Samotność

Samotność towarzyszy mi od zawsze i co gorsza z własnej winy. Nigdy nie byłem w związku choć były ku temu okazje, ale zawsze odkładałem to na "lepsze czasy" Teraz tego żałuję bo naprawdę zmarnowałem kilka okazji na naprawdę fajne życie z kimś kogo mógłbym kochać. Zawsze byłem strasznie nieśmiały w relacjach damsko-męskich. Pewnie temu, że u mnie w domu jako tako nie miałem okazji doświadczyć tego, żeby moi rodzice się kochali. Niestety z wiekiem coraz mniej okazji na poznanie kogoś, brakuje takiej spontaniczności, która by mi ułatwiła pierwszy krok ponieważ nieśmiałość dalej mnie paraliżuje, a zwykło się przyjmować, że to facet powinien zrobić właśnie ten pierwszy krok. Choć nie powiem w tym roku mam jeden sukces za sobą, choć w sumie nie do końca, a mianowicie na początku roku, a właściwie pod koniec poprzedniego szukałem kogoś na sylwestra by chociaż raz pobawić się na jakiejś zabawie, a nie balować z kumplami w męskim gronie. Nie znam za wiele wolnych dziewczyn, które by mi się podobały poza jedną na którą padł wybór. Oczywiście nieśmiałość dała znać o sobie i walczyłem z sobą, żeby się odważyć ją zaprosić. Nawet nie wiecie ile mnie to kosztowało, w końcu pomimo najróżniejszych lęków się zmobilizowałem chcąc zacząć ten rok inaczej. Zawsze mi się ona podobała. Niestety odpowiedź była negatywna, a koleżanka zamiast zabawy ze mną wolała spędzić sylwestra z bratem i jego dziewczyną. Powiem wam, że wcale mnie to nie dobiło, tzn. nawet poczułem się dobrze, że mam jasną sytuacją i że się odważyłem bo tak bym się cały rok, ba całe życie dręczył pytaniem - a co by było gdyby. Niestety nic nie zapowiada póki co, żebym znalazł swoją drugą połówkę i zaczyna mnie to boleć coraz bardziej...

Nie byłam tu bardzo dawno ale znowu nastał gorszy okres w moim życiu czuke sie opuszczona samotna choć tak naprawde nie jestem samotna mam kochajacego męża .I mama kttóra jest dzwoni i interesuje sie mna a mimo to czuje sie badzo samotna czemu tak sie dzieje?

kruszynaa,

tak czasem jest, sle jakbyś ich nie miała czuła bys sie wtedy jeszcze gorzej, jednak osoby, które sa ważne pomagaja nam wsparciem mimo wszytko

kruszynaa, dlaczego?to Ty musisz wiedzieć coś się zmieniło?czegoś widac Ci brakuje w Waszych relacjach ?może masz wrażenie że się interesują Tobą ale nie rozumieją co przezywasz stad ta samotność?

ale nie umiem o to wlczyc poddaje sie izamykam w czterech scianach widzicie pisze i mówie o tym obcym mi ludziom a nie osobom które mnie znają i kochaja

kruszynaa,

czasenm tak jst ,ze zamykqamy sie na osoby najbliższe, co jest błędem, czujemy sie nie rozumiani i samotni a wystarczy tylko odrobina chęci i tego by przestac sie bać, nie ma prostych recept na zycie i zawsze raz jest lepiej a raz gorzej, trzeba próbowac ukłądac jakos i dogadywac sie i zdawać sobie z tego sprawe ,ze nie ma ludzi idealnych i my tez idealni nie jstesmy

mark123, przyjdż kiedyś do nas pogadać,a zobaczysz jest fajnie

Najpierw musiałbym umieć, a póki co, takich umiejętności nie posiadam.

jak to nie posiadasz a w wątakch nie piszesz z ludzmi?

Parę dni temu chciałem się choć trochę uspołecznić i wyjść do ludzi,obecnie znów mi to "wisi"..niema to jak mieć określone stanowisko w danej sprawie,uwielbiam moje "zdecydowanie"!

mark123, przyjdż kiedyś do nas pogadać,a zobaczysz jest fajnie

Najpierw musiałbym umieć, a póki co, takich umiejętności nie posiadam.

jak to nie posiadasz a w wątakch nie piszesz z ludzmi?

Chodziło mi o to, że nie posiadam w takiego typu tematach.

ja też czuje się samotna

jestem w związku, który podupada na całego, mój chłopak mówi mi, że nas związek jest już tylko z braku laku, że mieliśmy to skończyć w odpowiednim momęcie a próbowaliśmy dalej i jesteśmy jeden most za daleko i teraz jest już wszystko z braku laku. Boli mnie to, wiem, że ja zawaliłam, on dał mi wszystko, poświęcił się.. moje problemy emocjonalne go przerosły wiem, że już tego nie da się odbudować, zamiast odpuścić to jestem ciągle tylko zazdrosna jeszcze bardziej.. wiem, że mnie kocha, ja go też tylko, że męcze go ciągle swoją osobą, ja ciągle chce więcej, jakiś wielkich emocji.. jemu wszystko pasuje..

Szkoda, że ja nie mam nikogo. O nie jeden związek bym zadbał, bo traktowałbym poważnie każdy związek.

-- 17 cze 2013, 20:57 --

Ale samotność w związku, w małżeństwie, to też jakaś pustka...

Jest osoba obok, która kompletnie nie potrafi: rozumieć, zainteresować się, zauważyć i jest obojętna na problemy. To się mocno odczuwa.

A mi też samotno :< Nawet całkiem bardzo :/

Szkoda, że ja nie mam nikogo. O nie jeden związek bym zadbał, bo traktowałbym poważnie każdy związek.

 

Chyba nic nie stoi na przeszkodzie abyś nie był samotny,w tej kwestii dużo zależy od Ciebie.Jakdbasz tak masz.

Zwykle wszystko stoi na przeszkodzie. I nawet jeśli zmusi się do spotkania lub rozmowy to nic z tego nie wyjdzie. Pozostanie tylko potworna niechęć i złe doświadczenia, które będą tylko kolejnymi przeszkodami.

Myślę, że to jest trochę tak, że pomimo odczuwanej samotności , nie jest łatwo "dzialać". Znajomi mówią "Zrób coś, wyjdź do ludzi, zacznij się z kimś spotykać"- z tym, że bardzo łatwo powiedzieć, trudniej zorganizować. Ja często gdzieś wychodziłam i nic z tego nie było. Nieraz pomimo uczucia samotności, tak nie mam ochoty wychodzić, że na samą myśl o działaniu, odechciewa mi się wszystkiego, wolę posiedzieć w domu, obejrzeć film, spotkac się z koleżankami. Kolejna rada-żeby przebywać tam, gdzie meżczyźni. Dobre :) zawód mam sfeminizowany, a imprez w dużej grupie zwyczajnie nie lubię. Jednak wiadomo, że samo to do mnie nie przyjdzie. Czasami myślę, że może coś tracę, lata lecą, może powinnam to bardziej wykorzystać... ale jak? nie takie to wszystko proste

-- Wt cze 18, 2013 8:19 pm --

Jeszcze jedno.... kiedyś myślałam, że miłość przychodzi naturalnie, spontanicznie. A nie że trzeba o niej myśleć, zastanawiać się,martwić. I to chyba mnie najbardziej boli.

Boję się że nie zasługuje na miłość.

dlaczego miałbys nie zaslugiwac?

Większość ludzi postrzega innych jak zwierzęta - kto atrakcyjniejszy, kto silniejszy itd. Biologia biologią, ale człowieka od zwierząt coś różni, prawda? A wiele "plastików" i dzieciaków z podstawówki posiada właśnie percepcję zwierząt. Gratuluję rodzicom wychowania.

Dlatego wolę samotność, a gadek w stylu "Nie zasługuję na miłość" można sobie oszczędzić - to ci, którzy traktują was jak zwierzęta, nie zasługują na życie.

Każdy zasługuje,pytanie co robić by ją uzyskać,czy jakim być : ).

Każdy zasługuje,pytanie co robić by ją uzyskać,czy jakim być : ).

Trzeba najpierw nauczyć się kochać siebie a to przeniesie się na inne sfery życia.

Ostatnio czuję się coraz bardziej osamotniony. Głównie dlatego, że większość ludzi nie pasuje do mnie - papierosy, alkohol, narkotyki, religia, imprezy. Trudno mi znaleźć kogoś z kim można było się spotykać i chodzić na spacery i rozmawiać, o dziewczynie już nie mówiąc.

Większość ludzi postrzega innych jak zwierzęta - kto atrakcyjniejszy, kto silniejszy itd. Biologia biologią, ale człowieka od zwierząt coś różni, prawda? A wiele "plastików" i dzieciaków z podstawówki posiada właśnie percepcję zwierząt. Gratuluję rodzicom wychowania.

Ja myślę, że to raczej kwestia wrodzonej osobowości niż wychowania.

Każdy zasługuje,pytanie co robić by ją uzyskać,czy jakim być : ).

Trzeba najpierw nauczyć się kochać siebie a to przeniesie się na inne sfery życia.

Co to znaczy "kochać siebie"?

Sorrow, "Kochać siebie"-Bardzo często sami siebie krytykujemy i mówimy sobie złe rzeczy: „jestem do niczego”, „jestem głupi”, „nie zasługuje na pochwały”, „to moja wina” itp. Taki stosunek do samego siebie nie ma nic wspólnego z miłością do siebie. Ciągłe samooskarżanie się, obwinianie i samokrytyka, przynosi nam tylko ból i powoduje niskie poczucie wartości.

Warto pamiętać, że skoro sami siebie krytykujemy, możemy też sami przestać to robić. Pamiętajmy, że nie jesteśmy winni każdemu niepowodzeniu, jakie nas spotyka.

Dostrzeżmy w sobie osobę niepowtarzalną, oryginalną, o ciekawej emocjonalności, zachwyćmy się swoją psychiczną, fizyczną i duchową kondycją. Mówmy sobie, że nie ma na świecie drugiej takiej osoby jak my. Unikajmy towarzystwa ludzi, którzy lubią obwiniać i krytykować innych.

Każdy zasługuje,pytanie co robić by ją uzyskać,czy jakim być : ).

Wlaśnie o to chodzi....normalni ludzie,ktorzy zasluguja na miłosc czy nadaja sie do milosci,nie zadaja sobie tego pytania,nie zastanawiaja sie co robic a ktos raczyl mnie pokochac,co jeszcze w sobie zmienic po prostu sa kochanii i juz.

Trzeba najpierw nauczyć się kochać siebie a to przeniesie się na inne sfery życia.

Toć przecież moja samoocena o narcyzm prawie że zahacza !

-- 19 cze 2013, 07:15 --

( Dean )^2, Zaburzenia utrudniają powodzenie w miłości,ale nie wykluczają tego.

Dostrzeżmy w sobie osobę niepowtarzalną, oryginalną, o ciekawej emocjonalności, zachwyćmy się swoją psychiczną, fizyczną i duchową kondycją. Mówmy sobie, że nie ma na świecie drugiej takiej osoby jak my. Unikajmy towarzystwa ludzi, którzy lubią obwiniać i krytykować innych.

No czasami wrażenie, że jestem w ogóle niepowtarzalną osobą, taki kosmita (w sumie to już od dziecka byłem inny). A emocjonalności ciekawej nie mam, w psychice i kondycji fizycznej też nie mam się czym zachwycać.