"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Siddhi, do tego wszechogarniajaca samotnosc, wracasz do pustych scian, w których nikt na ciebie nie czeka..to jest przykre dość że choroba to jeszcze bicie sie z zyciem w pojedynkę ehh

Czuję się głównie rozczarowany.

Siddhi, mogłabym pociągnąc dalej, czuję sie rozczarowana swoim życiem, które donikąd dobrego nie zmierza... często brakuje mi sił, by to dalej ciągnać, tylko po co?

ladywind, ja też przeżywam podobne dylematy egzystencjalne. Bardzo dobrze Ciebie rozumiem.

A ja już mam poczucie winy, że się skarżę i najchętniej poprosiłbym o wywalenie tych postów...

mi tez dokucza samotnośc poza złym samopoczuciem, lękami, zmęczeniem, derealizacją i tą całą chorobą, jak bylem z dziewczyną to mimo ze tez samopoczucie dawało w kosc to widzialem jakis sens we wszystkim, jakąs motywacje i radość, teraz mija dzien za dniam kazdy taki sam szary i bez zadnej historii,wstac po to zeby isc do pracy ktora nie cieszy, wrocic do domu, isc spac i tak w kolko

A ja wam zazdroszczę, że potraficie być szczęśliwi w związku, bo mam lodowe serce

Jednak trzeba się umieć zamknąć w gorszych chwilach, bo to do niczego nie prowadzi.

jestem takim... takim pojebem

najgorszym najgorszym najgorszym najgorszym najgorszym

paczka gum znów wyżuta, godzina cwiczeń superintensywnych, 6 kaw, ja pierdole, sloik papryczek jalapenos. az plakalam

antananarywa, pocieszę Cię, że nie większym ode mnie Może byśmy tak razem wzięły się wreszcie za siebie ?

ale ja nie wiem, co robic. mialam dzis dobry dzień, jeśli chodzi o jedzenie, później nagle się coś zepsuło, przestraszyłam się kalorii(?). nie mam siły już do siebie. po co takie autodestrukcyjne, powolne działania? i nie pociesza mnie, żeś większym pojebem ode mnie wolałabym byc jedynym dziwolągiem na świecie. gorsza jest świadomośc, że takie nieradzenie sobie z niczym jest powszechne.

antananarywa, na tym forum to jest baaaardzo powszechne Chyba masz tego świadomość ? Tu normalnego ze świecą szukać ... dlatego tak mi tu dobrze

Tu jest bardziej plebiscyt kto niby ma gorzej i jakie urojone choroby albo problemy sobie wynajdzie.

Czemu akurat mi nic nie wychodzi w życiu? Czemu muszę być idiotą?

Zjebałem kolejny weekend...brawo Dean

( Dean )^2, co przez to rozumiesz?

Niech w końcu zdechnę bo mam już tego życia dosyć.

hank.m zdechnijmy razem

Nikt nie będzie za mną tęsknił.

hank.m zdechnijmy razem

 

Nikt nie będzie za mną tęsknił.

Może to dobry pomysł.

hank.m zdechnijmy razem

 

Nikt nie będzie za mną tęsknił.

Za mną też nie. Nawet tu nikt o mnie nie pytał przez ten czas, co mnie nie było.

hank.m zdechnijmy razem

 

Nikt nie będzie za mną tęsknił.

Za mną też nie. Nawet tu nikt o mnie nie pytał przez ten czas, co mnie nie było.

a kim jestes?

po ogólniaku, z podstawową maturą, sam w czterech ścianach od lat

Studia rzuciłem rok temu, uczę się na technika, udzielam się w wolontariatach. Nie mam już siłę na żaden wolontariat czy szkołę. Chcę mieć pieniądze na życie, odciąć się od rodziców i od innych, po prostu przeżyć, być docenionym i codziennie oglądać efekt swojej pracy. Nie mam, dokąd iść. Całymi dniami siedzę przed komputerem oprócz tych dni, w których robię, to co wymieniłem. Dajcie mi jakąś pracę, albo długo tak nie pociągnę.

Specjalnie chodziłem do doradcy zawodowego, żeby znaleźć sobie pracę i co - na ostatnim spotkaniu zapytałem, skąd ona ma pracę - po znajomości. I wszystko jasne. Nie umiem szukać. Nikt mnie tego nie nauczył. Nikt mnie w tym nie wspiera. Rodzice kupili mi lampę do pokoju, a ja się z tego nie cieszę. Chcę wyjechać i już nie wracać. Nie wiem, czy łudzę się, czy rzeczywiście łatwiej jest o pracę za granicą.

Nie chcę być zabiegany, zestresowany, biedny, dlatego studia odpadają. Mogę jedynie zrobić swoje i odejść. Chcę pić. Przeszkadzają mi w tym rodzice. Gdyby nie ich obecność, wlałbym w siebie teraz tyle alkoholu, ile jestem w stanie wypić.

Jak jęczeć to jęczeć

U mnie nic ciekawego się nie dzieje, dobija mnie moja wewnętrzna pustka i nuda

Na szczęście jest tylko twoja. Twój osobisty skarb, który musisz pielęgnować. Jestem waszym niewolnikiem. Pozwólcie mi wreszcie na coś.