Co w sobie lubicie?:)

Niesty emocjonalnie jestem dosc skomplikowany

Ja chyba jestem skomplikowany nie tylko emocjonalnie, ale w ogóle całościowo i to od dziecka chyba.

Tez tak mialem gdy bylem mocno przestawiony ze spaniem ..Potrafilem pojsc o 14 i spac do 18 by znow pojsc bardzo pozno w nocy ..ciagle kawa , red bull itd ..

Gdyby nie rodzice, to ja bym chyba w dni wolne od uczelni wstawał o 13-14, a chodził spać o 4-5.

W ogóle w nocy wszystko wydaje mi się jakieś takie fajniejsze, a w dzień to takie nijakie.

Monar, Tak , tylko ja mam coś takiego , że popadam w skrajność . Jak mam dobry dzień i spojrzę się w lustro to myślę " no , no Brad Pitt ma w tym roku konkurencję w rankingu najprzystojniejszego mężczyzny globu " a gdy mam zły dzień , to uważam , że specjalnie dla mnie powinni wprowadzić prawny zakaz zdejmowania worka z głowy przy innych ludziach albo powinienem służyć jako rekwizyt w terapii osób które mają kompleksy dotyczące wyglądu zewnętrznego

mam tak samo

Mushroom, i Tomcio Nerwica - jak czujemy się źle, to może zakładajmy kominiarki?

Ja prócz wyglądu, to chcę ukryć swoje uczucia...

Np. na terapii.

Wolałabym przyjść w kominiarce, wtedy patrzyłabym prosto w twarz terapeucie.

Już by ze mnie nie czytał, jak z książki.

Mushroom, i Tomcio Nerwica - jak czujemy się źle, to może zakładajmy kominiarki?

Wystarczy czapkę zaciągnąć na oczy

Monar, u mnie kominiarka by nie pomogla. Kurde, w sumie ja to jestem paskudna, ale uroda tez szczescia nie daje. Nawet jakby mnie bylo stac na serie operacji plastycznych i zamienilabym sie w labedzia to dalej bylabym nieszczesliwym, zalosnym czlowiekiem. Tylko, ze ladnym, ale co mi by bylo po urodzie?

Ja prócz wyglądu, to chcę ukryć swoje uczucia...

Np. na terapii.

Też tak miałem, teraz żałuję bo wiele tematów mogłem przegadać i tego nie zrobiłem. Mądry polak po szkodzie.

-- 14 gru 2012, 01:09 --

Tylko, ze ladnym, ale co mi by bylo po urodzie?

Że mogłabyś się śmiać w twarz facetom próbującym Cię poderwać, i w ten sposób podnosić swoje samopoczucie

Mushroom, zawsze można wrócić.

Mushroom, zawsze można wrócić.

Nie chcę, dam sobie radę.

Mushroom, zawsze można wrócić.

Nie chcę, dam sobie radę.

Nie wątpię. Boisz się przyjąć od kogoś pomoc?

Nie wątpię. Boisz się przyjąć od kogoś pomoc?

Moze trochę, bo boję się przyznawać do słabości.

Ale bardziej boję się otworzyć.

No i jak tu z nim zyc

Podnoszę ten jakże pozytywny temat.

Lubię w sobie: umiejętności artystyczne i pisarskie (przynajmniej myślę, że je mam ), wygląd, dokładność, wyobraźnię, umiejętności wszelakie nabyte, różne inne drobne rzeczy.

Lubię w sobie talenty artystyczne i takie czasami artystyczne patrzenie na świat, a jestem wściekły że tego nie rozwinąłem. Lubię w sobie taką niezależność i samodzielność jaką kiedyś wykazywałem, ale niestety zamieniła się w samotność i nerwicę. Lubię w sobie zapał i upór jaki miałem zanim choroba złamała mi ducha, poczucie humoru jakie miałem zanim się musiałem za nim ukrywać. Wrażliwość na drugą osobę jaką czasami miałem zanim sam stałem się swoim głównym problemem. I wielkie marzenia które nie chciały zejść na ziemię (do czasu...).

Właściwie stałem się czasami bardzo dokładny, ale nie przepadam tak bardzo za tą cechą, zwłaszcza jak mnie niszczy. Lubiłem w sobie to że nie zgadzałem się na bylejakość i zawsze szukałem czegoś innego, oryginalnego.

Lubię siebie za to że mogę się w końcu podnieść z łóżka i iść przez życie mimo tylu strat i tego że się nie chce, i że wolę zostać w krainie snów.

Właściwie to nie wiem co jeszcze.

Co w sobie lubię?

Jakoś nic nie przychodzi mi do głowy.

Już wiem, co w sobie lubię.

Czasem pod wpływem rozmyślania o rzeczach tajemniczych albo pod wpływem muzyki budzącej grozę lub dającej powera wchodzę w stan, w którym czuję się mocno szczęśliwy, panem i władcą, dostaję gęsiej skórki na całym ciele, czuję wtedy też jakbym był w jakimś innym świecie i obserwował ten rzeczywisty, jestem wtedy też silnie pobudzony ruchowo, niekiedy także pojawiają się lekkie mimowolne drgawki, a dwa razy zdarzył się pojedynczy błysk jasnego światła przed oczami.

Taki stan w sobie lubię

jak mi zależy to potrafię być uparty i dotrzeć do celu

Lubię w sobie: umiejętności artystyczne i pisarskie (przynajmniej myślę, że je mam ), wygląd, dokładność, wyobraźnię, umiejętności wszelakie nabyte,

black swan, moglabym sie pod tym podpisac

Niczego w sobie nie lubię,bo nie mam za co.

już nic

Takie pytanie zadała mi Pani psycholog. :) Nie potrafiłem odp ale obiecałem, że przygotuje odp na następną wizytę. Coś tam zapisałem ale nie pamiętam co

Paradoksalnie lubię w sobie to, że gdy mam doła to wiem, że w końcu on minie i przyjdzie zadowolenie.

ja lubie w sobie to, ze jestem szczera i bezposrednia. Lubie tez w sobie to, ze nie jestem falszywa i potrafie dotrzymac tajemnicy

ja lubie w sobie to, ze jestem szczera i bezposrednia. Lubie tez w sobie to, ze nie jestem falszywa i potrafie dotrzymac tajemnicy

ja lubie w sobie to, ze jestem szczera i bezposrednia. Lubie tez w sobie to, ze nie jestem falszywa i potrafie dotrzymac tajemnicy

Ja lubie w sobie poczucie humoru, wrazliwosc, wyglad i coraz wieksza ciekawosc i otwartosc na wszystko wokol.

Dwa lata wstecz nic mi do gowy nie przychodzilo.