"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Moje zalążki weekendofobii nie dotyczą wychodzenia z domu.

Moje w wakacje dotyczą tego, że wszyscy wychodzą, a ja nie.

Makabra, zamień się. Na sama myśl ze mam się z kimkolwiek widzieć dostaje białej goraczki. Chce nikogo nie widziec, nie istnieć, schować się.

Moje w wakacje dotyczą tego, że wszyscy wychodzą, a ja nie.

A moje wytworów mojego mózgu.

Makabra, zamień się. Na sama myśl ze mam się z kimkolwiek widzieć dostaje białej goraczki. Chce nikogo nie widziec, nie istnieć, schować się.

Oki!

Miałem lekkie zaburzenia fobie społeczne, nerwicę itp. Razem z psychologiem zastanawialiśmy się w jakim stopniu jestem chory a w jakim stopniu mogą te obawy mieć pokrycie w rzeczywistości. Miałem znajomych chociaż nie tak dużo jak kilka lat temu, dziewczynę która mówiła, że mnie kocha, plany - małżeństwo, rodzina itd - jednak te plany bardziej wmawiali mi ludzie mnie otaczający bo ja cały czas miałem wrażenie, że to wszystko jest nic nie warte. Moje przekonania (obserwacje), czy jakby to nazwać obawy cały czas wzmagały we mnie myśli, że dziewczyna jest głupia i bredzi a niektóre znajomości są nic nie warte. Minął rok i wychodzi na to że fobii tutaj było bardzo mało a przeczucia okazały się słuszne ponieważ.... - TO WSZYSTKO BYŁO NIC NIE WARTE!

K...wa i jak tu nie zwariować w tym pojebanym świecie....

Znowu się coś w mózgownicy poprzestawiało i dosyć ostry zjazd w dół. Już mam momentami ten lepszy nastrój, ale czarna śmierć znowu wraca.

Chcę umrzeć. Już, w tej chwili.

Makabra, poczekaj jeszcze

Chcę umrzeć. Już, w tej chwili.

Czyżbym miał sobowtóra od umierania. Proszę nie zabierać mi przyjemności z jęczenia i zadręczania ludzi moją nieudolnością prowadzącą do chęci śmierci już, natychmiast.

Makabra, poczekaj jeszcze

Niby na co?

na jeszcze lepszą okazję lub na szansę zmiany sposobu myślenia - whatever

Cuda się nie zdarzają, moje życie się nie polepszy.

Makabra, powiedzialem Bogu, co mnie boli. On zrobi z tego impreze:):)

Makabra, powiedzialem Bogu, co mnie boli. On zrobi z tego impreze:):)

Ae o so chozi?

Makabra, powiedzialem Bogu, co mnie boli. On zrobi z tego impreze:):)

 

Ae o so chozi?

Moze tez powiedz Mu, ze zle u Ciebie.

Makabra, powiedzialem Bogu, co mnie boli. On zrobi z tego impreze:):)

 

Ae o so chozi?

 

Moze tez powiedz Mu, ze zle u Ciebie.

Jestem ateistką.

Ae o so chozi?

Moze tez powiedz Mu, ze zle u Ciebie.

Jestem ateistką.

Bede sie za Ciebie modlil:)

Ae o so chozi?

Moze tez powiedz Mu, ze zle u Ciebie.

Jestem ateistką.

Bede sie za Ciebie modlil:)

Tak, Bóg Cię kocha, ale mnie nie nawracaj, błagam.

Jestem katolikiem, a nie swiadkiem jehowy, dlatego nie bede Cie nawracal.

Jednak za duzo siedzisz na forum:)

Jednak za duzo siedzisz na forum:)

Bo nie mam innych zajęć.

Jestem kurduplem ~145cm wzrostu, mam wszystko głęboko gdzieś, zastanawiam się ile jeszcze muszę się męczyć tym życiem. Nie mam dziewczyny - nigdy nie miałem. Nie mam kumpli, przyjaciół, nie mam z kim pogadać wieczorem, nie mam sie do kogo odezwać. Wszystcy z domu w weekendy wyjeżdżają do znajomych, siostra jedzie z chłopakiem a ja zostaje wiecznie sam w domu. Zadaję sobie pytanie - ile to jeszcze musi trwać? Co takiego zrobiłęm w życiu, że muszę tak cierpieć? Chciałbym poznać jakąś dziewczynę aby mieć z kim pogadać, do kogo zadzwonić, gdzieś w weekend wyjechać. Ale ja mam mieć dziewczynę, koro nawet nie potrafię rozmawiać z ludźmi, nie wspominając o dziewczynach. Nigdy za rękę dziewczyny nie trzymałem, o całowaniu nie wspominając. Zawsze uciekam wzrokiem przez dziewczynami aby nie musiała patrzeć na takiego kurdupla śmiecia jak ja... eh "...nic nie boli tak jak życie..."

Pozdrawiam wszystkich, trzymajcie się mocno - ja już nie mam siły....

wiecie, co? może jestem po paru piwach i pisze pijany, ale chciałbym aby ktoś napisał do mnie "co tam u ciebie?" "jak się czujesz?" "czy wszystko w porządku?" tak po prostu, spontanicznie... czemu ja muszę kogoś zawsze słuchać i radzić a ja jestem gdzieś obok?

miniSD, tak wiem, rozumiem to.

Znowu bezsens...

Dzien wczorajszy to jeden z moich najsmutniejszych i najgorszych dni w moim marnym życiu. Wczoraj o 7 rano zmarł mój dziadek ze strony mamy. I wszystko wróciło... Boję się, że to niedługo może spotkać moją mamę. A wtedy naprawdę nie zostanie nic innego jak tylko pożegnać się z tym podłym i pojebanym światem.