Nie wiem jak sobie poradzic..Prosze o rade.

Przepraszam jesli opisze wszystko zbyt chaotycznie ale mam taki smietnik w glowie ze trudno mi logicznie myslec.

Zaczne od tego iz na przelomie pazdziernika/listopada zglosilam sie na terapie online prowadzona metoda Eft.Powodem szukania pomocy byl mocno obnizony nastroj/depreseja.Przeszlam lacznie 4 sesje.

Nie wdajac sie w szczegoly napisze ze moze to zabrzmiec glupio ze zupelnie nie akceptuje faktu bycia w przeszlosci dzieckiem.Poprostu bylo tak jakby moje zycie zaczelo sie tak w okolicach 19/20 lat.Pamietam bardzo niewiele.

Kiedy mialam 5/6 lat moj ojciec zabral mnie od mojej matki.Zupelnie tego nie pamietam.Tzn pamietalam ze mialam mame,siostre,brata .Pamietalam ich imiona ale nic wiecej.Moj ojciec sie ozenil a dla mnie na dlugie lata nastal horror zwany zyciem.Bylo na tyle zle ze nigdy ,przenigdy nie pozwalalam w sekundzie wrocic myslami do przeszlosci.

Jedyne to o czym swiadczylo ze bylo nie halo to moje koszmary nocne doprowadzajace mnie do skraju rozpaczy.Pojawiajace sie w trudnych dla mnie momentach.Pelne przemocy.

Czuje ze zaraz nie wyrobie sama ze soba.Ostatnie 2 lata byly ciezkie.Ale ostatni rok to juz hardcor.Co ja mam zrobic? Zupelnie nie ogarniam tego tematu.Czuje ze utknelam w martwym punkcie.I nawet tak naprawde jasno nie umiem okreslic z czym mam problem.A mowienie o sobie zupelnie mi nie wychodzi.Sluchajac podsumowania Pani psycholog na temat mojej osoby przemknela mi mysl przez glowe '' powinnam pojsc na terapie przed terapia ktora nauczylaby mnie okreslac problemy'' i nawet nie mialam sily zaprotestowac ze to zupelnie nie o to chodzi.

Potrzebne wskazowki.pliss

-- 24 sty 2014, 20:17 --

Dodam jeszcze ze czuje sie '' emocjonalnie '' odcieta od siebie.Taka pusta ,wybrakowana.Obojetna.

Cześć, to uczucie pustki i zobojętnienie jest właśnie przez to, że żeby przetrwać ciężkie chwile to się zablokowałaś na emocje. Jak się blokujesz na złe to na dobre automatycznie też. Żeby wrócić do normalności musisz sobie przypomnieć złe chwile, przeżyć je i poradzić sobie z nimi. Może niech ktoś Ci towarzyszy w tym np ktoś bliski albo terapeutka. Jak będziesz je dalej blokować to będziesz się czuć właśnie pusto w środku. Współczuję Ci tego braku dzieciństwa. Trzymaj się. Pozdrawiam:)

blu4, wydaje mi się, że warto byś zgłosiła się do terapeuty "na żywo". Wydaje mi się też, że bez "ruszenia" przeszłości i odblokowania odciętych emocji trudno będzie Ci coś zmienić w życiu...

Dziekuje za odp..

Niestety w gre wchodzi tylko terapia online.I co ja mam powiedziec takiemu terapeucie.Zycie mi sie sypie..Zaczelam zyc majac 19 lat.Prawie nic nie pamietam z przeszlosci.I to moje wybieranie co powiedziec a czego nie.To jestem s stanie powiedziec to pomine..brrr.

Jezu mam wrazenie ze jestem kompletnie niezrozumiala dla siebie samej

blu4, Witaj , moze nie chcesz pamiętać przeszłości, lecz trzeba z nia sie zmierzyć niestety ..

Dziekuje za odp..

 

Niestety w gre wchodzi tylko terapia online.I co ja mam powiedziec takiemu terapeucie.Zycie mi sie sypie..Zaczelam zyc majac 19 lat.Prawie nic nie pamietam z przeszlosci.I to moje wybieranie co powiedziec a czego nie.To jestem s stanie powiedziec to pomine..brrr.

Jezu mam wrazenie ze jestem kompletnie niezrozumiala dla siebie samej

A czy jest coś co chciałabyś powiedzieć takiemu terapeucie czy terapeutce w pierwszej kolejności. Co ci w tej chwili najbardziej przeszkadza? Co chciałabyś zamiast tego ? :)