Hej :)

Hej :)

Zarejestrowałam się tu ponieważ nie wiem co zrobić ze swoim życiem,chciałabym móc z kimś szczerze porozmawiać w realu nie mam prawie nikogo.Mam 17 lat i przede mną jeszcze 3 lata nauki bo jestem w technikum.Szczerze?Nawet nie wiem czy dożyję tych lat.Teraz jak to piszę płaczę.Moje życie to jedna wielka porażka.To pierwsze forum na którym wogóle się zarejestrowałam bo nigdy tego nie robiłam i miałam co do tego obawy ale się zmogłam.Nigdy nie byłam u psychologa tym bardziej u psychiatry ale byłam u pedagoga szkolnego,który mi pomógł jedynie w sprawie z rodzicami a nie moim stanem psychicznym.Czuję się pusta,chciałabym podzielić się moimi problemami,chociaż straszne głupio mi pisać tu o nich.Proszę pomóżcie mi.

Serwus

Jesteś jeszcze taka młoda, całe życie masz przed sobą. Dużo czasu ażeby nad sobą popracować.

Głowa do góry.

Tutaj nie trudno o pomoc.

Wystarczy, że znajdziesz tu dział odpowiedni dla siebie i powiesz co Ci leży na sercu.

Pozdrawiam, wytrwałości

Witaj. Co Cię przytłacza?

Przytłacza mnie wszystko,podejrzewam u siebie nerwice,nie raczej na pewno ją mam ;/

Hej. W Twoim wieku ja sama poszłam do psychologa, moja matka omijała moje problemy i sama o to zadbałam. To że piszesz tu z nami to duży krok! Wciąż z nami jesteś. Z jakiego miasta jesteś?

Nie mieszkam w mieście i o tyle mam problem bo dojeżdżam do szkoły.Ostatnio zastanawiałam się czy nie iść do psychologa,rozmawiałam z zaufaną koleżanką i mówiła mi,że z moim obecnym stanem to do psychiatry bo psycholog raczej nie pomoże,muszę mieć niestety 18 lat aby iść do psychiatry samej.Czuję jakby każdy mnie zbywał,czuję się sama.Trudno jest mi pisać o moich problemach.Zawsze jak mówię komuś o nich to cała się trzęsę.Kiedyś zauważyłam,że często mnie bolą tak jakby płuca i serce,teraz jest to nie do zniesienia,czasem boli mnie aż tak,że trudno mi oddychać.Podejrzewam,że mam nerwicę i chciałabym iść do lekarza i porozmawiać o moich problemach na ,,żywo'' ale musiałabym iść wtedy z rodzicem. ;/

Ale wtedy Ty rozmawiasz z psycho oddzielnie, rodzic jest wtedy konsultowany. W razie konfliktu wewnętrznego on chyba robi za mediatora, przynajmniej u mnie tak było ale potem eskalowało do rangi kuratora

Idź do psycho. Za kilka lat będziesz sobie wdzięczna, powaga.

edit: dziwne bo ja na terapię chodziłam sama jako 17stka... i to indywidualną

Idz najpierw do psychologa a on skieruje Cię do psychiatry. Możesz tez isc do internisty, on także może wypisac Ci leki.

Wybiorę się więc do psychologa ale nawet nie wiem jak to załatwić,chyba musiałabym iść prywatnie i płacić.

Ja do szkolnej poszłam :)

W szkole niestety tylko pedagog,która pomogła mi bardzo w sprawie z rodzicami,którzy mnie nie doceniali,wtedy tez powiedziałam jej,że chciałam wiele razy się zabić i że się cięłam,a ona powiedziała tylko,że jak jeszcze raz się potne to wyśle mnie od razu do psychiatry.Później też do niej poszłam a ona mnie zbyła jak chciałam z nią porozmawiać o sensie życia.Powiedziałam jej że nie widzę w moim życiu sensu, a ona że nawet staruszka,która ma 80 lat może nie mieć sensu życia i to nie jest nic groźnego.Więc nie raczej do niej nie pójdę chyba,że w sprawie aby poleciła mi jakiegoś psychologa.