Myśli samobójcze

hooain, nie pomogę, bo jak trafiłam do mojej obecnej T. to myśli samobójcze były już czasem przeszłym. pogadałyśmy o tym i o mojej próbie s. co prawda co jakiś czas T. sama wraca do tego tematu i pyta czy nie pojawiły się takie myśli, ale raczej nie mam z tym już problemu.

acherontia-styx, podjeżdżając pod pytanie jak wygląda pomoc psychologa, można by rzucić w odpowiedzi, że pomoc to kontrolowanie samego faktu występowania myśli. plus za odwage dla pani T., ale subiektywne moje zdanie jest takie, że omijanie tematu podczas stanu sfiksowanego pacjenta z pakietem myśli w czasie teraźniejszym to zbyt częsta odpowiedź terapeuty.

hooain, zależy czy autor pytania miał na myśli pomoc psychologa czy psychoterapeuty. jeśli chodzi o psychologów to myślę, że wielu może się "bać" wchodzenia głębiej w temat i unikać tego.

*koleżance

Tak się zastanawiam nad pójściem do specjalisty, ale co by to dało? Ciąg różnych wydarzeń sprawił, że po prostu została przekroczona moja granica wytrzymałości psychicznej i chyba ten psycholog musiałby mi w jakiś magiczny sposób wymazać z pamięci kilka ostatnich lat, ale tak się nie da...

jest jakaś różnica między 'głębokością' wchodzenia w temat między standardowym psycho a psychoterapeutą?

-- 09 mar 2014, 00:03 --

traqx, pardonne. samego resetu specjalista nie wykona, pomoże w tematach pobocznych albo jakkolwiek delikatnie związanych z samym suicydalem.

hooain, źle to ujęłam. myślę, że psychoterapeuci są jednak lepiej wyszkoleni i bardziej doświadczeni w postępowaniu z takimi problemami, chociażby dlatego, że chyba częściej mają z tym do czynienia (tak mi się przynajmniej wydaje).

acherontia-styx, może to nie kwestia wyszkolenia, a indywidualnego skilla i obycia.

Chyba to zrobie

Denerwują mnie osoby, którym wszystko się w życiu układa i uwielbiają się wymądrzać na temat samobójców - jacy to słabi i tchórzliwi ludzie uciekający od problemów Nie życzę im niczego złego, ale założę się, że gdyby im też nagle przestało wszystko wychodzić, to przestaliby pieprzyć takie głupoty...

Ahma, . Myślałaś żeby pójść na oddział dzienny gdzie dobraliby Ci leki? Bo przy tych masz często kryzysy.

Przeciez bylam na odziale dziennym i wlasnie takie leki

Mi dobrali

Gdybym się tylko nie bała...

LilaWolken, ten strach jest najmądrzejszym, co czujesz w takich sytuacjach.

Żałuję, że nie mam na tyle odwagi, żeby to zrobić.

żałuję ze marnuję życie i czas na rozważanie możliwości z których nie skorzystam

zamiast zająć się tym jakimi sposobami dojść do tego, zeby nie potrzebować wentyla bezpieczeństwa w postaci takich myśli.

nikt mi nie pomoże i wam też nie. jeśli sami sobie nie pomożemy. nie będziemy umieli zostawić tego syfu za sobą.

często mam te myśli i im więcej czasu mija jestem coraz bardziej pewny że życie nie ma sensu (poza oczywiście jakimiś fajnymi chwilami). Nie rozumiem już kompletnie tego co się dzieje. Nie rozumiem wielu ludzi którzy mnie otaczają a jak już nawet załapie ich tok myślenia to jest on tak nie logiczny, że tym bardziej nie podoba mi się życie.... Niech coś w końcu będzie fajniejsze i bardziej mi się podobać, mieć jakiś sens bo w końcu się na to zdecyduje..

dar samobójstwo logicznym wyjściem ?;>.

Może zacznij szukać swojego sensu życia ?, jakichś pasji itp.

Ta szukać, ciekawe gdzie. Samobójstwo jest bardzo logicznym wyjściem ale strzelam, że z osób piszących w tym wątku nikt się jeszcze nie odjebał :) Więc skoro się tego nie potrafi zrobić trzeba szukać innych rozwiązań. Ja znalazłem i z dwojga złego chyba to lepsze niż samobój.

dar samobójstwo logicznym wyjściem ?;>.

 

Może zacznij szukać swojego sensu życia ?, jakichś pasji itp.

Właśnie szukam cały czas i chwilami wydaje mi się, że jest ok. Jednak stanowczo za często przychodzą takie chwile załamania. Wydaje mi się, że spory brak pracy powoduje u mnie negatywne myśli. Obecnie pracy mam bardzo mało bo sytuacja w firmie jest słaba, a nowej pracy na razie nie znalazłem. Jeszcze po cichu liczę że w raz z pracą zaangażuję się bardziej w moje hobby bo jak na razie samo hobby nie pozwala mi myśleć wystarczająco pozytywnie.

Co do samobójstwa... raz już otarłem się o śmierć kilka lat temu. Teraz nie chcę i niby mam więcej do tego niechęci ale życie cały czas burzy moje dobre myślenie o teraźniejszości i przyszłości.

Zobaczymy, cały czas mam nadzieję, że będzie lepiej.

Pozdr

torres wszędzie ?, nie da się ?, może ma się klapki na oczach.. (nie obrażając).

Wątek ma 411str, więc wątpię w Twoje słowa, że nikt się nie odj..

No i z tym “logicznym wyjściem“ to pojechałeś. Większej głupoty nie słyszałem.. choć jak się ma kiepski nastrój to można jebnąć taki tekst..

dar, rozumiem ; ).

Nie wiem, może ktoś to zrobił ale maks 1 -2 osoby. Przeważnie jak ktoś o tym mowi to tego nie robi chociaż jedna osoba z forum (akurat nie pisząca chyba w tym wątku) podejrzewam, że to zrobiła.

Z logicznym wyjściem to tak jest. Moja sytuacja jest taka, że racjonalnie i logicznie myślący człowiek powiedziałby "chłopie idź się zabij bo już nie ma dla Ciebie ratunku". Sam to wiem, że powinienem się zabić bo to jedyne wyjście ale nie potrafię tego zrobić więc nie ma sensu o tym myśleć. I już nie myślę.

Ja wiem, że już w tym życiu jestem spisany na straty i nic nie zrobię ale postanowiłem dożyć je do końca. Chyba, że by mi bezdomność zajrzała w dupę.

torres nie znam Twojej sytuacji..

Ale coś mi się nie wydaje, aby sytuacja nie byłaby do jakiegoś rozwiązania..

Wiele jest sytuacji nie do rozwiązania. Moja jest dla mnie okropna a dla kogoś może nie być taka zła z boku. W sumie niektórzy mają gorzej. Ale czasami samobójstwo jest ostatnim logicznie poprawnym wyjściem tylko, że ludzie postępuja nieraz wbrew logice.

torres eee..

Samobójstwo nigdy nie będzie wyjściem.

Lonely94, jak dla mnie to trochę dogmatyczne podejście. Samobójstwo jest złe, bo tak:P