Samotność

zmienny, ale to nie chodziło chyba o osoby takie jak Ty :)

*Wiola*, ja już se dałem spokój z czytaniem mądrości Bonusa z resztą sam nic mądrzejszego nie piszę z reguły.

Ja już wymiękam, normalnie...

Ja już wymiękam, normalnie...

Serio czyli od teraz rozumiem ,że pech Cię na dobre opuścił ?i życie za bary chwytasz?inaczej z pechem nadal będziesz samotny także wiesz może czas się już znim pożegnać?chyba że go tak lubisz jako wymówkę ??

Najgorsze dla mnie,że mam ochotę gdzieś wyjść między ludzi a nie mam gdzie.Dziś się tak męczę.I jak mam się dobrze czuć skoro nie mogę zapewnić swoich potrzeb.Wolę gdy nie mam ochoty się z nikim spotykać.Jest to łatwiejsze do zrealizowania.

kasiątko, a spacer jakiś z psami?może chociaż tyle?

Saraid, mamy szlaban w domu bo sąsiedzi z brutalem przyjechali,o którym kiedyś opowiadałam,że atakuje.Poza tym nie mam ochoty.Chcę być między ludźmi,a nie las,pustka i psiaki.

Rozumiem tą sytuację.

Jest ona smutna...

Każdy ma jakieś zalety

No miałem jedną w przeszłości.

Każdy ma jakieś zalety

No miałem jedną w przeszłości.

Masz ich wiele zapewniam tylko ich nie dostrzegasz nie jesteś ich świadomy.

"Samotność to taka straszna trwoga, Ogarnia mnie, przenika mnie..."

Przepraszam, że się wtrącam. Dziś mi jakoś samotnie, trochę bardziej niż zawsze.

A może i ja mam ich wiele, tylko ich nie dostrzegam i nie jestem ich świadomy?

Bonus, Ty swoje dostrzegasz , nawet te kontrowersyjne

Poważnie? Nawet ja o tym nie wiedziałem.

Ostatnimi czasy czuje że mało co obchodzą mnie inni, nieważne co się dzieje jakoś nie potrafie współczuć a nawet mnie to irytuje..

Z takim podejściem człowiek faktycznie sam będzie

Ja ogólnie raczej jestem skazany na samotność, ponieważ jestem w pewnym sensie samotnikiem, a także chyba najnudniejszym "człowiekiem" na świecie.

ja od lat usiłuje znaleść sobie przyjaciela i...lipa, co poznam kogos fajnego..albo mieszka za daleko albo cośtam, sprawic zeby ktos wyszedl gdzies z toba pogadac to mission impossible. Wszyscy juz kogos "maja" albo sa zajęci swoim zyciem. O szukaniu chlopaka to juz nawet nie wspomne. Codziennie sie zastanawiam gdzie by tu poznac kogos fajnego, przydałby sie jakis club samotnych ludzi albo cos, masakra :|

sliwka, Skoro szukasz,to w końcu trafisz...byle nie na siłę,jeśli starasz się,ale też nie AŻ tak bardzo by to wyglądało na desperacje,w końcu kogoś znajdziesz.

Witamy na forum

Kiedyś strasznie brakowało mi ludzi, szukałam przyjaciół i bratnich duszy. Nie udawało mi się to, czułam się bardzo zawiedziona i nierozumiana. Dziś widzę, że problem był zdecydowanie po mojej stronie. Nadal mam słabe kontakty z innymi, ale teraz widzę, że po prostu nie potrafię ich tworzyć, mam duszę samotnika i kontaktów potrzebuję tylko od czasu do czasu. Może już się podstarzałam, a może poddałam, ale nie mam już sił nikogo szukać. Jest mi całkiem nieźle tak jak jest. Zawsze gdy jestem wśród innych ogarnia mnie uczucie, że jestem najnudniejszym człowiekiem świata, bardzo mnie to irytuje, więc po prostu wolę się z tym już nie konfrontować. Dobra kawa, kot towarzysz i miła muzyka - w samotności także może być miło :)

Kestrel, Dzięki, pytanie brzmi ile to jeszcze czasu minie..i zaczynam sie martwić o siebie, bo depresja sie pogłębia...i powaznie zastanawiam sie nad psychiatrą. Przez ostatnie wydarzenia straciłam apetyt i chudne, odkąd sie zważyłam dosłownie wmuszam w siebie jedzenie. Kiedys siedzenie w domu i robienie rzeczy ktore lubie było fajne i nawet brakowało mi czasu a teraz niecierpie siedzenia w domu, czas sie dłuży, a najgorsze jest to, ze człowiek nie ma gdzie iść, ani z kim pogadać.

sliwka, Jeśli czujesz że masz taką potrzebę - idź czym prędzej,niema się co zamęczać...

Co do samotności,niewiele poradzę, sam zerwałem większość więzi,są tylko te na które chwilowo jestem "skazany".

Zawsze można tu na forum pogadać

Ja tam nie akceptuje swojej samotności.

Jestem świadomy tego, że samotność mi towarzyszy, ale co mogę na to poradzić? Oczywiście, nie mogę też tak bardzo narzekać na tą samotność, bo jednak ona nie jest jakaś tragiczna, że zagraża to mojemu życiu. Trzeba też pomyśleć o innych wartościach, jakie mam: zainteresowania, pasje, dobre zdrowie, dobra opinia innych ludzi na mój temat, szanowanie siebie, jak i innych ludzi.

To są wszystko wartościowe sprawy, które są tak samo ważne. A przecież i tak życie składa się z "chwilowych momentów". Wszędzie tak jest, że samotność dopada każdego człowieka, w większym lub mniejszym stopniu. Są oczywiście różne stany samotności i nie każdy to odczuwa tak samo.

Na pewno "chwilowe" samotności są każdemu potrzebne, do przemyśleń. Ale, gdy ktoś żyje z samotnością i ma ją na co dzień, wtedy już nie jest dobrze.

-- 08 cze 2013, 23:36 --

W moim przypadku to może ja nie odczuwam tak tej samotności z braku "drugiej połówki", czy braku miłości, a po prostu z braku, lepszego życia, możliwości, że mógłbym coś zmienić, coś więcej zrobić dla siebie, czego nie mogę.

Oczywiście, brakuje przyjaciół dobrych, ponieważ nie piszę tylko o jednostce, a o grupie ludzi. Ale czy teraz są prawdziwi przyjaciele? Czy tylko sami znajomi?

''Ja tam nie akceptuje swojej samotności.''

Jeżeli nie akceptujesz to co robisż by zmienić ten stan?

Jestem wsciekły po prostu krew mnie zalewa gdy widze facetów nie lepszych ode mnie z fajnymi dzieczynami.

Jestem wsciekły po prostu krew mnie zalewa gdy widze facetów nie lepszych ode mnie z fajnymi dzieczynami.

Dlaczego?Ty też mozesz znaleść fajną dziewczynę tylko trochę inwencji wiary w siebie.

Ale czy teraz są prawdziwi przyjaciele? Czy tylko sami znajomi?

znajomi, znajomi, znajomych...takie jest moje odczucie, czyli "czesc, co u ciebie i do widzenia".

Dean jeśli widzisz fajną dziewczyne to ją złap, gorzej jeśli takich nie ma w zasięgu wzroku.

Zrobiłam liste lekarzy, teraz trzeba podzwonić :S