dołączam i ja...

Żyję już tylko dla dziecka.

Jestem 2 lata po rozwodzie.

Straciłam pracę 1 września i nie wiem co dalej, nawet nie jestem w stanie czegoś poszukać.

Facet który długo był moją największą podporą i udawał przyjaciela, zdradził mnie. Wiedział ile przeszłam, mimo to zrobił mi coś takiego. Tak boli, że aż nie mogę oddychać. Kochałam go i wciąż kocham.

Za dużo rzeczy jednocześnie. To wszystko mnie już przytłacza, nie daję rady.

Chcę umrzeć, ale boję się co stanie się wtedy z moim synkiem.

Mój dzień wygląda teraz tak - rano zawożę dziecko do przedszkola, wracam do domu i kładę się do łożka, nie śpię, wegetuję, później odbieram go, zajmuję się, niby jest ok, kładę go spać i otwieram wino...

Znajomi dzwonią, ale nie odbieram telefonów, izoluję się, potrzebuję ludzi, a jednocześnie od nich uciekam.

Czuję się trochę tak jakbym żyła gdzieś obok albo oglądała wszystko przez szybę.

Nie wiem co dalej...

Proszę, niech ktoś ze mną porozmawia.

---- EDIT ----

proszę...

Zbierz w sobie siły i odbierz telefon od przyjaciółki, nawet jeśli miałabyś przy niej płakać.

Jeśli masz taką możliwość poproś mamę, albo kogoś z rodziny, żeby na jakiś czas z Tobą pomieszkał.

No i trzeba by naprawdę przejść się do lekarza rodzinnego na początek i powiedzieć, że się podejrzewa depresję u siebie. Wiem, że to może być trudne, ale to może pomóc.

Masz dla kogo walczyć, dla siebie i dla synka. On napewno zasługuje na to żebyś była szcześliwa. Więc pozwól i sobie na to.

Pozdrawiam:)

Witaj oresta, miło Cię poznać. Cieszę się, że do Nas dołączasz - w Twoim stanie to taki mały-wielki krok do przodu. Nie musisz wychodzić z domu i tłumaczyć znajomym - tutaj nie trzeba, bo przechodzimy podobne perypetie. Powolutku, staraj się pisać do Nas - z czasem na pewno nabierzesz przekonania i sił aby pójść dalej. Straszna tragedia Cię dotknęła ze strony byłego męża - nie pocieszy Cię to ale skoro on okazał się draniem to nie zasługuje na Twoją miłość. Chowasz w sobie złość do niego, która jest jak najbardziej na miejscu, jednak miłość, którą czujesz nie pozwala Ci jej okazywać. Próbuj kierunkować złe emocje na niego - zarówno emocje jak i obiekt jest jak najbardziej stosowne. Nie chowaj tego w sobie i przeciwko sobie bo jak sama zauważasz i jak zapewne jakiś wewnętrzny głos Ci podpowiada - to Tobie szkodzi a teraz jesteś najważniejsza - to Ty jesteś ofiarą złego człowieka nie na odwrót.