Dzienne Wrony - Nocne Darki (czynne 24 h na dobę)

Słuchajcie, wczoraj pisałam, że nie wytrzymuję gadania matki, ale ja naprawdę sobie z tym nie radzę!

Nie chodzi już nawet o to, CO mówi (przyzwyczaiłam się, że o głupim pierdnięciu się rozwodzi) tylko, ILE mówi!

W apogeum nerwicy miałam tak, że drażniły mnie hałasy, dźwięki, nie ogarniałam natłoku informacji. Zero TV czy muzyki, bo doprowadzały mnie do paniki. Skupiałam się niemal jak medium na wyciszeniu i uzyskaniu równowagi w celu zapanowania nad ciałem. Nagłe odgłosy bywały jak pociski rozwalające szklaną piramidę.

Matka ma niepohamowaną manię gadania! O byle czym, w każdej chwili, o każdej porze! Kiedy się nie odpowiada, nawija w eter! Na dworze, w łazience, przy stole...

Terkocze, jak grzechotka! Po 5 min. zlewa się wszystko w jeden ciągły rumor i powoduje u mnie trzepotanie serca i rozkojarzenie!

Muszę wychodzić, żeby nie dopuścić do paniki!

Mówiłam jej o tym, prosiłam! Nie dociera!

Czy ja jestem naprawdę nienormalna?

omeeena, Możliwe,ciągłe terkotanie może doprowadzić do szału. Ale jak pomóc w tej sytuacji - nie mam pojęcia.

Saiga, haha "wasz rodzaj "

omeeena, nie jesteś nienormalna. I doskonale Cię rozumiem.... jak przyjeżdżam do rodzinnego domu mam to samo... ale nie mama tylko ciocia i babcia... po prostu gadanie dla samego gadania. Dostaje czasami k*****. I nie tylko ja, moja mama również. Wiele razy już prosiła, tłumaczyła... ale najczęściej jak wogóle coś do nich doszło skończyło się to obrażeniem... niereformowalne

Aranjani, Lata aspołeczności,czasem mam was za istoty z kosmosu,niby są,niby je widzę ale to takie jakieś legendarne,mityczne się wydaje

Saiga, pora to zmienić zielonych czułków nie posiadamy ani nie gryziemy (no zazwyczaj nie )

a ja wprowadziłam do domu trochę wiosny

omeeena, rozumiem coś wiem o tym niestety raczej nic na to się nie poradzi

Saiga, TY

Svafa, Oj tam,oj tam.

Zamuruj i tyle

Aranjani, Akceptuje wyzwanie

No i owszem,wydaje mi się coraz bardziej że jesteście ludzkimi istotami,nie z kosmosu .

Ładna kompozycja .

Saiga, Aranjani, jak większość z naszych bliskich, ona nie ma pojęcia, co się ze mną dzieje. I traktuje mnie, jak chorą fizycznie.

Wiecie.... "aha, wstała, zmywa gary, czyli jest ok, to mogę jej ponawijać". Siada gdzieś obok i gada, gada, gada, a ja stoję i zaciskam zęby, żeby nie wybuchnąć! Czasem aż tak mnie rozsadza, że cudem się powstrzymuję, żeby nie dać jej w twarz, żeby wreszcie umilkła! Powtarzam sobie w myślach, że to nic takiego, że zaraz się zamknie, że to nie złośliwie, ale nie daję rady!!! Czuję jak słabnę, a jednocześnie ogarnia mnie furia!!!

Miałam nadzieję, że moje milczenie da jej do myślenia, ale jej nie przeszkadza, że prowadzi monolog!!!

Nie sposób jej było słuchać, jak byłam zdrowa, a teraz to po prostu gehenna!!!

A próby wytłumaczenia jej, na czym to polega kończą się fochem, że chcę ją odseparować i najlepiej by było, żeby umarła!!!

RATUNKUUUUUU!!!!

Aranjani, slicznie

Saiga,

heh... no statek ufo nie stoi mi w garażu

Dziękuje :)

to mi się dzisiaj spodobało

Aranjani, widziałam to ale dobre

Svafa, dziękuje :)

No ja dzisiaj dopiero Zobaczyłam ale mi się spodobało

omeeena doskonale Cię rozumiem... ale chyba nie ma na to sposobu... to jest chyba już taki charakter...

Aranjani, Ok,spodka niema...

Ale latająca miotła jest ?

Saiga, ja idę z duchem czasu i miotłe zamieniłam na odkurzacz szybciej lata

hej ludzie dopiero wstałam

Snejana, nieźle Hej

Aranjani, AAa gratuluje postępu.

Snejana, Ranny ptaszek z ciebie

Saiga, trzeba sobie życie ułatwiać

Aranjani, A co,dokładnie

Aranjani, Saiga, oboje macie wilki na avatarach dopiero teraz zauważyłam

Saiga, no życie

masz doprowadzony prąd do domu ? tzn, ze sobie ułatwiasz życie

Aranjani, Kocham sobie żywot upraszczać,ale nie zawsze,bo ile człowiek decyzji podejmuje które są głupie,wie że sam sobie szkodzi i nadal to robi.

Głupim czasem jak paczka gwoździ bez łebków

Snejana, Ten refleks....

Ale jakby przyszło do rzucania rondlami to pewnie nie masz się czego powstydzić ?

Snejana, uwielbiam wilki... (mamy taki mały plan ze swoim dotyczący pewnego tatuazu... tak zamiast obrączek...)

Saiga, no niestety... człowieki juz tak mają

Cześć, jeśli jestem zrezygnowany i nieszczęśliwy to zaliczam się do klubu?

No ja nie mogę, za co bym się nie wziął to nie widzę w tym sensu.

Ale żeby nie było, że tylko o sobie to powiem: omeeena, nie wiem co poradzić. Tyle tych odmian psychicznych zaburzeń, że to na prawdę trudne, żeby coś polecić. Nie ma rady. U.

Aranjani, No takie już z nas zdziwaczałe istoty =P