Dzienne Wrony - Nocne Darki (czynne 24 h na dobę)

A na jaki temat te myśli?

na_leśnik, nie daj się głupim myślom. Kurde... dalej nie dzwonili?

Makabra, krótko mówiąc zaczyna mnie samotność dobijać i jakieś takie, sam nie wiem, rozczarowanie swoim życiem? Niezdecydowanie co dalej? Chyba tak to bym określił. Poczucie braku celu ogólnie i nieumiejętność jego wyznaczenia. Tylko jakieś wieczne rozkminy i pozorowane działania w dziedzinie z której raczej żyć nie będę (fotografia).

Aranjani, no niestety. Ja wczoraj dzwoniłem (po raz enty) i dowiedziałem się, że miejsc nie ma i że najprawdopodobniej dopiero za 2-3 tygodnie się zwolni jedno. Tylko że w pracy powiedziałem, że od początku lipca idę na L4. A tu taki numer. Zastępstwo załatwiłem i wszystko tak wisi :/ .

Aranjani, kolektywne złożymy się Wam na zmywarkę

na_leśnik, takie "rozgalaretowanie" znane mi bardzo dobrze, to jest niesamowicie męczące, trzymaj się cieplutko, blondi życzy

Na_leśnik, ale masz znajomych i jesteś samotny, czy nie masz nikogo?

mangiferaindica, dzięki .

Mnie niestety też, chociaż ostatnimi czasy jakoś łatwiej było mi nad tym panować. A teraz chwilowo popłynąłem razem ze ściekiem między swoimi uszami. Ale pozbieram się. Tradycyjnie .

-- 24 lip 2014, 13:12 --

Makabra, znajomych prawie nie mam, poza osobami poznanymi przez internet. A na żywo to właściwie tylko moja była i kilka jej koleżanek. Ogólnie miszczem budowania relacji to ja nie jestem.

na_leśnik, pamiętaj, że masz właśnie masz prawo się NIE POZBIERAĆ (tak przenośnie mówiąc); umiejętnie współczuj sobie również

ten typ samotności to przebrzydła bestia, we mnie siedzi już od dawien dawna i niszczy

Na_leśnik, to może spróbuj znaleźć kogoś z Twojego miasta i się z nim spotkaj? :)

mangiferaindica, ostatnim razem jak sobie pozwoliłem na niepozbieranie to mało brakowało i by było finito .

Ale tak poważnie to chyba wiem o czym mówisz. Trudno mi sobie współczuć, bo praktycznie za ten stan w którym jestem po części sam odpowiadam. Nie lubię o sobie myśleć jako o skrajnym indywidualiście, ale czasem właśnie tak się czuję. No kuźwa nie pasuję nigdzie. Najlepiej się czuję we własnym towarzystwie, większość kontaktów z innymi ludźmi odchorowuję strasznie. Nic tylko zwinąć się w rulonik, nafaszerować dżemem i do lodówki...

-- 24 lip 2014, 13:23 --

Makabra, parę osób tak poznałem , nie tylko z Katowic :) . I kontakt utrzymuję z nimi już ponad rok :) .

Cześć Stworzenia Boże, wszystkie ile Was jest na forum :)

Cześć pajonku .

pająk, cześć.

na_leśnik, coś czytam ,że u Ciebie te,z kiszka ostatnio

Makabra, parę osób tak poznałem , nie tylko z Katowic :) . I kontakt utrzymuję z nimi już ponad rok :) .

Czyli jednak nie jesteś taki całkiem samotny :)

Doberman, ahoj bracie

na_leśnik, to witam naleśniczka z tym dżem w klubie; w mojej lodówce mógłbyś też sobie przenocować, bo ja jestem pod tym względem identyczna; poczucie odstawania absolutnie wszędzie poza swoim łóżkiem. ja już kiedyś chyba mówiłam, że zdrowy egoizm jest zdrowy, a dbanie o siebie i troska WOBEC siebie czymś wskazanym, a nie grzechem. Ja się tego ciągle uczę, ale widzę już postępy pewne.

Idę obadać co się tam dzieje w tematach jak mnie nie było...

Makabra, samotność nie ma nic wspólnego z ilością człowieków dookoła .

pająk, A no sra się w łepetynie, as always. Ale ostatnio bardziej.

A u mnie na zadupiu też nikogo z forum nie ma.

mangiferaindica, u mnie niby postępy też są, ale czasem ich zbawienne efekty się gdzieś ulatniają i efekty są jak na załączonym obrazku .

Paradoksalnie najmniej samotny i wyizolowany czuje się jak wyjadę na kilka dni w góry z namiotem. Zero ludzi, zero wyizolowania. Chyba właśnie dlatego tak to lubię :)

Makabra, samotność nie ma nic wspólnego z ilością człowieków dookoła .

Wiem, ale dzięki spotkaniom z tymi człowiekami można ją trochę zagłuszyć :)

na_leśnik, zawsze mozesz do mnie zadzwonic to Cie rozwesele

A Ty gdzie sie starasz o szpital? Katowice?

mangiferaindica, ale ja tam lubie zmywac

pająk, cze pajonk

Makabra, a to prawda. Ale to działa tylko w czasie kiedy te człowieki są blisko .

na_leśnik, też bym pojechała na kilka dni w ten sposób; dobry sposób na czystkę w głowie, niemniej demonom naszym trzeba powolutku kroczkami stawiać czoło (chyba?). Ja mam momenty, że jest wszystko jest zasadniczo ok, ale czuję się jak tak "ciepłe lody" - zewnętrznie jest pięknie, polewa pokrywa i dumnie pręży wdzięki, ale malutkie pęknięcie i całość kruszy się lawino.

Aranjani, jak dziś będę w stanie, to może chopa swego przed kompem posadzisz, wilkory zwołasz i na skypie pogadamy