Wkurza mnie:

- za mała liczba punktów znowu będzie mi brakowało zaledwie koło 5-6

- świecące się czoło

- upał

- dziwne, płaskie staniki w sklepach mogliby pomyśleć, że jak jest się deską, to stanik powinien być nieco bardziej dużo bardziej... wypchany

- że ogólnie ciężko przymierzyć staniki i cokolwiek w sklepach, bo są sklejone jakimś czipem albo metką w bucie też czip - no k*rwa! jak zmierzyć buta, skoro wewnątrz jest czip?!

Mnie wkurza mój stan świadomości. Czasem się kładę i wyobrażam sobie jak to było kiedy miałem jakieś 5 lat. Fakt, że byłem tzw. gówniarzem, tego pojęcia nie trzeba tłumaczyć. Ale stan świadomości był przyjemny, świat wkoło był taki żywy, przyjemny. Teraz jest bardzo obcy, nawet miękki kocyk czy drzewo za oknem wyglądają na wrogie.

Znowu mi się pogorszyło, a wydawało się, że wreszcie leki zaczną mi pomagać...

Dziwne zamulenie, ciężka głowa

jasaw, witaj w klubie źle się czujących...

Ramanujan, nie wiem czy tak - , czy raczej to , śmiać się, czy płakać??

Dziś wkurza mnie sąsiadka ze swoim szczylem, który regularnie drażni mojego psa. 2 razy zwracałam uwagę piździe, a ta śmieje mi się bezczelnie w twarz. Trzeci raz nic nie powiem i po prostu nagram filmik, bo drażnienie - jak się dziś dowiedziałam - podchodzi pod paragraf i grozi jej grzywna. Najchętniej wydrapałabym suce oczy, a szczeniakowi wygarbowała skórę, niestety nijak się to ma do mojej afirmacji "miłości do bliźnich"

Doberman, torres, to miło Ale ponieważ ja was nie znam nawet nie-osobiście, to powód nr 2 do wkurzenia z mojego poprzedniego postu pozostaje aktualny

jasaw, Ramanujan, to i ja dołączam do Waszego klubu, u mnie też dzisiaj masakra

acherontia-styx, witaj

acherontia-styx, witaj w niezbyt ciekawym klubie. Tak się cieszyłem, że to już koniec tych żmudnych poszukiwań leków. Ale nie, męcz się człowieku dalej...

Ramanujan, nieciekawy klub objawów, ale ludzi,bez wątpienia, wręcz przeciwnie

Do szału doprowadzają mnie ludzie, którzy są pępkami świata. Weź takiemu wyjaśnij, że nie masz siły na kontakty towarzyskie.

Korwiniści i skrajna prawica.

Doberman, mnie też.

Moja osoba.

O! Idealny temat dla mnie, a zwłaszcza dzisiaj, kiedy czuję natłok frustracji. Mnie denerwuje to, że nie mam z kim porozmawiać o tym jak się naprawdę czuję. Denerwują mnie lęki poranne, które niszczą mi cały dzień. Denerwuje mnie to, że nie mogę znaleźć z moim otoczeniu grupy inteligentnych, twórczych osób, z którymi mogłabym porozmawiać na specjalistyczne tematy albo stworzyć coś kreatywnego razem i którzy doceniliby moje... wiersze, piosenki, wiedzę, starania, działania... Denerwuje mnie moja osoba właśnie i to, że nie radzę sobie z emocjami, a co więcej - obarczam tym innych, wyżywam się na nich... To tak z grubsza, ale zajrzę tu jeszcze.

\

Doberman, torres, to miło Ale ponieważ ja was nie znam nawet nie-osobiście, to powód nr 2 do wkurzenia z mojego poprzedniego postu pozostaje aktualny

Zawsze można się kiedyś poznać osobiście lub nie :)

Mnie denerwują zdrobnienia i dziwne powiedzonka osób, z którymi przebywam.

Idiotyczne mówić komuś, żeby nie używał jakiegoś słowa, ale tylko na to mam ochotę.

To,ze kolejny telefon sie zepsuł -.-

To, że nie mogę spać.

Źle.

Że jest tak kurewnie gorąco

Wkurza mnie to, że używam jakichś słów a potem zastanawiam się nad ich znaczeniem. Albo przypominam sobie jakieś fakty i zastanawiam się czy to fakt czy urojenie. Boję się, że niedługo stracę umiejętność posługiwania się językiem. Mój mózg musi wszystko analizować a potem powstaje z tego niepewność i rozkurwienie. Nawet z dziewczynami się tak stało - podobają mi się mniej bo z osobna analizuję rożne cechy i nie potrafię już patrzeć na całokształt. Zatraca też sens muzyka i cały świat, kurwa co za dziadostwo

Samotność.

że nie mogę się zarejestrować do lekarza. W poniedziałek się przejdę