I jak tu trafić na medycynę?

Jestem w 3klasie gimnzjum i mam problem. Otóż pasjonuje się medycyną i w tym kierunku chciałbym się kształcić. Tylko jak mam się tam wyciągnąć jak:

- z chemii 3

- z biologii 4/5

a z przedmiotów punktowanych dodatkowo z matematyki 3/4 i z polskiego 4/5. Dodatkowo sądzę, że źle poszedł mi egzamin (choć oficjalnych wyników jeszcze nie ma). Do dobrej szkoły w ogóle się nie dostanę, o biol-chem mogę pomarzyć, chyba że chcę się uczyć w liceum o poziomie bardzo słabym. Co mam zrobić? Da się jakoś wybić na medycyną idąc do klasy o innym profilu niż biolchem?

szczerze,jak masz takie oceny w gimnazjum to zapomnij o medycynie.

Z takimi ocenami już w gimnazjum, to ciężko... Bardzo ciężko... O ile w ogóle możliwe. W liceum to jeszcze jeszcze, ale mając takie oceny w gimnazjum, masz znak, że jednak czegoś nie ogarniasz. A mając braki już w gimnazjum, będzie Ci baaaaaaaaaardzo ciężko w liceum. Serio. Zastanów się kilka razy nad wyborem szkoły.

Oczywiście możesz walczyć o siebie, jeśli Ci zależy i nadrobić braki, nie liczyć na nauczycieli w słabej szkole, tylko uczyć się w domu i zdać znakomicie maturę.

Powodzenia.

Ja uważam,że nic nie przekreślone.Znam osoby które obudziły się z nauką w późnym wieku tzn. pod koniec liceum i studia skończyły a w gimnazjum były ledwo na trójczynach.

Wszystkie uczelnie medyczne w Polsce przy rekrutacji na kierunek lekarski wymagają zdania egzaminu maturalnego z biologii i chemii- oba na poziomie rozszerzonym, niektóre biorą także pod uwagę wynik egzaminu z matematyki na poziomie podstawowym/rozszerzonym albo z fizyki na poziomie rozszerzonym.

Samo zdanie rzecz jasna nie wystarcza, bo trzeba osiągnąć mocno wyśrubowane progi punktowe, aby się zakwalifikować. Jeśli masz problemy z tymi przedmiotami w gimnazjum, to będzie Ci ciężko w liceum, nie wspominając o zdaniu matury na poziomie rozszerzonym z tych przedmiotów. Same studia medyczne są trudne, wymagają wiele dyscypliny i samozaparcia, jest ogrom nauki, trzeba dobrze sobie radzić ze stresem, i mieć świadomość, że czeka nas katorżnicza praca wyczerpująca zarówno fizycznie jak i psychicznie. Studia medyczne niewiele mają wspólnego z wyidealizowaną kreacją zawodu lekarza przedstawianą przez telewizję (np. House) czy z szlachetną, altruistyczną i piękną pobudką niesienia pomocy ludziom z powołania i potrzeby serca. Jeśli oczekujesz prawdy, nawet najgorszej, i realnej oceny Twoich możliwości- to Twoje szanse dostania się na medycynę są bardzo nikłe. ALE... jeżeli nadal mimo to zamierzasz podążać w tym kierunku to wiedz, że czeka Cię wiele wyrzeczeń, kompromisów, bardzo dużo nauki w domu we własnym zakresie, powinieneś załatwić sobie książki, notatki od starszych kolegów, potem rozwiązywać dużo arkuszy maturalnych, pomyśleć o korkach itp.

szczerze,jak masz takie oceny w gimnazjum to zapomnij o medycynie.

Nie zamierzam się poddawać. Wiele razy kiedy próbowałem coś stworzyć, wystartować z jakimś projektem, czy zrobić cokolwiek innego, spotykałem się z ostrą krytyką i słowami zniechęcenia. Nigdy się nie poddałem...

Z takimi ocenami już w gimnazjum, to ciężko... Bardzo ciężko... O ile w ogóle możliwe. W liceum to jeszcze jeszcze, ale mając takie oceny w gimnazjum, masz znak, że jednak czegoś nie ogarniasz. A mając braki już w gimnazjum, będzie Ci baaaaaaaaaardzo ciężko w liceum. Serio. Zastanów się kilka razy nad wyborem szkoły.

Oczywiście możesz walczyć o siebie, jeśli Ci zależy i nadrobić braki, nie liczyć na nauczycieli w słabej szkole, tylko uczyć się w domu i zdać znakomicie maturę.

Powodzenia.

To wygląda trochę inaczej. Nie mam żadnych braków (no może z chemii, ale to już wina nauczyciela, który uczyć nie potrafi - zostałem skutecznie zniechęcony do nauki chemii) i posiadam wiedzę czysto praktyczną z zakresu medycyny. Skąd moje oceny? Łamana z biologii jest wynikiem sposobu sprawdzania wiedzy przez moją nauczycielkę, która pyta zawsze o to, na co uczeń nie zwrócił uwagi. I za to jestem jej wdzięczny, czegoś mnie to nauczyło. Matematyka to porażka z mojej strony, ale jestem zdania, że rozwiąże 1001 zadań w wakacje i będzie dobrze. Z polskiego zawsze miałem 5, nie wiem co się ze mną dzieje w tym roku.

Największe szanse mam na dostanie się do klasy humanistycznej (historia - 5, wos - 6, angielski - 5), ale nie wiem czy dam radę potem zdać maturę z biologii i chemii.

Samo zdanie rzecz jasna nie wystarcza, bo trzeba osiągnąć mocno wyśrubowane progi punktowe, aby się zakwalifikować. Jeśli masz problemy z tymi przedmiotami w gimnazjum, to będzie Ci ciężko w liceum, nie wspominając o zdaniu matury na poziomie rozszerzonym z tych przedmiotów. Same studia medyczne są trudne, wymagają wiele dyscypliny i samozaparcia, jest ogrom nauki, trzeba dobrze sobie radzić ze stresem, i mieć świadomość, że czeka nas katorżnicza praca wyczerpująca zarówno fizycznie jak i psychicznie. Studia medyczne nie mają nic wspólnego z wyidealizowaną kreacją zawodu lekarza przedstawianą przez telewizję (np. House).

Pewna nauczycielka powiedziała, że na UJ trzeba zdań na 100% maturę. Wcale mnie to nie przeraża.

Wiem jak wygląda praca lekarzy. Znam prywatnie jedną taką osobę. House lubię oglądać, ale wiem że to tak nie wygląda. Ostatnio czytałem Doktorów Segala:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/51879/doktorzy

to również pokazało mi jak wygląda praca w zawodzie.

Ja uważam,że nic nie przekreślone.Znam osoby które obudziły się z nauką w późnym wieku tzn. pod koniec liceum i studia skończyły a w gimnazjum były ledwo na trójczynach.

fatymid, nie rezygnuj z marzeń

Ja uważam,że nic nie przekreślone.Znam osoby które obudziły się z nauką w późnym wieku tzn. pod koniec liceum i studia skończyły a w gimnazjum były ledwo na trójczynach.

I skończyły medycyne.....? Bardzo wątpie,ale cóż czas pokaże,dobrze tylko żebyś pomyślał o jakimś awaryjnym planie jak ten ambitny się nie uda...

Mój awaryjny plan to dziennikarstwo, ale niespecjalnie będą mnie bawić studia.

-- 18 lip 2014, 12:39 --

Ostatecznie dostałem się do bardzo dobrego liceum, ukończyłem rok ze średnią 4.62 i z radością oczekuję drugiej klasy :)