Nerwica a odżywianie, dieta, tycie, odchudzanie itp

naamach85 witaj w klubie u mnie pierwszy atak nastąpił gdy wpadłam na genialny pomysł z kumpelą i na wypadzie do Londynu postanowiłyśmy się po odchudzać, doszłyśmy do wniosku, że będziemy dużo zwiedzać więc zaopatrzyłyśmy się w amfetaminę i tak na śniadanko działeczka popita mocną kawką i tak cztery dni piątego dostałam ataku w centrum Londynu uroczo, zawsze marzyłam o tym aby przejechać się angielską karetką

Jaśkowa a może u Ciebie też nerwica się z tego wzięła...ja mam kolege psychiatre i wczoraj przez tel powiedzial mi, ze nawet wystarczy czasem raz zapalic trawe, zeby nabawic sie atakow lekow na cale zycie... a ja nie powiem, ze proznowalam i rozne rzeczy sie w zyciu pilo/ palilo/ jadlo...obecnie po zwyklej kawie z jednej lyzeczki mam taki wykop jakbym z 2 dropsy na raz zjadla (a serducho siada)...to po odchudzaniu i nieszczesnym tussipectie druga polowa mojej nerwicy

za glupote mlodosci sie placi :/

a co do odchudzania to uwazam ze jesli nie ma wskazan od lekarza nikt nie powinien sie za to brac samodzielnie, bo mozna sobie zrobic wieksza krzywde niz pozytek (efekt jojo to przy tym najmniejszy problem)

naamah85 mnie psychiatra powiedział, że to na pewno w jakiś sposób przyspieszyło ataki nerwicy, ale i tak bym jej dostała tyle, że być może troszkę później biorąc ten syfa osłabiłam cały organizm i dałam świetne podłoże nerwicy aby zaatakowała. Co do Tusipectu to też go brałam popijając cocacolą też w swoim życiu nabrałam się różnych świństw natomiast nigdy nie byłam uzależniona i były to raczej okazjonalne incydenty niż jakieś długie ciągi, jedno jest pewne wyleczyłam się z jakichkolwiek eksperymentów na zawsze

jedni chcą przytyć, inni schudnąć, o ludzie... jak nie ma innych problemów to sobie je wymyślimy czy jak?

BlueOrange, masz racje, ja np chociaz mam nerwice, to niemoge jakos schudnac, zreszta nawet i niechce, wieszaki sa niemodne podobno juz

Zastanawiam sie czy jest jakaś zależność pomiędzy nerwicą a masą ciała.

to juz uwazam za przesade, roznego rodzaju przyczyn mozna by sie doszukiwac w nerwicy, ale czy masa ciala moze miec cos do tego?? moim zdaniem nie, chyba ze dostaje sie od tego obsesje typu bulimia albo anoreksja, ale niesadze, ze jesli ktos ma niedowage to za to dostaje nerwicy.

pozdrawiam serdecznie

Jaśkowa no ja wlasnie tez nigdy nie bylam uzalezniona (od fajek chyba jedynie), ale nie powiem ze stronilam od uzywek na roznych i dosc czestych imprezach...obecnie poniewaz nie biore zadnych lekow czasami pozwole sobie na jakies piwko ze znajomymi...ale to jedyny moj "grzech"...nawet papieroski odstawilam :) wkoncu dorosleje i powoli zaczynam myslec o zdrowiu przyszlego dziecka, oraz o rodzinie :)

najpierw jednak czas wyleczyc sie z przeszlosci :)

ale niesadze, ze jesli ktos ma niedowage to za to dostaje nerwicy

Wyjaśnie tylko że chodziło mi o odwrotną sytuacje, czyli czy przez nerwice człowiek może chudnąć, nie mówie że sie tym jakoś przejmuje czy coś. Nie jest to dla mnie takie ważne, chciałem wiedzieć tylko czy ma to wpływ na wagę.

ja całkiem niedawno z głupoty popełniłam 35 tussipectów w ciągu pięciu godzin, przeżyłam chyba tylko dlatego, że podobno jestem terminatorem...

Eh, Nevada, nawet Terminator Ci powie, że jesteśmy tylko ludźmi i nie należy nadużywać naszego szczęścia. Żeby to było ostatni raz

Eh dziewczyny, ja mam wielką pokusę na amfe (mam nadzieję, że mój chłopak tego nie przeczyta ) Odchudzałam się już amfetaminą i efekty były rewe. Co prawda, zejścia były koszmarem, ale czego to ja nie zrobiłam aby schudnąć. Ale pewnego razu cały mój organizm tego nie wytrzymał. Wszystko co mogło padło we mnie i tak spędziłam trzy miesiące w szpitalu. Potem jeszcze półtorej roku dochodzenia organizmu do siebie. Teraz wiem, że absolutnie nie warto!

nie wiem czy był tu sposób schudnięcia opierający się na terapii papierosowej

Ja się niczym nie dopinguję(myślę o prochach) i też daję radę schudnąć. Nigdy nie wzieła bym narkotyku,po to aby zrzucić kilogramy. Sorka, ale dla mnie to totalna głupota. Nie dziwię się, że macie po kuracji odchudzającej tyle problemów

widze ze tu się robi temat zamiast o odchudzaniu to o uzależnieniach ,no niestety mam wrazenie że niktórzy z nas tą nerwice to mieli z własnej głupoty niestety ja tez jestem w tym gronie ale byłam uzalezniona od alko , na szczęscie po pierwszych atakach wyleczyłam się z alko i papierosków raz na zawsze!

mnie amfa przeszła po akcji z Londka mam dziwny wstręt do niej a kiedyś oj owszem owszem nie gardziłam

po woli mija mi jadłowstręt dziś zjadłam dwa pączki domowej roboty od szwagra kobity dostałam pycha były

sorki, ale moim zdaniem do gadania o odchudzaniu się przy pomocy prochów to macie fora pro-ana, i hyperreal. tutaj moim zdaniem takie dyskusje są nie na miejscu.

Nevada ale tu raczej wszyscy piszą jaka to była głupota a nie zachęcają do takich praktyk

ale piszą o tym. jeden przeczyta i powie, że to głupota, inny zastosuje. Jeśli ktoś jest podatny na dragi, to od razu by chciał sobie kreskę wciągnąć jak to czyta.

Sorka, ale dla mnie to totalna głupota

Teraz też tak uważam.

Nie dziwię się, że macie po kuracji odchudzającej tyle problemów

A nie przyszło Ci do głowy, że z powodu problemów ktoś sięgnął po narkolce?

Ja najpierw miałam anoreksję, potem się uzależniłam.

agapla, nie sądzę, żebyś się uzależniła, bo chciałaś. Co więc to ma wspólnego głupota? Bo inna kwestia tych, którzy nie chcą się wyleczyć - to już głupota. W nałóg wpada się nie bez przyczyny.

Ludzie czasem robią coś z przekory

Zgadza się. Sama dowiedziałam się, że można w ten sposób schudnąć z telewizji. Pomyślałam jednak, że jeśli napisze się o konsekwencjach, to kogoś zniechęci.

Tak. Obejrzałam program o anoreksji. Laski wypowiadały się tam, jak sobie pomóc wymiotować, co robić, aby nie mieć apetytu, co robić, aby chudnąć, jak się motywować, dopingować itd. itp. To było końcem lat 90tych. Anoreksja dopiero wychodziła z cienia tabu. Pierwsze próby nagłośnienia problemu im nie wyszły, za to potem nadrobili. Późniejsze programy n/t były bardzo przekonujące na nie! Pamiętam jeden taki do dziś. Laska, a raczej jej resztki, która już nie chciała być chuda, szeptała (bo nie mogła już mówić) do mikrofonu, jak to zmarnowała sobie życie i jak bardzo żałuje. Ani wzmianki o metodach sposobach czy sugestii n/t jak można się doprowadzić do takiego stanu. Dziewczyna miała 26 lat i warzyła 31 kg. Resztę możecie sobie sami wyobrazić...

ja wogole nigdy nie przepadalam za narkotykami...czasami zdazalo mi sie cos wziasc na imprezie, ale to na tyle... jesli zas chodzi o tussipect, to nie lykalam go sobie zeby schudnac, ale dlatego, ze od kilku miesiecy bylam pograzona w ciezkiej bulimii i naprawde latwiejsze bylo zjedzenie paru tabsow i popicie tego kawa, niz nieopanowane wyzeranie polowy lodowki a w konsekwencji rzyganie i jedzienie 10 prochow przeczyszczajacych na raz... teraz nie biore juz niczego, nie wymiotuje, nie przeczyszczam sie...ale bezpowrotnie zmienila sie moja psychika, uklad nerwowy i bog wie co tam jeszcze...teraz kiedy chce cos w zyciu zmienic przeszlosc wylazi w najbardziej okrutny sposob i wlasnie z tym wszytskim nie moge sobie poradzic

dlatego sadze, ze odchudzac powinno sie jedynie pod okiem lekarza, bo w pewnym momencie przekracza sie ta niewidoczna granice i bardzo latwo sie zatracic i zrujnowac sobie zycie...( mi narazie wypadly 4 lata... 4 lata mlodosci zmarnowane na niszczenie siebie)

Dżejem, nic się nie dzieje bez przyczyny. Ona najwyraźniej albo nie poznała jej, albo się z nią nie uporała. Ciary mnie przechodzą i jestem bardzo wdzięczna, gdy pomyślę, ile ja miałam szczęścia... gdy widzę/słyszę o tych biednych istotach, cieniach samego siebie... Im dłużej się w to brnie tym trudniej z tego wyjść i ma się coraz mniejsze szanse, na odzyskanie zdrowia.

Wyuczyłam się jedzenia. Pomimo, że mam czasem schizy dotyczące mojego wyglądu (no codziennie jakieś hasło n/t rzucę, rypnę się pięścią w brzuch lub uszczypię w udo itp.), codziennie jem, a od pół roku wcinam mięsko A lekarze mówili, że mój żołądek nigdy się do tego stopnia nie zregeneruje

a ja powiem, że gratuluję ci, że wyszłaś z choroby. to naprawdę niesamowite.

ja chyba właśnie wpadam w anoreksję

Rolling Eyes ja chyba właśnie wpadam w anoreksję

Jak to

no nie wiem, czy to anoreksją można nazwać, bo nie oglądam z zapamiętaniem zajefajnych modelek itp, ale przestałam już prawie jeść. Odkąd mój były - to znaczy wtedy był obecny - mnie popier... i poszedł do byłej swojej jest mi bardzo ciężko i nie mogę jeść. Kiedy pomyślę o jedzeniu, wolę nie jeść. Bo wiesz, kiedty będę nie jeść, to będę jeszcze chudsza. Kiedy nie jem, mam jeszcze w sobie jakąś siłę. Dziś on mnie wyciągnął na posiłek do restauracji, bo opowiedziałam mu, że wcale nie jem, zrobił to z litości, wiem. nie powinnam już w ogóle żyć.

Chyba chciałaś powiedzieć - wiem, że powinnam żyć

Hm, anorektyczki wcale z zapamiętaniem nie śledzą gazetki i programy z chudymi laskami. No, przynajmniej ja tokowych nie znam. Brak apetytu może wynikać ze smutku, w którym się pogrążasz. Najwyższy czas pogrzebać byłego dwa metry pod ziemią (nie dosłownie!).

A może robisz to, aby było mu przykro? Lub żeby miał wyrzuty sumienia, że Cię zostawił?

czy to prawda ze czekolada ma duzo mangezu-jesli tsak to chyba na jedna kosteczke mozna sobie pozwolic?

No jasne, że można. Jedna kosteczka przyniesie więcej dobrego niż złego. Jeśli chodzi o magnez, polecam szczególnie gorzką.