Samotność

eee,jakoś trudno w to uwierzyć

Kestrel, luźne i powierzchowne znajomości rzadko kiedy sprawiają, że czujesz się mniej samotny. fajnie, można wyjść na piwo, ale potem trzeba wrócić do domu i znowu jest to samo przynajmniej ja tak mam..

dla mnie takie znajomości nie mają sensu

Takie płytkie znajomości jeszcze bardzie uświadamiają człowiekowi jaki jest samotny. Pozornie jest wśród ludzi i rozmawia z nimi, ale nie o tym, czego chce, tylko o tym, co wypada.

bedzielepiej,

Takie płytkie znajomości jeszcze bardzie uświadamiają człowiekowi jaki jest samotny. Pozornie jest wśród ludzi i rozmawia z nimi, ale nie o tym, czego chce, tylko o tym, co wypada.

100% racji koleżanko. Teraz pytanie. Czy warto w ogóle je otrzymywać? Ja sobie jakiś czas temu odpowiedziałem. A Wy co sądzicie?

Hmm,generalnie się zgadzam...

CHOĆ,gdyby się uczepić,to większość znajomości na początku jest powierzchowna,potem może coś z nich wyniknąć dopiero..

Więc oni pragną rozwiązać ten problem umożliwiając ludziom przesyłanie własnych myśli,

 

o roznych cudach slyszalem ale zeby cos takiego? Jak oni chca wszczepic komus wlasne mysli i postrzeganie swiata?

to miałoby działać jak wysyłanie wiadomości na Facebooku, oczywiście ma to się opierać na całkowitej dobrowolności. Nie chodzi o to by komuś na siłę wciskać swoje mysli Oczywiście to tylko koncepcja, bo nie ma obecnie (chyba) technologii, która by takie coś umożliwiała, ale widzę, że coś tam kombinują

http://nauka.newsweek.pl/naukowcy-zdalnie-polaczyli-mozgi-dwoch-szczurow,102002,1,1.html

bedzielepiej, to jest niestety efekt złych schematów myślenia bo ludzie gadają o płytkich rzeczach nagminnie i coś co wiem o sobie z terapii pewnie u osób z zaburzeniami lękowymi z probblemem w kontaktach jest to głupie skupienie na sobie że my jesteśmy w centrum a wtedy koło się nakręca i wszystko co nie jest bliskie naszym problemom jest nie warte rozmowy :] próbuje mysleć 10 metrów od siebie wymuszam na sobie że mój samochód to przedmiot który mam obok siebie a nie amortyzator zje***any i cała głupia historia z kosztami i użeraniem się z mechanikiem. Trudniej jest z ludzmi ale oni też mają w cudzoysłowiu problemy też będą mieli spaczone poglady akurat tam gdzie ci zależy żeby cie zrozumieli ale są też chwile pojednania tyle że wtedy trzeba się pogodzić ze sobą a to już pospolita szkoła jazdy nad którą pracuje hmm chcę być pospolity nie "wyjatkowym gościem z problemami" ot taki

Kestrel,

potem może coś z nich wyniknąć dopiero

Też prawda, jednakże w wielu przypadkach można intuicyjnie wyczuć, jak mniej więcej będzie wyglądał ciąg dalszy. No i może tez tak być, że mogą się przekształcić w przyjaźnie, a te po czasie mogą wygasnąć i znowu zmaleć do rangi płytkich znajomości trzymających się ze względu na staż. Co robić z takimi? Ciągnąć, odbudowywać wszelkimi sposobami czy darować sobie, rezygnując z nich ostatecznie?

rotten soul, hmm,to już zależy od człowieka - raz bym próbował taką relacje odbudować,jeśli nie wyjdzie - dać se siana

Kestrel,

Ja nawet razu chyba nie spróbowałem, bo zmiany w nas zaszły za daleko, a nasze drogi mooocno się rozeszły. Także rachu-ciachu i po wszystkim.

Nie znam cię za bardzo,bo po kilku postach ciężko kogoś poznać,ale wydajesz się fajną osobą,w czym kłopot że samotna się czujesz? (albo błędnie wnioskuje)

fakt, nie udzielam się zbyt intensywnie, ale wcześniej w tym temacie pisałam, że mam naturę samotnika (introwertyzm, lubię być sama, często wręcz unikam ludzi) i nigdy mi to nie przeszkadzało - dopiero od jakiegoś czasu zaczęłam czuć się samotna (a nie tylko 'sama').

kłopot jest we mnie. starając się patrzeć obiektywnie, mogłabym pewnie powiedzieć, że jestem raczej lubiana wśród znajomych albo, w najgorszym wypadku, traktowana neutralnie. ale wkręcam sobie, że jestem nudna, nie pasuję + tak naprawdę nie lubię spotkań w większym gronie i chyba nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi oko w oko, a już w ogóle poznawać nowych osób. te z moich obecnych znajomości, które dobrze się trzymają i nie uważam ich za powierzchowne (całe 2), zaczęły się w internecie.

że mam naturę samotnika (introwertyzm, lubię być sama, często wręcz unikam ludzi) i nigdy mi to nie przeszkadzało - dopiero od jakiegoś czasu zaczęłam czuć się samotna (a nie tylko 'sama').

A to o mnie jest. Słowo w słowo. Niestety.

Halo, ludzie, nie mieszajmy w to "naszego" introwertyka, proszę, on nie ma z tym zbyt wiele wspólnego, oprócz tego, że mamy mniejsze limity na przebywanie z drugim człowiekiem.

Dziś było wesoło, najpierw się zmusiłam na spotkanie, a teraz znów się zastanawiam, po co -.-

Niby się człowiek czuje samotny, ale jak przyjdzie co do czego, to za bardzo tego zmieniać nie chce ^^

najpierw się zmusiłam na spotkanie, a teraz znów się zastanawiam, po co

no i wszystko zależy od tego jak mocno boli, nie powinno a tak jest i najgorsze że często nie wiadomo kiedy to jest blokada a kiedy można sobie powiedziec zwyczajnie "nie che mi się teraz" bez wyrzutów sumienia

Wyrzuty są niezależnie od podjętej decyzji -.-

Halo, ludzie, nie mieszajmy w to "naszego" introwertyka, proszę, on nie ma z tym zbyt wiele wspólnego

kotyk,

jak nie ma, jak ma..

Właśnie. Ma i to dużo. Ja go obarczam w jakiś 60% za to jaki jestem teraz, i jak wyglądało moje dotychczasowe życie.

Kolejny samotny wieczór w domu, a inni na imprezach, spotkaniach itd. Typowe.

Powtarzam jeszcze raz - ilość imprez i dziewczyn zaliczonych w sobotni wieczór nie jest wyznacznikiem tego kto lepiej spędza wieczór. Można wziąć książkę, wykąpać się czy pograć w karty.

Ale nie tydzień w tydzień i w ogóle nie mieć z kim rozmawiać.

los_historicos,

Dzięki za oświecenie. Ładnie wszystkich do jednej szufladki wrzuciłeś .

Idę się wykąpać, także duże emocje przede mną. Później hardkorowa sesja w pasjansa do późnych godzin nocnych. Od razu chce się żyć, jak pomyślę ile atrakcji mnie czeka tego wieczoru .

los_historicos,

Dzięki za oświecenie. Ładnie wszystkich do jednej szufladki wrzuciłeś .

 

Idę się wykąpać, także duże emocje przede mną. Później hardkorowa sesja w pasjansa do późnych godzin nocnych. Od razu chce się żyć, jak pomyślę ile atrakcji mnie czeka tego wieczoru .

No to codziennie mam pasjonujące wieczory... Pasjans - moja ulubiona gra zaraz po Simsach...

To może bardziej żywsze gry Aurora92, co ?

Aurora92, co ?

Co "co"?

Mogę pograć z wami? ;D