"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

jestem sama ze swoimi myślami

i nie umiem nad nimi zapanować...

boże oby do weekendu

--- a co w weekend nadejdzie wybawienie jakie od tych myśli .

Prosty sposób ,weż parę tabletek na przeczyszczenie i złe mysli odejdą w mig, kiedy ciśnienie będzie dupcię rozrywać , w dodatku oczyścisz jelita , mówie raczej na poważnie.

nie, ale bedzie mozna troche rozluźnić więzy i zdjąć maskę...

Kalebx3, ale masz świetne pomysły

Jak zrobię deprywacje snu będzie mi jutro choć trochę lepiej?

podobnież tak - cztałem - ma byc lepiej ,,, ale czy nie pzreśpisz całego następnego dnia?

bei, ja zawsze panicznie bałam się samotności.Nie umiem być sama.Za długo byłam sama.Myślałam,że w końcu znalazłam osobę,która będzie ze mną pomimo wszystko.A sama musiałam tą osobę zostawić.Ja nie umiem żyć.Pewnie że były dobre okresy przez te 8 lat.Ale ja kompletnie się nie rozwijam,stoję w miejscu.Wole żyć życiem innych niż swoim.To wszystko jest do dupy

Nie rozwijasz się? Może i prawda, nie wiem za mało Cię znam, ale przynajmniej znasz słowo "deprywacja", które ja poznałam dopiero teraz .

Także widzisz, masz swój mały udział w moim rozwoju .

Takie poczucie nierozwijania się, niezadowolenia itd. towarzyszą też zdrowym osobom. Tak to już jest, jak jest źle chcemy by było dobrze, jak jest dobrze chcemy by było lepiej .

nie widzę sensu życia...

nie widzę sensu życia...

Ja też

Marnuję kolejny miesiąc na testowanie leku, który nie działa. Ile to jeszcze potrwa

nie widzę sensu życia...

 

Ja też

Marnuję kolejny miesiąc na testowanie leku, który nie działa. Ile to jeszcze potrwa

A jaki teraz przyjmujesz? Ja aktualnie Alventa 150 mg i Elicea 10 mg (drugi dzień)

Teraz Wenlafaksyne 75 mg.

Teraz Wenlafaksyne 75 mg.

Czyli to co ja bo Alventa bazuje na Wenlafaksynie. Mam nadzieję, że pomoże Ci.

Dziwnie się dzisiaj czuję...

jestem w środku taka rozdygotana...

Ręce mi się trzęsą, głos drży...

jakbym się czegoś bała lub denerwowała..

ale nic stresującego się nie dzieje....

normalny zwykły dzień...

skorzystam z rady koleżanki (albo kolegi) z forum i się wyjęczę, nie musicie czytać, to dla rozładowania.

snila mi sie kwintesencja mojego zycia. siedzialam w mieszkaniu i pocielam sobie reke. w pokoju stal tata i mama, patrzyli na to. mowilam im, ze mam dosc tego wszystkiego i chce sie zabic. mama nie zareagowala, ojciec podszedl, juz czulam, ze chce mnie przytulic, a on wyrwal mi zyletke, wzial moja reke i zaczal mnie ciac gleboko, mowiac ze jak chce sie zabic to nie moge tak plytko ciac. widzialam jak krew mi pulsuje, wylatuje na podloge. to bylo straszne uczucie, bo ojciec byl blisko mnie jak nie pamietam kiedy, juz poczulam jego bliskosc, a tu cios prosto w serce. zaczelam plakac i krzyczec, ze nalezy mi sie ich milosc, ze jestem ich dzieckiem do cholery, ze zasluguje na to. a oni nic, jakbym nic dla nich nie znaczyla.

dalej czuje sie odpowiedzialna za mojego ojca, mimo ze siedzi w pierdlu, ze wcale o mnie nie pamieta, mimo ze odebral mi dach nad glowa zeby miec gdzie pic z menelami. pamietam dokladnie jak dwa lata temu powiedzial mi, ze rodzina sie rozpadla przez to, ze JA GO NIE BRONILAM PRZED MAMA, ze to moja wina ze pil, ze nie mogl sobie poradzic, a ja nic nie zrobilam i mu nie pomoglam.

moja mama - moje dorosle dziecko, uwaza, ze ciezko pracuje, ze jest odpowiedzialna, a tak naprawde nie potrafi i chyba nie chce sie zatroszczyc nawet o bezpieczenstwo mojej siostry, zabiera mi pieniadze mimo ze sama moglabym je przeznaczyc na kursy, na pasje. nie pracuje, nie odklada pieniedzy, nie mysli co bedzie jak bedzie chora ona albo siostra, czym zaplaci za leczenie, co z nia bedzie za pare lat jak moja kasa sie skonczy, bez prawa do emerytury, bez ubezpieczenia. ciagle pamietam jak bylam mala jak pokazala mi przeciety nadgarstek, widzialam jak krew plynie i do dzis nie wiem jak mogla mnie - swoje dziecko tym obciazyc, jakim cudem pomyslala ze ja to wszystko uniose.

nie mam gdzie wrocic, ojciec zabral mi mieszkanie, matka mieszka ze swoim, siostra zostaje sama na noc, od kilku lat. teraz jestem tutaj, w domu rodzinnym narzeczonego i czuje, ze w kazdej chwili moglabym sie powiesic. tesciowa od zawsze mnie nie lubila, ale czuje, ze ona przekracza granice. ciagla krytyka, nawet nie charakteru, tylko wygladu, wiem ze jestem tu nieakceptowana i daje mi jasne znaki, ze nie chce mnie ani w tym domu, ani w tej rodzinie.

zastanawiam sie co jest ze mna nie tak, ze ona tak mnie nienawidzi, co jest zle, ze nie zalezy im na mnie. cokolwiek bym nie zrobila, zawsze bedzie za malo, nie wystarczajaco. nie wiem juz co robie dla siebie, a co zeby innych zadowolic, nie mam pojecia jakie sa moje marzenia, a ktore marzenia przejelam od narzeczonego, zeby go wspierac.

pracuje od wielu miesiecy nad tym zeby siebie polubic i zawsze, kiedy juz zaczyna mi to wychodzic, pojawia sie ktos kto mnie zmiesza z blotem.

moze tak naprawde jestem kurwa nikim bez wartosci i moze ma racje ojciec ze to moja wina,

a moze po prostu trafiam na chorych ludzi, pojebanych, bez empatii,

czuje sie cholernie ponizona i samotna.

kotta, co za sen...mój boże...trzymaj się

Ludzie są okrutni, okropni. Nienawidzę ludzi, czy jest gdzieś takie miejsce na ziemi, gdzie ludzie są mili?

Nie radzę sobie po rozstaniu,ciągle płacze mimo,że to ja odeszłam.Zranił mnie,mimo,że wiedział jaka jestem krucha.Tęsknie,ale wiem,że nie mogę wrócić

a nic , po porstu cos płakac mi sie che ,ale wiem dlaczego przynajmniej

tahela, pewnie znów pewien chłopak?

śliwka_, czemu nie możesz? Aż tak coś wielkiego zrobił że zdobyłaś sie na to by to skończyć?

do kitu dzisiaj jestem

nie chce wychodzic z lozka

No i się załamałem.

Moja matka przy każdym wyjeździe (na weekend) wysyła mi potem po kilka smsów dziennie "co tam" "co w domu" "co robisz" "śpisz już?" "wstałaś już?". Dziś nie wytrzymałam i napisałam, że jakby coś się działo, to bym napisała i czy jak się kiedyś wyprowadzę, to też zamierza mi wypisywać po kilka razy dziennie, to wyciągnęła swoje argumenty na wszystko, czyli, że: JESTEM NIEMIŁA, PISZĘ TYLKO, JAK COŚ CHCĘ I DOPÓKI NIE JESTEM SAMODZIELNA FINANSOWO, TO NIE MAM NIC DO GADANIA.

*Rozumiem, żebym była miała jakieś powody (np. że urządzam dzikie imprezy pod jej nieobecność, upijam się etc), ale nic takiego się nie dzieje.

Trochę jestem wkurzona jedną sprawą, ale ogólnie dzień wyszedł mi dobrze. Mam nadzieję, że będzie coraz lepiej, ciągle na to czekam.

Wali się wszystko. Nie wiem, co się dzieje, natręctwa przejęły kontrolę. Nawet nie mogę liczyć na wytchnienie w czasie snu, bo same koszmary miewam. To się nazywa piekło, stan największego cierpienia. Tylko, że ja już tego nie mogę znieść...

Ramanujan, co zamierzasz zrobić? Może powinieneś skontaktować sie ze swoim/swoją psychiatrą?

Ja od piątku też trochę gorzej-ból głowy, barku, lęki i beznadzieja...

Nie chce mi się żyć.

Miałam okropny sen .

Po przebudzeniu się dla pewności zapytałam nawet siostry czy działo się coś dziwnego - na szczęścicie to tylko sen, ale wymęczył mnie pożądanie .

Za dużo na mojej głowie. Chyba "przedłużę" sobie wakacje, nie mam ochoty oglądać tej szkolnej hołoty