Esci spin-off

Mi się wydaję, że każda nerwica ma jakąś przyczynę. W końcu to co odczuwamy skądś się wzięło, a to ze stresu, a to z jakichś zdarzeń z przeszłości, a to z wychowania, a to z jakiegoś zdarzenia, które nas kompletnie rozwaliło. Z definicji zaburzenia nerwicowe to wynik wewnętrznych konfliktów. Nie wiem na ile ta definicja "pasuje" do każdego, ale akurat u mnie się to zgadza. Na terapii zauważyłam m.in., że gdy robię coś nie do końca zgodnego ze sobą to miewam objawy. Oczywiście to tylko duże uproszczenie, bo powodów mojej nerwicy jest całe mnóstwo. Tojaaa, ja zdecydowanie wyslalabym Cię na terapię.

Nie ma przyczyny, czyli chyba lęk. No w grupie ludzi tez mam stresa, czasem w sklepie itp .i te ciagle stresy chyba w końcu spowodowały ciągły lęk. Tak mi sie wydaje.

A moje pierwsze lęki to były w dzieciństwie, kiedy w przedszkolu głupia pani zamknęła mnie za kotarą gdzie były leżaki

No i byłam molestowana

-- 13 wrz 2014, 17:26 --

Dzięki ferdek za ninjd

Tojaaa, no molestowanie zamknięcie

plus te stresy

tylko jakie ciągłe tak opisz co to jest ok?

co sądzisz o miksach i co by twój lekarz na to?

Ciagle stresy w pracy, miedzy ludźmi, lekka fobia społeczna. Mam na mysli to, ze w moim życiu bardzo często miewam stresy, których inni nie doświadczają np. Ta fobia społeczna a kieruje grupa ludzi i musze z tym mocno walczyc, spotkania służbowe, wyjazdy to wszystko mnie stresuje nuestety

Tojaaa, do mirta w dużej dawce

wyrzut dopaminy i noradrenaliny na fobię społeczną

a wpływ na serotoninę podwójny od paro i miansy w dodatku skutki uboczne

paro może niektóre znikną

Ferdek, nie bardzo Cię rozumiem, do paro dolozylbys mirte albo mianse?

Tojaaa, ta

Chyba zapytam doktorke

Tojaaa, duża dawka bo tak to usypia

Czemu nikt poza mną nie kieruje Tojaaa, na terapię? Leki lekami, ale nie trzeba pracować nad tym z czym ma się problem?

Inez, napisz mi na pw namiar na twoja terapeutke

Czesc brygada:)

Inez

Czemu nikt nie pisze o terapi....?bo są jej zwolennicy i przeciwnicy.Sa tez ludzie,któzy juz jej próbowali i dupa...

są tez ludzie,którzy przerobili sporo i teraz sami"walcza",bez terapeuty.

Ja mige sie zgodzic,ze terapia jest ważna....a szczególnie na samym poczatku starcia z nerwica/depresja.Pozwala zrozumieć co to wlasnie dzieje sie z czlowiekiem.....

Tojaaa

Mnie na paro tez zdazaly sie dolki,a i napady paniki również.Mam nawet kalendarz z tamtego okresu i zapiski z samopoczuciem.....powiem Ci,ze po niecalym pól roku brania zlapal mnie potworny dol....i wrocily wszelkie objawy nerwicy....bylam u lekarza,ten kazal zwiększyć dawke,ale ja oczywiscie tego nie zrobilam.Po miesiącu dol przeszegl,a samopoczucie.....ech,no wręcz chcialo sie żyć....:)

A jak zmniejszylam dawke,to poczulam palera,czulam,ze to jest mój czas,czas regeneracji,spokoju,wyciszenia....

Moze u Ciebue jest to przejściowe i lada chwila minie.

To,ze poczulas sie gorzej wcale nie znaczy,ze keki są dla Ciebue nueodpowuednue,albo przestaly dzialac.

Cos musialo sie wydarzyć,jakis stres i organizm wlasnie tak zadzialal.....

Zapytaj swoja dr.o to co Ferdziu napisal....No i sprobuj z ta terapia,bo to,ze bylas molestowana w dzieciństwie ma ogromny wplyw na to co sue dzieje w tej chwili....

Ale Glowa do góry!!!!Będzie dobrze!!!!Musi byc nie ma innej opcji!!!

elmopl79, no to ja nie wiem jak nerwicę można wyleczyć jedynie lekami. Leki pozbawiają nas tylko objawów jednak problem dalej pozostaje. Ja biorę udział w kolejnej terapii i dopiero teraz coś się rusza.

A w ogóle jak można wyjść z nerwicy na samych lekach?

Inez, dasz mi namiary? Napisz jak często chodzisz, ilebuerze itp

Inez

Nie chodzilo mi o to,ze terapia jest bezskuteczna....ja tez chodzilam kiedyś do fantastycznej kobitki,ktora wszystko mi uswiadomila,ze to co sie ze mna dzieje to nerwy,mój organizm buntuje sie po ciaglym stresie i tak wlasnie dziala.....to jak kosz ze śmieciami....do poki jes pusty wszystko jest ok.alw jak tych śmieci sobie e uzbiera znaczna ilosc,to zaczynaja Sue przelewać z kosza.....i wychodzi wino z worka:)

Ale zeby trafić na naprawdę dobrego psychologa/terapeute.....to jest dopiero sztuka:)

Ja zwiedzilam ich mnostwo naNFZ....i zadna z tych osób nie dorastala do piet mojej pierwszej pani(ona przyjmuje tylko prywatnie).

Czy w ogóle mozna wyjsc z nerwicy,wyleczyć sie z niej.....hmmm.....

Oczywiście, że można tylko potrzeba ciężkiej pracy, zmiany sposobu myślenia, zmian pewnych wyuczonych mechanizmów. Znam ludzi, którzy wyszli z depresji, anoreksji i nerwicy i żyją zupełnie normalnie.

podstawowym warunkiem jest odciecie sie od czynników które są szkodliwe, w przeciwnym razie pozostają SSRI do których znów musialem wrocic bo pierwsza opcja ciagle jest niewykonalna, no i znow sie wszystko bedzie odbijało jak od ściany ale nie było innego wyjścia bo juz coraz bardziej sie czulem wykonczony psychicznie w domu

Inez

Tak,ale to"cykajaca"bomba,bo w każdej chwili moze "cos"powrócić.Tez znam sporo ludzi,którzy wyszli z depresji,nerwicy,choc zyja normalnie,to jednak jak skumuluja sie problemy,odczuwają to w sposób no różny....biegunka,duszności,gula w gardle,zimne ręce....choc to juz z pewnością nie aż tak nasilone.

Tak,zgadzam sie dzięki ciężkiej pracy nad sobą mozna wiele osiągnąć....ale trzeba pewne rzeczy zrozumieć,nauczyc sie zupelnie innego "myslenia".No i nie mozna spocząć na laurach,trzeba caly czas nad sobą pracować....

-- 14 wrz 2014, 12:31 --

Lunatic

Tak,to prawda.....odciecie sie od zrodla stresogennego....Tylko w życiu doroslym jest tak,ze odetniesz sie od jednego niezdrowego zrodla,a za chwile przyplata sie drugie.....

Wiele zależy jak sie żyje.....i z kim sie żyje....

Ja chciałabym wierzyć w magiczna moc terapii, ale sama nie wiem. Staram sie sobie tłumaczyć ze to tylko moja głowa, nic sienie dzieje a jednocześnie żniw czuje sie do dupy. Taki lęk ciagly wolnoplynacy który nie pozwala cieszyć sie życiem. Chce mi sie płakać. Nie umiem sobie poradzić, paro tez nie radzi sobie

-- 14 wrz 2014, 14:24 --

Niedobrze mi, nie mogę znow jeść. Fatalnie mi

-- 14 wrz 2014, 15:00 --

Ryczałam, wszystko wraca

Cześć

Tojaaa tak bardzo chciałabym ci pomoc, ale nie wiem co ci doradzić może nie potrzebnie zmieniałaś esci.

Chciałabym się zapytać czym objawia się twój lęk czy to coś takiego co przechodzi przez ciało i czujesz ni to zimno ni gorąco, bo u mnie lęk objawiał się właśnie w taki sposób.

Krista, pisałam wcześniej, ze to koszmarne spięcie, lęk, stres narastający. Przypomnij sobie stresującą sytuacje i jak sie czulas. No to ja tak mam non stop. We czwartek zemdlałam. Nie wiem jak tak długo pociagne

Tojaaa ja pamiętam tylko lęk który przechodził mi przez ciało, a szczególnie przez klatkę piersiowo i zimne poty, w tej chwili jest nawet dobrze czasami mam doła ale tak bywa jak się pracuje na nocki ciągle nie wyspana.

Tojaaa, nie ma magicznej mocy terapii. Do wszystkiego się dochodzi samemu, a terapeuta tylko pomaga. Moim zdaniem powinnaś spróbować. Z tego co wiem, masz dużo nieskończonych spraw w przeszłości, może czegoś nie przeżyłaś jak powinnaś? Może nauczyłaś sie złych mechanizmów reagowania? Nie wiem, ale może ty powinnaś się dowiedzieć.

elmopl79, to że nerwica czy depresja może wrócić to akurat ja wiem o tym bardzo dobrze. Natomiast ja wierzę, że jeżeli nauczę sie radzić z emocjami, dowiem się czemu reaguje w konkretny sposób na pewne sytuacje to już nie będę popadać w takie stany. Ja tak mam, że wierzę, że można normalnie żyć. A co do biegunek i duszności z nerwów to zdrowi ludzie też tak czasami miewają w przypadku dużej ilości stresu. Tylko u nich mija sytuacja stresogenna to i mijają objawy. My natomiast popadamy w dół, w moim przypadku dlatego, że myślę, że nie dam rady lub nie mam tak jak inni, że to już koniec itd.

Tak czy inaczej ja cały czas wierzę, że się uda.

Oj ale dziś miałam dzień... Jestem u rodziców, bo oni pojechali w Bieszczady a ja się opiekuje z psem. Dziś wybrałam się do weterynarza. Mój pies się strasznie wierci przy obcinaniu pazurów. Strasznie się namęczyłam i pod koniec zrobiło mi się słabo. Wracając do domu czułam się fatalnie, musiałam się zatrzymywać i odpoczywać, ale niestety niewiele to pomogło. Cały czas było mi słabo. W końcu dotarłam do domu i od razu do łazienki, wymioty i nie tylko. Pot mnie oblał do tego stopnia, że musiałam się rozebrać, bo wszystko było mokre, wyglądałam jak spod prysznica. Położyłam się z nogami do góry na podłodze, ale to nic nie pomogło, dalej czułam się źle, dalej cała mokra i do tego wszystkiego mrowienie w dłoniach. Zadzwoniłam do mamy, ale co ona mogła pomóc, tylko ją zestresowałam. W końcu poszłam do sąsiadki, dała mi magnez, wapń, elektrolity i nospe (dodatkowo koszmarny ból brzucha w związku z "tymi" dniami). W końcu przeszło i czuje się nieźle chociaż koszmarnie zmęczona. Byłam o krok od dzwonienia na pogotowie. Nie wiem co to była za akcja, bo do momentu powrotu od weterynarza nic mi nie było, nigdy tak nie miałam i nieźle się wystraszyłam, zwłaszcza, że byłam sama...

inez3, to pewnie tez nerwicowka. Zobacz, mimo tego dzielna byłaś. Ja napisałam SMS do mojej dr. Zobaczymy co powie.

Tojaaa, witaj,wiesz ja myślę,że paro u Ciebie nigdy tak do końca nie działało tak jak powinno.ja biorę prawie dwa lata i jest super,choć co prawda odstawienie się nie udało