lęk przed posiadaniem dzieckiem

Witam, jestem pare lat po slubie i coraz bardziej zauważam iz mój mąż boi sie miec dziecko,wymysla tysiac powodow by opoznic by przyszlo na swiat........... ja chcialabym byc szczesliwa mamusia,ale widze to hen hen...... dodam ze moj maz jest ddr, nie wiem co tam w dziecinstwie przeżył itd czego sie boi,ale nie wiem dlaczego posiadanie dziecka odrzuca na dalszy plan, mówiąc ze nie ma na to pieniędzy a tragedii z kasa nie mamy itd..... ja dobijam juz 30 i dalej nic....... musze czekac az wszystko bedzie tak zaplanowane jak on chce....... rani mnie to.......

PS; pisze na nicku meza, nie mogłam sie tu zalogowac.....

To z nim porozmawiaj. Może obawia się powtórki z sytuacji a wtedy Wasze dziecko miałoby podobne przejścia do jego? Lepiej, że w takiej sytuacji póki co nie macie dzieci. Załatwcie najpierw swoje problemy, porozmawiajcie na spokojnie o obawach, o tym co czujecie a jak już będzie ok to do roboty

P.S. Prawie 30 lat to nie tragedia. Normalny wiek. W mojej rodzinie zdarzają się i dzieci po 40

Wcześniej jak rozmawialiście o dziecku to co mąż na ten temat mówił? Nagle chyba nie zmienił zdania?

PS; pisze na nicku meza, nie mogłam sie tu zalogowac.....

tzn że mąż ma przeczytać co piszesz i wiedzieć na bank że to od Ciebie

-- 01 gru 2013, 14:19 --

Czesc znacie jakiś godnych polecenia psychoterapeutów, psychologów na nfz...? w Trójmiscie?

 

Jestem DDR z wiekiem moje lęki stres narastają potrzebuje pomocy.....

Jeśli to nick męża to masz odpowiedź wyżej.

Witam, jestem pare lat po slubie i coraz bardziej zauważam iz mój mąż boi sie miec dziecko,wymysla tysiac powodow by opoznic by przyszlo na swiat........... ja chcialabym byc szczesliwa mamusia,ale widze to hen hen...... dodam ze moj maz jest ddr, nie wiem co tam w dziecinstwie przeżył itd czego sie boi,ale nie wiem dlaczego posiadanie dziecka odrzuca na dalszy plan, mówiąc ze nie ma na to pieniędzy a tragedii z kasa nie mamy itd..... ja dobijam juz 30 i dalej nic....... musze czekac az wszystko bedzie tak zaplanowane jak on chce....... rani mnie to.......

 

PS; pisze na nicku meza, nie mogłam sie tu zalogowac.....

Może Twój mąż po prostu nie lubi dzieci i nie chce ich mieć? Rozmawialićie na ten temat? Może boji Ci się to powiedzieć ,bo obawia się,że przez to o może Ciebie stracić?

Twój mąż pisał ,że ma problem z zazdrością. Może nie chce się Tobą dzielić nawet z dzieckiem?

A może skoro jest DDR to boji się że będzie złym rodzicem?

Jest mnóstwo możliwości. Najlepiej żebyście po prostu szczerze porozmawiali.

Maz jak widze wykazuje sie duzym rozsadkiem. Przeczytalam jego posty i zdaje sobvie speawe, ze zanim zostanie todzicem yo musi zrobic porzadek ze soba. Postawa godna pochwaly.

Mój mąż lubi dzieci, na to forum rzadko zagląda.... ale co chwile z jego postawy widze ze dziecko by za duzo zmienilo w jego zyciu jak na ta chwile...... narazie on chce odpoczac.... na dziecko zawsze przyjdzie czas jego zdaniem.... trudno mi sie z tym pogodzic........ bo widze ze co chwile cos wymysla, odwleka...... gdy sie pojawia temat dziecko to zawsze dochodzi do klotni.... moze jednak muszę poczekać parę lat aż on dojrzeje poprostu....

moze jednak muszę poczekać parę lat aż on dojrzeje poprostu....

czarny28, nie rozumiesz... on nie chce dziecka bo wie ze bylby w tej chwili kiepskim rodzicem. POgadajcie o terapii dla niego

A co do zazdrości to racja kiedys cos mowil ale to juz kiedys ze jak bedzie dziecko to ja bede poświęcać mu większa uwagę niż jemu...... on jest dobrym człowiekiem sadze ze super by sprawdzili sie w roli ojca........ mi zegar biologiczny bije i dlatego jest mi ciezej czekac na ta chwile,sama zaczynam sie martwic tym wszystkim. mysle ze nigdy nie zrozumiem jego postawy wypływającej z przeszlosci, jestem z pełnej normalnej rodziny dlatego te jego leki sa dla mnie trudne do zrozumienia, obaj jesteśmy teraz na etapie szukania psychoterapeuty....

Jest dziecko a mąż nie czuje więzi i wogle nie chce się nim zajmować,chyba że mu go zostawię i powiem ze ma się nim zająć,przykro mi mamy zdrowego ślicznego synka a tata ma to gdzieś,tylko słodzi że jest piękny jak mały ładnie śpi,a mąż na terapię iść nie chce

, a ja kto pomyśli o mnie ze tez potrzebuje wolnego czasu,a mam go godzinę w ciągu dnia i wieczorem...

czarny28, mąż jednak chciał dziecka, czy sama podjęłaś decyzje ?

Jest dziecko a mąż nie czuje więzi i wogle nie chce się nim zajmować,chyba że mu go zostawię i powiem ze ma się nim zająć,przykro mi mamy zdrowego ślicznego synka a tata ma to gdzieś,tylko słodzi że jest piękny jak mały ładnie śpi,a mąż na terapię iść nie chce

, a ja kto pomyśli o mnie ze tez potrzebuje wolnego czasu,a mam go godzinę w ciągu dnia i wieczorem...

bo kazdy Ci pisał, ze facet ma ze soba problem a Ty swoje ze bedzie super ojcem. Własnie zeby byc ojcem to trzeba psychike sobie poukladac a nie brac na glowe dziecko.

A co miałam czekać do 100 lat aż on pójdzie na terapię, zegar tyka

Zero poczucia przywiązania do nas,jam go potrafię że sobie znajdę tatę zastępczego to jest chwilę lepiej... Nie mam sił.... Sama daje bardzo wiele a on nic i myśli że jedt okey...

30 lat i pstro w głowie,gratulacje z skrzywdzeniem dziecka i ultra egoizmu,rly goood job.

Skoro mąż mówił że pierw musi ułożyć sobie w głowie i rozwiązać problemy z psychiką,to miało to podstawy i nie było rzucane "ot tak",nawet nie wiemy też czy on chciał dziecka,jeśli nie chciał "bo nie" + problemy psych,to teraz nie dziw się że sytuacja jest jaka jest i że ma wyebane,czy sobie nie radzi.

Skoro chciałas to masz i nie narzekaj. Na własne zyczenie masz taka sytuacje.