Czy miłość do mojego faceta przyjdzie z czasem?

Oj, czyżby zabolało?

Rozumiem że nacisk na to, żeby czytać to co piszę ze zrozumieniem czyni mnie bad boyem

(gdzie ja napisałem o studiach technicznych i w ogóle studiach?)

Ok, bez względu na to, ile jeszcze równie oddalonych od rzeczywistości i sensu wniosków wyciągniesz, koniec :)

Purpendicular, jeszcze tu jesteś?

Dama_Kier, daj znać jak tam się sprawy mają :)

renee.madison - sprawy się mają smutno Siedzę i buczę, bo dochodzę do wniosku, że nerwica rzeczywiście mogła być tylko moim usprawiedliwieniem i wygodną wymówką. Sama zaczęłam do tego wczoraj dochodzić i dochodzę nadal, bo moja głowa chyba się "zmęczyła" tworzeniem sobie iluzji. Wczoraj przy moim chłopaku czułam obojętność. Przez całą noc budziłam się przez to przerażona. I wydaje mi się, że może ja rzeczywiście jestem zupełnie niezdolna do miłości i nie zasługuję na szczęście. Wiem, to brzmi marudnie, ale jak inaczej uzasadnić fakt, że mam przy sobie cudownego faceta, w którym byłam zauroczona i do którego nie czuję już chyba nic? Faceta, który by mnie nie skrzywdził, z którym mogłabym być szczęśliwa. No ale to wszystko pozostanie chyba tylko "gdybaniem"

Dama_Kier, związek to nie tylko 'motyle w brzuchu' i namiętność rodem z amerykańskich filmów. Czy myśl, że nie będziecie razem Cie uspokaja?

Generalnie mamy wypaczony obraz związków (głupie filmy, książki, artykuły w gazetach) i martwi nas to, że nasze relacje nie przypominają relacji fikcyjnych bohaterów- a tak nigdy nie będzie, bo euforyczny czas zakochania już nie wróci, endorfin jest coraz mniej.

Nie masz pewnie porównania (skoro to Twój pierwszy związek) i dlatego tak Cię to teraz męczy.

Jak zachowujesz się gdy jesteście razem? Bo rozumiem, że myśli pojawiają się gdy go nie ma obok?

No i najważniejsze rozmawiałaś o tym z terapeutą? Myślę, że rozmowa z kimś patrzącym na wszystko z boku i z kimś, kto zapewne ma doświadczenie może Ci bardzo pomóc :)

Dama_Kier, przestan zwalac wszystko na nerwice. Ty ponosisz konsekwencje za swoje wybory i Twoja odpowiedzialność.

juz sam fakt ze watpisz swiadczy o tym ze cos nie tak.

To nie jest mój pierwszy związek, ale za to pierwszy naprawdę poważny. I chyba nie chodzi niestety o to, że mogę mieć mózg wyprany filmami i romansami Tak, na myśl o tym, że się rozstaniemy czuję smutek, rozpacz, ale jednocześnie spokój. Na myśl o tym, że będziemy nadal razem, czuję taką wewnętrzną blokadę, opór, coś jednak we mnie jest temu przeciwne. Ciągle się za to obwiniam.

Niestety wczoraj cały wieczór spędziliśmy razem i te myśli także się pojawiły i były bardzo uporczywe.

A spotkanie z terapeutą mam za kilka dni, do tego czasu wstrzymam się pewnie z podjęciem decyzji, ale już teraz czuję, że nie będzie ona dla mnie optymistyczna...

-- 24 lis 2013, 11:38 --

Zima - już przestałam. To boli, ale czuję, że jest niestety prawdziwe. Nie dziw się jednak (bo ja sama się sobie nie dziwię), że będąc w udanym związku ze wspaniałym facetem wolałam szukać wymówek dla swojego stanu niż spojrzeć prawdzie w oczy i stwierdzić, że to może jednak ja i moje uczucia...

Depresję mam murowaną.

ale nie rozumiem, dlaczego tak bardzo się za to obwiniasz.. :c to normalne, że pierwsze zauroczenie mija i czasem wcale nie przeradza się w wielką miłość - trudno, żeby każdy rozpoczęty związek kończył się happy endem - to by znaczyło, że każdy pasuje do każdego i właściwie obojętne, kogo sobie wybierzesz..

to nie jest Twoja wina i nie zrobisz nic złego, postępując w zgodzie ze swoimi uczuciami. wydaje mi się, że gorsze byłoby trwanie w związku bez uczucia i w pewnym sensie oszukiwanie partnera.. ;s

Wiem, że zrywając relację postąpię fair wobec niego i swoich własnych uczuć. Rzecz w tym, że nie potrafię siebie zrozumieć, bo (wiem, powtórzę się) ten facet jest wspaniały i ma tak wiele cech, które uwielbiam i podziwiam. A skoro tak jest, to obwiniam się właśnie za to, że nie potrafię obudzić w sobie żadnego głębszego uczucia. Mam wrażenie, że sama sobie łamię serce.

Babie nie dogodzisz. Taki z tego morał

-- 24 lis 2013, 12:55 --

A no i za chuja nie chciałbym trafić na taką laske jak Dama_Kier, mam nadzieje że aż takiego pecha to w życiu nie mam

tylko dlaczego wmawiasz sobie, że POWINNAŚ móc obudzić w sobie uczucie?.. to nie jest przełącznik on/off, którym możemy sobie sterować..

a może rzeczywiście wymagasz od siebie więcej niż jest realne? nie wiem, co rozumiesz przez 'głębsze uczucie' - w związku nie zawsze muszą cały czas być te 'motylki w brzuchu'. jest wiele interpretacji miłości..

mówiłaś, że nie miałaś problemów z zakończeniem poprzednich związków.. czy ten obecny jest najdłuższym z nich?

A potem takie baby narzekają, że je chłop leje po pysku i upadla Szkoda mi w tym wszystkim jedynie tego faceta, mam nadzieje że długo nie będzie musiał sie już z Tobą męczyć

ten facet jest wspaniały i ma tak wiele cech, które uwielbiam i podziwiam. A skoro tak jest, to obwiniam się właśnie za to, że nie potrafię obudzić w sobie żadnego głębszego uczucia.

Może powinniście być przyjaciółmi a nie parą? Nic na siłę... Nie da się zmusić do miłości. Nie chciałabym być z kimś kto mnie nie kocha a jedynie ceni za jakieś cechy...

Light - masz jakiś problem ze sobą? Domyślam się, że tak, bo takie dążenie do zrobienia komuś na siłę przykrości nie jest normalne. To się nazywa "niewłaściwy człowiek w niewłaściwym miejscu", odsyłam Ciebie do źródeł.

Kotyk - rzecz w tym, że ja chciałabym poczuć cokolwiek, a od wczoraj jestem strasznie obojętna, a chyba żadna interpretacja miłości nie zakłada obojętności. A mówię sobie, że powinnam właśnie dlatego, że to jest taki facet, z którym byłabym już szczęśliwa i bezpieczna, a przez niemożność poczucia czegokolwiek sama sobie to szczęście odbieram. Wiem, to brzmi trochę jak bełkot, ale naprawdę jestem dzisiaj w wisielczym nastroju.

A mówię sobie, że powinnam właśnie dlatego, że to jest taki facet, z którym byłabym już szczęśliwa i bezpieczna, a przez niemożność poczucia czegokolwiek sama sobie to szczęście odbieram.

Dama_Kier, to rozważna czy romantyczna???

Dama_Kier, Tak mam problemy ze sobą i nic Ci do tego

Po mojemu facet był dla Ciebie za dobry, szkoda chłopa naprawdę, bo będzie niestety cierpiał, oby jak najkrócej

Kokojoko - haha, ja bym w tej relacji bardzo chętnie została i spróbowała z siebie coś wykrzesać, gdyby nie to, że budzi się we mnie taki wewnętrzny opór. A wewnętrzny opór świadczy jednak o tym, że nic wykrzesać nie idzie, że zmęczę siebie i jego, a to wszystko i tak szlag trafi.

I tak, wyrzuty sumienia mam przede wszystkim z powodu tego, co może poczuć mój facet. Nie jestem wyrachowana.

Dama_Kier, widziałaś tu na forum ogromny temat pt: A co jeśli przestał(a)bym go kochać? Było tam dużo ludzi z takimi problemami. Uczucia raz są a raz ich nie ma, ale to że znikają nie oznacza od razu że miłość się skończyła. Daj sobie więcej swobody do takich czy innych uczuć. Twoje uczucia się zmieniają, a twój chłopak jest nadal z grubsza taki sam.

Vifi - widziałam ten temat, przeglądałam go. I wiem, że sporo osób udzielających się tam rzeczywiście może z czystym sumieniem zrzucić swój problem na karb nerwicy i innych zaburzeń. Ale ja jestem z moim facetem dopiero od pięciu miesięcy (z niewielkim hakiem) i skoro już przez ponad trzy tygodnie czuję niepokój i jestem rozchwiana, a teraz na dodatek obojętna, to obawiam się, że nie jest to dobra prognoza dla naszej relacji

Ale ja jestem z moim facetem dopiero od pięciu miesięcy (z niewielkim hakiem) i skoro już przez ponad trzy tygodnie czuję niepokój i jestem rozchwiana, a teraz na dodatek obojętna, to obawiam się, że nie jest to dobra prognoza dla naszej relacji

Sama go sobie nie wygenerowałam. Ponad trzy tygodnie temu się pokłóciliśmy i wpadłam w panikę, bo wtedy po raz pierwszy poczułam taką obojętność i brak dążenia do zgody z mojej strony. I stąd się to wszystko wzięło. Sama sobie przecież niczego nie wmówiłam.

Dama_Kier, to że się pokłóciliście napisałaś pierwszy raz. Przeczytaj swojego pierwszego posta. Zupełnie inaczej przedstawiasz sytuację. Ty wiesz lepiej czy chcesz czy nie chcesz z nim być. Kłótnie też są różne.

kaja123, Właśnie to jest najlepsze Pierwszy i ostatni post

light, ta żarówka się nie świeci.

NieznanySprawca, Od wielu lat

Chałos i boordel....

Weź zostaw go jak najszybciej,nie mieszaj w głowie sobie i jemu,bo to sensu naprawdę nie ma,motać się jak przysłowiowe "gówno w przeręblu"

Tak,to prawdopodobnie złośliwość,albo podła prawda :<.