"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Deprecha na maksa.

Brus, szkoda ,że nie chodzisz na terapie uważasz że sobie poradziłeś juz z problemem Z tego co napisaleś jakoś mi wynika że Ty chcesz tego kontaktu wiesz co będzie etc.

Saraid, Szukalem polskiego psychologa w miescie, w ktorym mieszkam zagranica i nic nie znalazlem. Wydaje mi sie, ze sobie radze. Zmienilem sie wewnetrznie przez kilka lat, teraz to zauwazam. Nie przejmuje sie za bardzo niczym, nie mam juz dolkow. Jak cos mnie wkurza to to olewam po prostu. Moje zycie jest teraz jakby spontaniczne.

Ale boje sie mojej reacji jak ja zobacze naprzyklad z dzieckiem. Co ja wtedy zrobie i jak sie zachowam, nie wiem..Mam jej powiedziec czesc, czy moze mam podejsc pogadac z nia i z dzieckiem, a moze ja olac. Lubie to dziecko i ta mala mnie tez. Pewnie mnie pozna i co wtedy ;[

Brus, zmieniłeś się wewnetrznie,ale juz samo pisanie o tym wywołuje u Ciebie duze emocje co dopiero spotkanie...

Obudziłam się , nosz ciulwa, czuje sie nienajlepiej, znowu jakos smutno a to spanie mnie wykańcza.

A niektórzy tkwią w tym swoim smutku i tkwią i tkwić będą po wsze czasy... tylko współczuć...

Hej!

Czy ktoś miał /ma podobnie...? Zaczęłam nową pracę, dziś jadę na szkolenie na drugi koniec Polski, przede mną 12 godzin w autobusie i już zaczynam się bać tej podróży w nieznane na tydzień, boję się ludzi, czasu na myślenie i wszystkiego po kolei co przyjdzie mi do głowy.

Od tygodnia w nowej pracy siedziałam jak jakaś obca, nie umiem się kompletnie odnaleźć, nie jem, nie śpię... Płaczę wieczorami i w sumie rano też. Nie dzeje mi się tam żadna krzywda, praca w banku, więc przede mną duuużo nauki, dużo wyzwań przed którymi jestem sparaliżowana. Zamykam się w błędnym kole myśli - jak tam jestem, myślę o tym, jak jest mi tam źle i jak świetnie było mi w poprzedniej pracy z której zrezygnowałam, bo wcale nie było tak kolorowo, ale z drugiej strony, znałam wszystkich, wiedziałam co robię i byłam w tym dobra. Tutaj boję się nawet dać sobie szansę spróbować. Dostałam umowę na 3 miesiące próbne i zamiast zmotywować się i wykorzystać tę szansę pogrążam się w odliczanie czasu do końca trwania tej umowy by stamtąd uciec, nawet bez próbowania. Kompletnie nie rozumiem swojego toku, zamiast cieszyć się z możliwości, szansy i wyzwania, dołuję się i chcę się wycofać... Oczywiście też zgodnie z zasadą "wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma" ciągle wyobrażam sobie miejsca w których byłoby mi lepiej, żeby byli inni ludzie, inne miejsce, inne obowiązki, a przecież warunki mam niezłe, ludzie też do najgorszych nie należą.

Miał ktoś z Was podobnie? Skąd się bierze takie podejście? Jak walczyć ze sobą?

Naczytałam się o róznych formach motywacji, zmiany myślenia, NLP itd. i wcale mi to nie pomogło. W towarzystwie jestem brana za otwartą, miłą, uprzejmą, skromną osobę, ale w nowych sytuacjach kompletnie się nie odnajduję, blokuję się i boję się, że tym razem nie minie to z czasem, w poprzedniej pracy po tygodniu obserwacji i pracy czułam się już całkiem dobrze, komfortowo, a tutaj po chwili zaczęcia pracy jestem już spocona i z milionem wizji by stamtąd wyjść, chociaż wiem, że to byłoby najgłupsze ze wszystkich możliwych rozwiązań...

Mam dość tego pierdolonego życia. Niech mnie ktoś zabije. Proszę

siostrawiatru, oj tam oj tam

Mushroom, żadne oj tam. Takiego koszmarnego dnia to dawno nie miałam. Dość już tego.

siostrawiatru, może jakaś kąpiel odstresowująca z kaczuszką?

siostrawiatru, też miałam beznadziejny dzień. Łączę się z Tobą przy kieliszku wina

moje 99% dotychczasowego życia jest beznadziejne więc nawet nie zauważam że poszczególne dni są beznadziejne.

carlosbueno, jednym słowem osiągnąłeś stabilizację. Ja też mam dziwne poczucie czasu. Taka bilokacja w czasie. Możliwe że swoje robi monotonia.

Carlos,a ten 1% to na co?Organizacje pożytku publicznego?

ps.Jak ktoś chce umrzeć to ja mogę pomóc:]

Carlos,a ten 1% to na co?Organizacje pożytku publicznego?

 

ps.Jak ktoś chce umrzeć to ja mogę pomóc:]

to jak byłem pijany i świat wydawał mi się kolorowy.

pij więcej

buka, ale aby pić trzeba mieć za co, co prawda jeszcze coś tam mam ale jakbym zaczął pić a lubię whisky najbardziej lub wina zagraniczne to by się szybko skończyło. Jak pracowałem to piłem w prawie każdy wolny dzień od pracy.

carlosbueno zostan słynnym piarzem i żyj jak Hemingway.

ps.Jak ktoś chce umrzeć to ja mogę pomóc:]

 

kiedy wpadasz to 3miasta?

Candy14, No chyba nie TY?

Candy14, No chyba nie TY?

Nie, nie ona

*Wiola*, nie,... ja nie mam myli samobojczych ale mordercze

Mushroom, Ty?

Ja chyba nie, na mnie szkoda kasy żeby asasina wynajmować, umieram na kolano i tak