Samotność

To jest ten strach przed odrzuceniem o ,którym wspominał barikello

o to to, i strach przed byciem wyśmianym

To jest ten strach przed odrzuceniem o ,którym wspominał barikello

o to to, i strach przed byciem wyśmianym

szczególnie jak się ma właśnie (urojone ) kompleksy...

tylko cały myk w tym że zazwyczaj ciężko odróżnić urojone kompleksy od tych mających podłoże w rzeczywistości

Takowe kompleksy, czy zwał jak zwał - są ciężkie do wyplenienia,upierdliwe,szczerze mówiąc nawet jak zdaje sobie człowiek sprawę że 90% z nich to absurd...

Nie ma czegoś takiego jak rzeczywiste kompleksy

-- 04 gru 2012, 21:29 --

Takowe kompleksy, czy zwał jak zwał - są ciężkie do wyplenienia,upierdliwe,szczerze mówiąc nawet jak zdaje sobie człowiek sprawę że 90% z nich to absurd...

No jesteś bliżej

jak przykładowo facet jest gruby i spróbuje kilka razy zarwać laskę i usłyszy że jest grubasem itp, to co w takim kompleksie nierzeczywistego?

jak przykładowo facet jest gruby i spróbuje kilka razy zarwać laskę i usłyszy że jest grubasem itp

Jezeli jest interesujacym grubasem to nie uslyszy

No,że może coś takiego usłyszeć jest jak najbardziej rzeczywiste,ale przejmowanie się tym w dodatku do tego stopnia jak tu piszemy jest z mojego punktu widzenia nie rzeczywiste (uwierz wiem coś o tym ).

jak przykładowo facet jest gruby i spróbuje kilka razy zarwać laskę i usłyszy że jest grubasem itp

Jezeli jest interesujacym grubasem to nie uslyszy

Potwierdzam

ewentualnie sam stwierdzam że jestem spasiony,wtedy ten "dopierdolik" jak nazywam takowe hasełka,już nie jest tak zabawny : D.

Ale z 2 strony żadnej nie podrywałem,tak przynajmniej rzadko kiedy ktoś na "żywo" wypominał mi spasienie.

jak przykładowo facet jest gruby i spróbuje kilka razy zarwać laskę i usłyszy że jest grubasem itp

Jezeli jest interesujacym grubasem to nie uslyszy

może nie od Ciebie ale usłyszy

-- 04 gru 2012, 22:45 --

Ale z 2 strony żadnej nie podrywałem

to jak potwierdzasz? :)

-- 04 gru 2012, 22:46 --

szczypiorek86, czyli kompleks to nie zauważanie u siebie wady tylko katowanie się tą wadą?

Nie do konca.. to faceci oceniaja laski po wygladzie i jak jest gruba to ma spadac

My potrafimy sie nawet zakochac w grubasach o ile sa interesujacy. I naprawde znam swietnych facetow z brzuszkiem. Jeden niedlugo sie zeni

szczypiorek86, czyli kompleks to nie zauważanie u siebie wady tylko katowanie się tą wadą?

Tak dla mnie własnie tak...Wcześniej pisałam ,że np. ja mam odpowiednią(krytyczną wobec siebie) ocenę ,ale się tym nie zadręczam ,nie uważam się z tego powodu za gorszą bo przede wszystkim gorszy/lepszy to pojęcia względne...

szczypiorek86, to mamy cos wspolnego. Ja tez widze swoje niedoskonalosci ale lubie sie razem z nimi. Mam tez przeciez zalety

szczypiorek86, to mamy cos wspolnego. Ja tez widze swoje niedoskonalosci ale lubie sie razem z nimi. Mam tez przeciez zalety

Ja też i to ile

Ja nie mam żadnych zalet. I szkoda by mi było osoby, która chciałaby ze mną być.

Kiya, masz zalety!!!!! jesteś madrą, wartościową dobrą kobietą

Jeśli już wspomnieliście o 'grubasach'.... Znam z widzenia jednego kolesia, urodą nie grzeszy, inteligencją chyba też, nawet nie wiem czy zawodówkę skończył. A jednak znajomych ma sporo, należy nawet do jakiejś 'zgrajki'. Wszystko dlatego, ze jest wygadany (chociaż to jego 'wygadanie' graniczy z prymitywizmem i wulgarnością), kręci się w towarzystwie, pójdzie na imprezę żeby się nachlać.... nie wiem czy ma dziewczynę, czy się komuś podoba, ale swoją drogą to trochę też boli, że osoba (już nie mówię tutaj o wyglądzie) której w głowie tylko picie, prymitywne tematy itd. ma w okół siebie tylu ludzi a ja (chociaż nie uważam się za jakiś cud natury) nie mam co ze sobą zrobić i cięzko mi z kimkolwiek nawiązać kontakt.

Wszystko pewnie przez 'modę' na takie właśnie życie i zachowania... studia, boję się żę jak pójdę kiedyś na nie, to nie będę tam pasował, bo trafię na podobnych ludzi do opisu tego kolesia. I znowu sam.

No i tutaj się zgodzę z tym prymitywizmem ,ale co zrobisz "pozerstwa" nie przeskoczysz .Nie pocieszę Cię ,że znam więcej niż jedną taką osobą .Zresztą co ja mówię skoro kiedyś,kiedyśteż w podbny(nie identyczny sposób próbowałam "podbijać Świat" ,ale okazało się,że chyba jednak ukrywam w sobie coś innego na szczęście...

szczypiorek86, racja, też kiedyś w liceum dużo imprezowałam, ale dawało to krótkotrwałe uczucie szczęścia.

szczypiorek86, racja, też kiedyś w liceum dużo imprezowałam, ale dawało to krótkotrwałe uczucie szczęścia.

Tu nawet nie chodzi o imprezowanie akurat

szczypiorek86, lubisz mnie chyba skoro odpisujesz na moje nic nie warte posty

A tak na poważnie to ja też nie chcę się dostosowywać do takich ludzi. Trudno, akceptuję to, że taka jest rzeczywistość (nie mam w sumie innego wyboru, niż nauczyć się żyć z takimi ludźmi), aczkolwiek ja do takiego świata nie pasuję. Warto być sobą i nie zmieniać się na siłę, byle by tylko zaimponować innym. Chciałbym mieć normalnych znajomych, a nie takich, dla których liczy się tylko flacha i impra Poza tym wolę ludzi wrażliwych, szczerych, ciągnie mnie chyba do ludzi ze zwykłymi życiowymi problemami a nie do tych żyjących beztrosko. Tylko od tych pierwszych zresztą mógłbym się jeszcze czegoś nauczyć w życiu.

barikello, ile masz lat? W pewnym wieku większość osób przechodzi etap imprezowania.

freya, mam 21 lat, ale jakoś nigdy nie przepadałem za imprezami. Chodzi mi raczej o rozrywki typu 'kluby nocne', czy jakieś inne miejscówy z piszczącymi różowymi lalami i wódą w roli głównej. Na jakiś koncert, bardziej kameralny, bym się wybrał...jakby było z kim Chodzi mi o jakiś poziom takiego miejsca, czy o fakt że chodzą tam ludzie inteligentniejsi od parapetów

Ale bez sensu piszę

barikello, Niestety takie jest dzisiejsze społeczeństwo,chlanie,ćpanie,ruchanie, i techniawa na full regulator...

Nie mówię by od razu być sztywniackim lordem we fraku popijając kijową herbatkę w ogródkach grając w krykieta czy inne badziewie,ale po ludzku spotkać się,pogadać...

Mało widziałem takich ludzi.

Czy zazdrościć takim ludziom?

Nie,niema czego,nie zazdroszczę tego że chleją dzień w dzień, po prostu niema czego.

Aczkolwiek,fajnie by było mieć paru zaufanych ludzi,z którymi można głupio pożartować,ale i też i pogadać na poważniejsze tematy.

barikello, wiem o co Ci chodzi, sama nie znoszę tzw. klubów i też nie o takie imprezowanie mi chodziło. Jednak uważam, że domówka czy pub w gronie przyjaciół to fantastyczna sprawa.