Bo to młody człowiek jest!

Witam wszystkich zgromadzonych :)

Powiem, że jestem 18 letnim chłopakiem, no można powiedzieć że nastolatkiem. Nie rozumiałem tego stanu, stanu depresji, nie wiedziałem dokładnie jakie efekty ze sobą niesie. Jestem chodzącym problemem Miałem na prawdę marne dzieciństwo, praktycznie 2-3 lata (w wieku 12-15 lat) były najgorszymi latami mojego życia, bo bałem się nawet wyjść z psem z domu, żeby nie dostać w papę :)

Od kilku dni, może tygodni, może miesięcy.. zbliża się godzina 21, różnie bywa.. mój stan się zmienia, mam ochotę iść i wlać w siebie alkohol, wszystkie problemy zaczynają do mnie dochodzić, myśli. Jestem leciutko aspołeczny, wychodzę na ulicę i ktoś się na mnie patrzy to się zastanawiam czy nie wyglądam jak debil, mam niską samoocenę i oczywiście 5000 problemów związanych ze szkołą, rano mogę się obudzić o 6:30, ale nie zawsze mam ochotę wstać i iść..

Depresja? czy to właśnie jest depresja? Nie mnie tu oceniać, ale od siebie jeszcze dodam, że noc spędzona w domu czyli normalnie jest jak cień który szepcze na ucho wszystko to, o co należy się martwić.

Niska samoocena, postrzeganie świata tylko w ciemnych kolorach to objawy depresji. Ale czy to Ci właśnie dolega musiałby zdiagnozować odpowiedni specjalista. Byłeś z tym u psychologa albo gdzieś?

Nie, nigdzie nie byłem. Czasem jest lepiej, czasem gorzej przez co jak jest dobrze nie myślę o tym, nie dolatują do mnie zmartwienia i nie kumuluje się to w ten sposób, żebym na prawdę myślał, że potrzebuje specjalisty.

W takim razie masz jakiś plan jak się pozbyć takiego stanu? Bo z tym się chyba nie da funkcjonować normalnie. Wiem bo mam podobnie do Ciebie. I też mam emocjonalne sinusoidy, miewam dobre i złe nastroje, i musze skrócić te drugie do minimum. Dla mnie to nie żaden wstyd, że korzystam z takiego typu pomocy :)

Funkcjonuje, bo muszę ;p Żeby było lepiej to niestety mam jeden i tylko jeden sposób, oczywiście oprócz alkoholu ;p

Mianowicie przyjaciel, dzięki któremu mogę zapomnieć o wszystkim lub poczuć się lepiej gadając praktycznie o niczym nawet jeśli tylko potakuje

Niestety jest tez możliwość, że ze rok se wyjedzie do Anglii a ja zostanę w dupie wraz z myślami samobójczymi

Ale tak jak pisałem, to są chwilowe rozwiązania ;p po czym wszystko tak czy inaczej wraca

Przyjaciel to dobra sprawa :) Też mam taką osobe. Plus wsparcie ciotek, ogromnie pomaga. No ale trzeba przygotować się na wszystko.

Mówisz, że masz myśli samobójcze, a nie jest ci potrzebny specjalista? Mi się wydaję, że po prostu nie chcesz przyznać się sam przed sobą, że taka pomoc jest Ci potrzebna

Nie, nie mam myśli samobójczych, to w sensie, że w przyszłości mogłyby być. Ale w większości sytuacjach czuje się jak gówno :) Przez wszystkie problemy które mam sam ze sobą mam słabe stopnie w szkole, chociaż osobiście uważam, że jestem mądrzejszy niż większość mojej klasy, sam mogę se tak mówić, ale trudniej to udowodnić mając nieklasyfikowanie z wf i większość dwójek na koniec semestru głównie przez omijanie lekcji ; p

Uwierz mi, nawet jeśli bym się zdecydował na pomoc specjalisty, jeśli powiedziałbym o swoim stanie choćby rodzicom, to wyszłoby na to, że panikuje, wymyślam se, wpajam se głupoty. Chodź fakt, że przed świętami myślałem nad jakimś psychologiem ;p

Problemy z konsekwencją? Przerastają Cię ambicje? Opuszczasz lekcje a potem masz do siebie wyrzuty? Jak tak to witaj w klubie destrukcyjnego myślenia i możemy się razem napić Stary... nie patrz na kogoś, nawet nie musisz mówić o tym rodzicom, oni za Ciebie życia nie przeżyją, a życzę Ci żebyś je przeżył z bardziej czystymi myslami

Destrukcyjne myślenie, podoba mi się to Trudno mi cię ocenić, nie wiedząc choćby ile masz lat ;p

Dlaczego chcesz mnie oceniać? To nie jest istotą tego forum. Niewiele więcej niż ty, za niecały miesiąc kończe 20. Ale w przeciągu dwóch lat wiele się u mnie zmianiło, właśnie przez "jakieś" działanie. Ale i tak wiem, że muszę dać z siebie wiecej. Jeśli mnie byś spytał o zdanie. Radziłbym Ci popracować nad sobą, nauczyć się cieszyć z mniejszych rzeczy i doceniać je jak tylko się da. Chociażby właśnie z twojego przyjaciela. Po czasie zobaczysz więcej pozytywnych rzeczy. Uwierz, TO DZIAŁA

Kurde łatwo się tak komuś doradza, nie? ;D

Pewnie, że tak :) Ale czy nie dlatego się tutaj znalazłeś? ;>

Tutaj doradzą Tobie osoby z podobnymi problemami, to trzeba brać pod uwagę. Nie mówię, że to odmieni twoje życie o 180 stopni.. Najwięcej zależy od nas