Co Wam dziś sprawiło radość?

"BĄDŹ CZŁOWIEKIEM!"

daj na luz :D

bądź sobą

ludzie to ....

Drugi tydzień na uczelni bez żadnych lęków i to od 8 rano

Miałem od kilku dni zaplanowaną rozmowę.Jak zwykle nastawiałem się pesymistycznie i na samą myśl o tej wizycie ogarniał mnie lęk-jak to zwykle bywa.

Dzisiaj,całkiem przypadkiem,przechodziłem obok miejsca spotkania,które miało odbyć się za dwa dni.

Wszedłem,pogadałem,załatwiłem-wyszedłem spocony ale zadowolony.

Ot-taki mały/wielki sukcesik.

 

Usłyszałem kiedyś od lekarki fajne zdanie:

JEŻELI BYŚMY CZEKALI NA UKĄSZENIE KOMARA, TO Z PEWNOŚCIĄ BY ZABOLAŁO BARDZIEJ NIŻ NIEOCZEKIWANE,KTÓREGO WCALE SIĘ NIE OBAWIAMY.

Oj-wiele w tym prawdy.Jak ciężko zapanować nad umysłem...dla mnie jest to o tyle zagatkowe,że czuje się często kimś wyjątkowym,kimś wybranym-może kiedys czeka mnie RAJ

Amator - dokładnie. Też często wiele spraw załatwiam tak zmarszu, jakby przypadkiem i od niechcenia. U nas znerwicowanych nie ma nic gorszego niż CZEKANIE, czas daje nam jedynie możliwość wymyślenia wszystkich najgorszych lęków, jakie tylko można. Jeszcze raz gratulacje. Sama wiem, jak smakuje każdy taki kroczek!

Czekanie jest dla mnie najgorszym przekleństwem.

U nas znerwicowanych nie ma nic gorszego niż CZEKANIE

PODPISUJE SIĘ!!! WYPISZCIE TO NA STRONIE GŁÓWNEJ!!!! TO HASŁO TRZEBA ZLEPEROWAĆ!!!!!!!!!!!!!!!

zleperować hehe:))))

A tak na serio. O ile łatwiej nam rozmawiać , gdy ktoś nas zaskoczy na ulicy niż gdy mamy z tym kimś umówionym spotkanie za tydzień? Macie to? Odliczanie, bicie serca, myślenie, że przed samym "tym czymś umówionym" cokolwiek by to ni było zdechnie się. A jak coś zaskakuje, nie ma czasu na wymyślenie tych wszystkich bzdur. Wiecie, ja znów zaczęłam się spieszyć, na nic nie czekać. Pod koniec dnia jestem padnięta, ale szczęśliwa, że niczego nie zdążyłam wymyślić ( że się nie uda).

ZNAMY TO!!! Ile razy koleś jakiś cymbał w liceum szurał palcem po dzienniku w góre i w dól, żeby po minucie dopiero mnie do odpowiedzi wziąć... tak mnie to "napędzało" że czasami wolałem bańke dostać ale nie wyjść na środek

nawiasem - w jednej piosence Pink Floyd jest takie jakby bicie serducha ( odliczanie). Dla mnie to kwintesencja CZASU, jako takiego;)

Dana-dokładnie tak mam i pewnie wielu innych.

Myśle,że poruszyłaś jeszcze jedną,bardzo istotną kwestię: czasem warto zapomnieć o swojej chorobie poprzez np.zapracowany dzień albo wysiłek fizyczny.Ja wiem,że nie zawsze Was i mnie na to stać,bo samo bycie to często ogromna praca.Ale ja często lubię się tak naprawdę zmęczyć-tak,że często oddechu nie mogę złapać.

Jak miałem 16 lat zaczynałem uprawiać wyczynowe kolarstwo i stwierdziłem,że wysiłek to świetne lekarstwo.Wiem to i dziś.Jeśli mam lepszy dzień,albo jeśli chce żeby dany dzień był lepszy,to wsiadam na rower.Na szczęście serce mam zdrowe.W czasie takiego solidnego treningu,wiele myśli odchodzi w dal-liczy się tylko oddech,ja i rower.To naprawdę pomaga!Jak wracam do domu,to nie mam już siły myśleć,ze ogarniały mnie jakieś lęki,a jak odpocznę, to czuję duże odprężenie.Oczywiście taki "lepszy" stan nie trwa cały dzień,ale wysiłek mi pomaga i z satysfakcją już planuje sobie wakacje.

"samo BYCIE to czasem ogromna praca" - Amator świetnie powiedziane. W nerwicy schodzi masa energii tylko i wyłącznie na przetrwanie...

Amator..temat wysiłku fizycznego w zwalczaniu leku był poruszany często na forum. Własciwie wszyscy zgadzają się z tym. Ćwiczenia,ruch & praca świetnie niwelują uczucie niepokoju.. Własciwie wszystkie uczucia Bo największą sztuką jest zignorowanie kretyńskiej choroby ..lub przelanie energii na inny obiekt.

Reirei-u mnie właśnie w szkole wystąpiły pierwsze objawy.Teraz mi przypomniałeś jak to było...brrr...nie chce do tego wracać nawet.

Kiedyś na lekcji spadła mi kreda na ziemię w czasie egzaminu pisennego,poprawkowego.Tak się zdenerwowałem,że ogarnęła mnie wewnętrzna blokada i dosłownie ruszyś się nie mogłem-wiecie o co chodzi..Trochę nawet teraz chcę mi się śmiać,bo za nic nie wiedziałem co się ze mną dzieje.Nauczycielka to widziała i kazała mi usiąść,lecz wstawiła mi taką ocene na jaką miałem zdać.To był mój największy sygnał żeby się leczyć...eeech...i tak się wyleczyłem...hehe...dziesięć lat minęło.

..lub przelanie energii na inny obiekt.

 

tak, tak np. na bawarską turkaweczkę.......

Atrucha-no więc muszę jeszcze troche poszperać na tym forum...dzięki za przypomnienie.

Bardzo proszę wyzsze władze o zblokowanie Angela,co by przestał spamować zachwalając walory dzierlatek z obczyzny

A więc do tego doszło....... Pytam się...... Do tego doszło.....

Już nawet miłosne westchnienia do bawarskich dzierlatek są zabronione pod groźbą banicji...... Ciężkie jest życie Angela i to jeszcze tego spod dark gwiazdy......

A ja zaprowadziłam córę do przedszkola :) Słoneczko wyszło i jakos lepiej sie czuję :)

Aniolek_74 -gratulacje- milo jest coraz czesciej slyszec od ciebie o tych dla nas, niedrobnych sukcesach pozdrawiam

Byłąm na ćwiczeniach i wprawdzie skręcałam się z bólu na początku,ale nie wyszłam z sali i później prawie przeszło .

pobrali mi dziś krew do badania i udało mi sie nie zemdleć

Gratulation

pobrali mi dziś krew do badania i udało mi sie nie zemdleć

Fajnie masz - gratulacje!

Dla mnie pobranie krwi jest koszmarem, zawsze ktoś musi iść ze mną.

Dla mnie pobranie krwi jest koszmarem, zawsze ktoś musi iść ze mną.

U mnie to samo, a największy ból polega na tym że krew mi ściągają co miesiąc

a ja nerwicy zawdzięczam zupełny brak lęku przed igłami. Tak często wymagałam zastrzyków (ze względu na chory żołądek),że przywykłam do wbijania igieł .. No..może tylko myśl o punkcji (w przestrzenie międzykręgowe) paraliżuje mnie zupełnie Brrrr...