak zepsutą zabawkę.

Wiadomo, jakby zrobić taki szczery przegląd znajomych to też ich nie mam, ale boję się tej ostatecznej bez złudzeń prawdy. Kurwa, ale to boli, tak aż fizycznie gdzieś w środku. SmutnaTęcza, A Ty jesteś pod opieką jakiegoś terapeuty?

SmutnaTęcza, nie ma co się pchać w grupki. Też to robiłam. Całą szkołę, studia. To na nic. Też mówiłam/myślałam o maskach itp. A to jest w ogole błędne myślenie, patrzenie. Ktoś mi kiedyś powiedział: nie ma grupek, jest tylko zbiór dobrych kontaktów 1:1. Coś w tym jest.

pomaranczka, nie wiem czy interesują Cię sporty, ale są fajne kluby, np. wysokogórski, grotołazów, nurkowy, itd. gdzie można poznać fajnych ludzi i nikt nie skreśla za wygląd czy zasobność portfela :)

Heh wszyscy zawsze mówią o klubach/kółkach zainteresowań. A ktoś w takowym jest? Zawsze mnie to ciekawiło W szkole, dziecięciem będąc, bawiłam się w takie rzeczy, ale nawet tam nie znalazłam przyjaciół. Ale przynajmniej czas zabiłam (tudzież: spędziłam produktywnie), nauczyłam się fajnych rzeczy itd. A jak się jest starą kozą, tj nie studentką, to do jakich kół można się zapisać? Koło gospodyń wiejskich odpada, bo w dużych miastach nie ma

Ja jestem "starą kozą" i należę. Tylko takich własnie bardziej sportowych, nie wiem jak jest z innymi kołami, ale pewnie granic wieku nie ma.

Ja się chyba powinienem zapisać do jakiegoś klubu aspołecznych nierobów

Ja nawet nie mam żadnych fajnych zainteresowań żeby chodzić na kółka. Chyba, żeby istniało jakieś koło z hiszpańskiego dla początkujących to bardzo chętnie. Ale nic takiego nie ma.

Kuśfa, aż by się chciało założyć coś, co by się spotykać, pogadać o fajnych rzeczach, nawet o hiszpańskim ;D A potem gdzieś pojechać na stopa (Hiszpania zawsze git:P). Albo że co jakiś czas np. ktoś coś prezentuje (no taa, tylko że wszyscy by od razu uciekli, bo prezentowanie to nie lada wyczyn, zwłaszcza dla nas, hihi).

Mi by się marzyło kółko poetyckie, bo piszę (pisałam, kuźwa...! Przestałam, bo cholerne problemy i wieczny becz wieczorami) prozę, ale wśród poetów mi chyba lepiej ;]

Cognac, może jest jakieś takie kółko poetyckie. Myślę, że na pewno :) Zapodaj na forum jakieśdzieło :)

Zapisałem się ostatnio do pewnego stowarzyszenia, za dwa tygodnie spotkanie klubowe, a mnie przeraża trochę wizja wejścia w zupełnie nowe towarzystwo... Ale jeśli nie spróbuję, to się nie przekonam

Indifference1, no naprawdę, nie chce mi się wierzyć, że nie masz żadnych zainteresowań.

Kamaja, jak Twój strój mikołaja?

kardamon, niestety chyba pomysł przepadnie, bo na Andrzejki mamy tematykę muzułmańską, a nie chce mi się dwóch przebrań robić

kardamon, w sumie jest coś: piłka nożna. Oczywiście nie gram, ale od jakiegoś czasu oglądam

Ech jak ja bym chciał mieć ludzi którym na mnie zależy...heh

( Dean )^2, ja bym uzupełniła Twoje zdanie. Ludzi w pełni zrównowazonych emocjonalnie i bez zaburzeń którym na mnie zalezy. Totalna abstrakcja. W całej tej miedzyludzkiej dynamice wpadam wszak w relacje toksyczne i spotykam ludzi ktorzy przywiazuja sie na maxa a i tak nie jestem niczego pewna ;P ze im zalezy, ze moge ufac. Razem źle, osobno źle. Ratunku.

Marze już tylko o pochłaniającej pracy ;P

-- 22 lis 2014, 11:29 --

I psie.

Moga być 2 psy.