Nawrót depresji czy efekty odstawienia

Zacznę od początku.

Utrata narzeczonej miesiąc przed ślubem (zdrada z jej strony z byłym)), utrata pracy w tym samym czasie związku z pierwszym czynnikiem. Co wiązało się z odsunięciem się współpracowników, bo nie byłem wstanie normalnie pracować (leki przeciwdepresyjne, napadu płaczu, bezsenność (trwa to od 2 lat) nie wywiązywałem się z obowiązków służbowych). Zostałem zwolniony(usłyszałem: Jestem niedostosowany społecznie od kierowniczki, nie potrafię funkcjonować w zespole itd). Poszła fama, że jestem chory psychicznie. Obwinianie przez najbliższą rodzinę za niedoszłe małżeństwo(Od rodziców usłyszałem:"Wstydzą się mieć takiego syna". Nie odzywali się do mnie przez kilka miesięcy (ok pół roku). Utrata przyjaciół, bo byli powiązani z byłą narzeczoną. Ponad setki smsów od byłej, jakim to jestem nieudacznikiem itd) w pierwszych dniach po rozstaniu itd.

Po paru miesiącach dostaje kolejną świetną wiadomość: była wyszła za swojego byłego. Kolejne załamanie. Nocne ataki szału, płaczu, bezsenność, chęć popełnienia samobójstwa, co wiązało się z pobytem w szpitalu.

Pobyt w szpitalu psychiatrycznym po załamaniu nerwowym, chęć popełnienia samobójstwa (ok 2 tygodnie). Wypisany bez praktycznie żadnych leków. Tylko Hydroxsyzynium na uspokojenie, doraźnie). Od ordynator na 1 spotkaniu dostałem opierdziel, żebym się wziął w garść i tyle, bo nie jestem małym dzieckiem). To samo usłyszałem od psychiatry. I taką pomoc dostałem od nich.

Od dwóch lat jestem sam, bez pracy stałej (dorywczo pracuje cały czas), bez nikogo. Od rodzinnego lekarza dostałem leki depresyjne i przeciwlękowe od pół roku. Próbowałem je raz odstawić, bo chce się wziąć w garść i normalnie funkcjonować, ale po ok 4 tygodniach dostaje nawrotu choroby czy też efektów odstawiennych, że to jest niedowytrzymania. Wszystko wraca.

I tutaj jest moje pytanie, czy to jest jakis nawrót czegoś tam czy efekty odstawienne.

Brałem w szpitalu:

Rispolept,

Hidroxizynium,

Później Ketrel na uspokojenie w małych dawkach.

Teraz Alprox.

Moje pytanie czy, da się z tego kiedyś wyjść?

Cześć

Ile i jak długo brałeś ten alprox? On po nagłym odstawieniu moze powodować b. przykre objawy odstawienne.

Tutaj jest obszernie o tym:

benzodiazepiny-moja-walka-z-uzale-nieniem-i-odstawieniem-t26141.html

Po ketrelu miałem takie jazdy.

Alprox biorę od paru dni. I wszystko w miarę jest ok po nim.

Chodzi, że bez leków nie potrafię normalnie funkcjonować. A chciałbym.

Wreszcie sam nie wiem czy brać czy nie brać, bo już jestem naprawdę cholernie zmęczony tym (2 lata już chyba wystarczy).

Jeśli ordynator szpitala i inny psychiatra nie stwierdzili u Ciebie depresji czy innego zaburzenia psychicznego, może niepotrzebnie się faszerujesz lekami?

Przeżyłeś b. stresujące i dobijające chwile i może po prostu nie możesz sobie z tym poradzić i zagłuszasz się lekami.

Szukałbym opinii u innych psychiatrów. Może potrzebujesz psychologa lub jakiejś psychoterapii.

Szukaj pomocy, nie siedź bezczynnie.

Ordynator szpitala wpisała mi:

Zaburzenia osobowości F60.0

i zaburzenia adaptacyjne.

Byłem u 3 psychologów:

Pokrótce wyglądało to tak: Opowiedziałem swoją historię i wysłuchały i z opierdzielem:

weź się w garć chłopie, nie jesteś małym dzieckiem itp

Nie takie rzeczy ludzie przeżywają itp

Podziękowałem po 2 spotkaniach.

Nie chce robić z siebie męczenika i "cioty". Szukam pracy, próbuje wychodzić ze znajomymi, gdzie się tylko da. Myśleć pozytywnie i uśmiechać się na siłę. Być dobrym dla ludzi. ale co chwilę odstaje kolejną świetną wiadomość, która mnie dobija.

Mam dość wałkowania tego tematu, chce o tym zapomnieć i żyć dalej.

Mam traumę do miejcc, rzeczy, ludzi w związku z tym wszystkim. Więc siedzę w większości w domu.

Wczoraj przeprowadzała ze mną wywiada przyszła pani psycholog o tym wszystkim na studiach. W trakcie rozmowy kilkakrotnie rozpłakałem się, bo wszystko przeżuwałem od początku, jak w tamtej chwili.

Dzięki za pomoc.

Nie czuję się wobec tego w żaden sposób kompetentny do udzielania Ci innych porad.

Życzę, żeby wszystko Ci się dobrze ułożyło.

Jak dla mnie , oczywiscie , ze masz depresje po przezyciach , byles w szpitalu , samobujstwo? i co nazywaja to- wez sie w garsc -dorosly jestes? wszyscy sa tu prawie dorosli i wlasnie dlatego zdaje sobie sprawe , ze cos jest nie tak .. probuj gdzie indziej , inni lekarze , inne leki , omijaj miejsca przypominajace , szukaj innych zainteresowan , musi dotrzec do ciebie to , ze ona juz nie wroci ... poza tym niezle suczydlo z niej skoro tak ci zrobila zaraz przed slubem , z miejsca bym jej naklepala chyba :/ bardzo wspolczuje