Ataki (jak wyglądają, jak sobie radzimy)

Nie wiem czy to cos podobnego (moze troche) ale ja czasem robilam sobie sama takie sesje - ze wlasnie skupialam sie na jakims przeszlym, dawnym wydarzeniu np. w dziecinstwie i tak przenosilam sie wtedy i staralam sie to przezyc - tak emocjonalnie, bez blokowania jakichkolowiek emocji. I musze powiedziec, ze zawsze się lepiej czułam po takim "seansie". Ale to takie na wlasna reke :)

gosiulek, ja tam roznych sposobów się łapałam :) Po pierwsze, duzo myslalam o przeszlych sytuacjach, w ktorych moglam np. tlumic jakies emocje. Wiec myslalam, rozkminialam i przezywalam na nowo (czasem tak jak napsialam powyzej). Druga sprawa - zaczelam zapisywac rozne emocje jakie są w ciągu dnia. Ale bez takiego interpertowania - tylko po prostu jaka emocja sie pojawila (zaczelam nosic taki mały notesik ze soba). Wypisywalam tez sobie swoje osiagniecia, sukcesy (to tak na zwiekszenie poczucia wlasnej wartosci). Co tam jeszcze...

Duzo myslalam przez ostatnie miesiace, o tym - co jest tak naprawde dla mnie wazne w zyciu, co chce robic, a do czego sie nie chce zmuszac. To mi tez sporo dalo, bo poczulam jakas taka pewnosc, ze wiem w ktora strone chce isc i ze to ode mnie zalezy jak bedzie wygladalo moje zycie.

Czasem tez troche dawalo mi czytanie roznych artykułow. Np. raz w SENSie trafilam na jakis wywiad z jedna terapeutka (Katarzyną Miller - w ogole polecam jej artykuly, fajna babka). I bylo tam takie zdanie - ze jeśli nie chcesz gdzies byc, czy czegos robic, to.... po co to robisz? Kto Ci broni wyjsc z tej sytuacji? I tez po przeczytaniu znowu mialam przemyselnai, ze no wlasnie - ja kieruje swoim zyciem, i to tylko ode mnie zalezy co zrobie dalej.

Przestalam tez się skupiac az tak bardzo na objawach. Zaczelam wlasnie na takich realnych problemach (bo zawsze uwazalam, ze objawy to wynik czegos innego, a nie przyczyna sama w sobie). I tez zaczelam robic czasem tak, ze mowilam sobie STOP, ze po prsotu nie mysle... nei zamartwiam się, nie mysle o jutrze w obawie (nawet napisalam sobie na kartce na scianie "Jutro nie istnieje, dopoki nie nadejdzie" i to mi dalo takie poczucie, ze olewam, nie martwie sie na zapas, bo moze wcale jutra nie bedzie :) nie ma sensu.)

Ufff, ale wywód walnelam. W kazdym razie zaczelam robic takich wiele najroznijeszych rzeczy, i w pewnym momencie jakos zaczelam sie czuc coraz lepiej... Chociaz oczywiscie zdarzaja sie gorsze dni ciagle.

-- 03 sty 2014, 00:49 --

A jeszcze fajna rzecza, ktorą odkrylam, bylo traktowanie lęku i tym podobnych jako takiego czegos zewnetrznego (takiej energii w ciele umiejscowionej gdziestam). Z tym tez bylo smiesznie, bo odsluchiwalam takie cos, gdzie facet mowil, zeby sobie wyobrazac ta energie itd. Zaczelam to robic, a ten gadal i gadal wciaz to samo (ja wtedy tego dnia odczuwalam lęk i takie depresyjne przytloczenie - brak sił itp.). No i w pewnym momencie tak sie wkurzylama na tego goscia... ze tak rozwlekle gada, ze poczulam taka mocną złość. I wtedy automatycznie depresja, oslabienie i lęk poszedl w kąt :)) hehe

No ale potem jednak sie przekonalam do tej metody i czasem jak sie pojawia lęk to tak go traktuje, jako jakis ucisk czy cos, ale ze to takie niezalezne bardziej. I dzieki temu odczuwam te rzeczy bardziej fizycznie niz psychicznie, co jest raczej dobre, bo wtedy nie wkrecam sie ani nie skupiam i to szybko mija.

gorsze czy lepsze dnie bedå zawsze i nie så zalezne od nas , dotyczå one tak samo osob szczesliwych i przygnebionych, bogatych i biednych, z roznych srodowisk spolecznych i na roznysz szerokosciach geograficznych. Od tygodnia czytam ksiåzke nt. terapii behawioralnej i tam w bardzo przejrzysty sposob wyjasnia sie nasze przyzwyczajenia myslowe, a co za nimi idzie nasze odczucia i zachowania.

Wlasnie utkwil mi w pamieci pewien obrazek przedstawiajåcy mlodego mezczyzne pchajåcego wozek dzieciecy z 2 dzisiusiami. Byl na spacerze i nagle podeszly do niego trzy kobiety :

1:a zblizyla sie do wozka i z radosciå wypowiedziala slowa : jakie sliczne bobaski !

2:a zachowala sie kompletnie neutralnie, spojrzala na dzieci ale nie skomentowala niczego

natomiast trzecia palnela : to niesprawiedliwe ! On ma dwoje dzieci kiedy ja nie moge ich miec wcale.

Ta sytuacja uzmyslowila mi, ze reagujemy automatycznie na rozne zdarzenia ale oceniamy je z punktu naszego nastawienia i dotychczasowych przezyc.

Warto, aby kazdå sytuacje sprobowac ocenic z miejsca trzech roznych odbiorcow : pozytywnego, negatywnego i neutralnego i porownac w tym czasie nasze mysli i emocje.

Powiem Wam, ze az sama siebie zaskoczylam kiedy zaczelam tak analizowac moje nastepne dni z punktu trzech "osobowosci".

Kapitalna ksiåzka ! Poza tym z kazdym dniem wzrasta moja samoocena, ktora w ostatnim polroczu bardzo ucierpiala. Bo dzieki chorobie odsunelam sie od znajomych i zamknelam w sobie. Zabraklo mi tej werwy zyciowej, ktora rozpierala mnie. Stracilam wiare w siebie. Ale z kazdym dniem czuje sie juz lepiej.

I podobnie jak nerwa przestalam sie zamartwiac dniem jutrzejszym. Bede jeszcze musiala sprobowac wypisywac te lepsze i gorsze dni oraz zapisywac emocje.

nerwa, Fajnie ze napisalas takiego dlugiego posta. Na pewno kazdy to jakos odsniesie do siebie. Ty masz naprwede spore doswiadczenie w tych kwestiach i wprawe. kiedys tez poczulem zlosc na pewnego goscia ze mi przeszkadza i objawy ustepowaly.

nerwa,

kiedys tez poczulem zlosc na pewnego goscia ze mi przeszkadza i objawy ustepowaly.

nie rozumiem. Objawy ustepowaly jak sie wkurzyles na pewnego goscia ?

nova_2013, no tak przeszlo ja reką odjał na jakis czas. Przyjemniej poczułem się normalnie wtedy. Ze zdzwiweniem rozladalem sie dookola czujac spokoj w umysle i w ciele. Wiesz bez watpienie nerwica na cos wspolnego z emocjamo ktore sie przezywa albo odsuwa gdzies w kąt.

mam rozumiec, ze udalo Ci sie pokonac zlosc wobec goscia i nie przejmowac sie nim dluzej ?

Poradziles sobie z gniewem, tak ?

Ano wlasnie ze tak. Ale to byl chwilowy spokoj taki na pol godziny, pozniej wsztko wrocilo.

a probowales zapamietac te swoje emocje ? Chodzi mi o to, ze jesli odczules ulge to warto bylo zapamietac ten stan i powtorzyc go przy nastepnej probie gniewu. To taka forma cwiczen, ktora pomaga zmienic emocje automatyczne na wyuczone. Wlasnie tego uczy terapia behawioralna.

Moze wyjasnie :

skoro jako dzieci dorastajåce w szkole i w rodzinie nabylismy sztuke radzenia sobie ze stresem i "denerwujåcymi nas ludzmi" to w zyciu doroslym na podobne sytuacje reagujemy automatycznie. Jesli wiec moglismy sie tych zachowan wyuczyc czy nauczyc, to znaczy, ze jako osoby dorosle mozemy dokonac przeuczenia sie tych zachowan.

I analogicznie : skoro dawniej wkurzali Cie ludzie przerywajåcy Twojå medytacje a raz udalo Ci sie opanowac ten gniew, to znaczy, ze jestes w stanie reagowac inaczej na zloszczåce Cie osoby niz dotychczas. Dlatego te chwile oslabienia gniewu wobec goscia mogles zapamietac aby po raz kolejny uzyc tych samych emocji wobec innych osob, do ktorych czujesz gniew.

Mam nadzieje, ze nie namåcilam jeszcze bardziej ?

Wiem o co chi chodzi jednek wieszk jak jedt emocja emocjami i tak je odczuwam a objawy nadal sa. A ciebie co meczy???

Krew mnie zalewa,mój sąsiad sobie dyske zrobił o 2 w nocy. Kiedyś go odstrzele, narkoman pi******y.

ja mam napady paniki. Lekarze mowiå, ze one så wynikiem dlugotrwalego stresu. Ja sie tylko zastanawiam co to za forma stresu, skoro nie stracilam apetytu, ani nie mam problemow ze snem, ani zawrotow glowy. Po prostu PANK ! Raz dopadl mnie atak paniki i uprzykrza mi zycie od jakiegos roku.

Pierwszy atak dostalam w lutym tego roku i poszlam na zwolnienie na 2,5 miesiåca. W tym czasie wypoczelam i ataki przeszly. A teraz znow pod koniec listopada sie pojawily. Wiec znowu zwolnienie ale tym razem wylådowalam u psychiatry i zapisal mi citalopram. Od 10 stycznia zaczynam terapie behawioralnå bo podobno te ataki paniki mozna wyleczyc bardzo latwo dzieki tej terapii. Zobaczymy....

Moje dziecinstwo bylo cudowne, podobnie zycie dorosle. Jestem zadowolona z siebie, swojego zycia, rodziny i pracy. Wiec skåd u mnie taka przypadlosc chorobowa - nie mam pojecia. Mam wspanialego i kochajåcego meza, zadnych awantur ani w dziecinstwie ani w zyciu doroslym, moi rodzice takze byli przykladnå i kochajåcå sie parå i zawsze czulam sie kochana przez nich.

Ja mysle, ze moje ataki paniki wynikajå z przepracowania bo jestem pracoholikiem a na urlopie bylam z jakies 12 lat temu. Mam na mysli taki urlop wyjazdowy, do cieplych krajow, do hotelu. Co prawda urlop bralam przewaznie tygodniowy bo dluzej beze mnie praca by nie wytrzymala

I pewnie ståd te paniki. Sama nie wiem ale na pewno sie dowiem podczas terapii behawioralnej. I bede szczesliwa kiedy sie dowiem jaka jest przyczyna moich atakow. Fakt, ze po citalopramie juz nie dostalam ataku paniki ale biore tabletki dopiero 2 tygodnie wiec to zbyt krotki okres aby poczuc euforie i pelne wyzdrowienie.

-- 03 sty 2014, 03:02 --

Krew mnie zalewa,mój sąsiad sobie dyske zrobił o 2 w nocy. Kiedyś go odstrzele, narkoman pi******y.

buahhahaha strzelaj Neon oby trafnie

no a swojå drogå to juz dranstwo, zeby o tej porze nie liczyc sie z innymi. Cisza nocna obowiåzuje od 22-6 !

nova_2013, Nie w tym chorym kraju, ten człowiek miał już nieprzyjemności w sądzie,ale nasze prawo jest tak efektywne, że płakać się chce..

Ja miałem też świetne dzieciństwo, chociaż później trafiłem na nieciekawe towarzystwo. Nieszczęścia chodzą po ludziach.

Ja się zastanawiam po co Ty bierzesz leki skoro masz łagodne te objawy. Ja nie biore.. bo można się uzależnić i w paść z deszczu pod rynnę..

i tutaj dochodzi do mojego wewnetrznego konfliktu Neon

Myslalam, ze uda mi sie przeczekac do czasu terapii bez farmakologii ale podczas ostatniego ataku wpadlam w tak beznadziejny nastroj, ze postanowilam jednak wziåc te tabletki. Ostatnie dwa tygodnie przed rozpoczeciem kuracji mialam potworne wahania nastroju. Sama siebie nie poznawalam. Z godziny na godzine popadalam ze skrajnosci w skrajnosc, albo szloch i placz albo uniesienie i smiech. Jak taki emocjonalny dziwolåg. Przestraszylam sie swojej choroby i chyba poczulam stan obledu. Wzielam pierwszå tabletke juz w desperacji.

Podobno citalopram nie uzaleznia wiec jesli terapia behawioralna odniesie skutki to mysle, ze bede mogla stopniowo odstawic leki. Sama juz nie wiem czy popelnilam blåd zaczynajåc farmakologie czy dzieki niej poprawil sie moj stan. W pazdzierniku zarejestrowalam sie na tutejsze forum i jeszcze wtedy sie ludzilam, ze pomoge sobie sama. Po niespelna 2 miesiåcach wrocilam tu ponownie i wowczas zaczelam brac cital.

A ten stres, robisz coś w kierunku jego redukcji, czy chcesz się wyleczyć, żeby wrócić do tych sytuacji stresogennych? 12 lat bez urlopu, ciągła praca, to już niestety chyba nie przejdzie po ataku choroby, będziesz musiała coś zmienić w swoim życiu. Odciążyc organizm.

tak, nauczylam sie aby szanowac swoj wolny czas od pracy i poswiecic go wiecej dla siebie i rodziny. Ja sie tak zaangazowalam w swojej pracy, ze 10-12 godzin szesc dni w tygodniu mijalo mi jak z bicza strzelil. Teraz obiecalam sobie, ze bede pracowac tylko 5 dni w tygodniu i max 8 godzin jak przystalo na obywatela. Mam za swoje ! I place za to ogromnå cene w tej chwili. Ale mam tez nadzieje, ze obecne 1,5 miesiåca wolnego wypoczne solidnie i powroce do pelni zdrowia.

Choc juz dzis palnelam do meza, ze moze wroce do pracy 11 stycznia, nastepnego dnia po pierwszej terapii behawioralnej. To jakas mania pracoholika !

Jest tylko jeden problem.... otoz od listopada czuje ogromny strach przed prowadzeniem samochodu i te ataki paniki dopadaly mnie wlasnie w samochodzie.

A przeciez nigdy nie bralam udzialu w zadnym wypadku ani stluczce. Skåd te emocje gdy tylko odpalam silnik ???

Nie wiem skąd te emocje, może nerwica uaktywniła jakieś lęki przed małymi pomieszczeniami? Która u was godzina w Szwecji?

Cisza nastała... Zmykam spać, trzymajta się rajtuzów

taka sama jak w POLSCE czyli 03.00

W Finlandii jest godzine pozniej, a w Anglii godzine wczesniej.

Neon, bardzo milo mi sie z Tobå rozmawia i zauwazylam, ze Ty tez jestes nocny marek

Ja padam przy 3 w nocy i bede juz uciekac. Ale z przyjemnosciå porozmawiam z Tobå jutro i nastepne dni.

Bywam tutaj na forum ( ataki) , na Escitalopram i czasami na zjednoczone stany lekowe. Ale na tym ostatnim mam wrazenie, ze to aktywny czat dla zgranej paczki i jakos nie ogarniam tych rozmow o rajstopach, kremach czy pachnidelkach. Wydaje mi sie, ze ZSL jest bardziej okupowany przez malolaty.

Bardzo Ci dziekuje za dzisiejszå rozmowe i zycze milego oraz pogodnego piåtku.

Buziaki xxx

Również dziękuję za miły, wspólnie spędzony czas, pewnie jeszcze kiedyś pogadamy, również przesyłam całuski

spij smacznie

napewno jeszcze nie raz wymienimy nasze spostrzezenia. Panuje tutaj dobra atmosfera i ona bardzo zbawiennie dziala na mnie i podejrzewam, ze na innych takze.

Zatem do uslyszenia !

pika30

 

odstawilas esci po 4 dniach ? Zaczelas brac polowe dawki czy od razu calå ?

 

tak po 4 dniach...

przez dwa dni po 0,25 i dwa dni 5mg i odstawiłam, bo tak mnie ten lek zamulał że nie miałam ochoty rano wstać do płaczącego dziecka w łóżeczku.... także weź to sobie w ogóle wyobraź, masakra jakaś...

 

-- 02 sty 2014, 21:17 --

 

ja od kilku dni kiepsko się czuję...głowa mnie boli z tyłu,kark sztywnieje i zawroty lekkie i kołatanie serca...i nogi miękkie i zimne...masakra jakaś...

u mnie coraz gorzej, byłam u bioenergoterapeuty i wydaje mi się że od tego mi gorzej, jutro znowu jestem tam umówiona...

już się nie mogę doczekać tej psychoterapii...jeszcze 5 dni

Probowalas kiedyś tulic się do drzew i czerpać z nich energię,mówił mi to dawniej mój kolega który miał straszną nerwicę lekowa. Doradzil jemu to jakiś zielarz u którego się leczył i o dziwo pomagało jemu to. Sam nigdy tego nie próbowałem ale z tego co mi mówił to brzoza jest jednym z drzew które wplywalo na niego kojąco. Może sam sprubuje?

Sent from my HTC One using Tapatalk

Moja teściowa tez mi mówiła o tym tuleniu się do brzozy :)

To zaraz ja tez pójdę przytulić jakieś drzewko'a moze być choinka?

Choć lepiej sie czuję przutulajac kochaną osobę

comatom, rozbawiłeś mnie tą choinką :)

Bywam tutaj na forum ( ataki) , na Escitalopram i czasami na zjednoczone stany lekowe. Ale na tym ostatnim mam wrazenie, ze to aktywny czat dla zgranej paczki i jakos nie ogarniam tych rozmow o rajstopach, kremach czy pachnidelkach. Wydaje mi sie, ze ZSL jest bardziej okupowany przez malolaty.

 

ZSL został przeniesiony z ataków. Gdyz dośc mieliśmy zamartwiania się i czytania o kolejnych atakach a co za tym idzie dodatkowo sie nakrecać.

Z założenia ZSL jest/był i bedzie watkiem spamowym w którym pisaliśmy i bedziemy pisac o wszytkim poczynając od rajstopek , kremów skończywszy na tym jak sie dzis czujemy

Nie widze nic niestosownego w tym ze bardzo polubilismy się i dobrze nam razem

btw. lata tez swoje mamy ale czy zycie polega na tym by byc wiecznie poważnym?

Czesc Wszystkim..jak u Was?

-- 03 sty 2014, 11:24 --

nerwa, co u Ciebie?