Samotność

ladywind, to uderzaj do bonusa

ladywind, ale dmuchanym

Michuj, takim delikatnym, oj nie za dobrze by Ci było, a to ma być kara

a to ma być kara

za karę proponuje okład z młodych piersi.

Michuj,

łatwe nie jest ale możliwe.

 

Jesli chodzi zaś o inteligencje to nie wiem jaką Wy macie na myśli, bo ja mam taki tego obraz, że te osoby są kreatywne, , realizują własne cele, są żywiołowi i łatwo pokonują przeszkody..

Chyba będę nieskromna, ale wydaje mi się ,że mam cechy które wymieniłaś i wcale mnie to od problemów psychicznych nie uchroniło

Problemy to każdy jakieś ma, na tym forum psychiczne, ale też w różnym stopniu. Nie wiem jakie Ty masz/miałaś ale być to co w Twoim wypadku utrudniło Ci nieco życie w wypadku osób mniej dynamicznych by całkiem pogrzebało czyjeś możliwości.

*Wiola*, tak jak napisał LucP84 są różne poziomy problemów psychicznych. Jedni mają je mniej nasilone przez co łatwiej radzą sobie w życiu i są w stanie pokonywac mniej lub bardziej trudności i mimo choroby czerpać z życia jakies pozytywne aspekty a sa takie których problemy psychiczne przerastają i stają sie nieznosne do tego stopnia, że odechciewa się wszystkiego, nie mówiąc o życiu...

o nie chciałabym aby facet był mądrzejszy albo lepszy w czyms ode mnie.

A ja tak. Bardzo sie ciesze, ze moj facet jest w niektorych dziedzinach lepszy i madrzejszy ode mnie bo zmusza mnie to do rozwoju i uczenia nowych rzeczy

o nie chciałabym aby facet był mądrzejszy albo lepszy w czyms ode mnie.

A ja tak. Bardzo sie ciesze, ze moj facet jest w niektorych dziedzinach lepszy i madrzejszy ode mnie bo zmusza mnie to do rozwoju i uczenia nowych rzeczy

Równie dobrze Ty mogłabys być mądrzejsza od swojego faceta i przykładem do rozwoju:)

Tylko jak związek opiera się głównie na uczuciu to może łatwo się rozpaść jak te uczucia nieco przygasną, a według jakichś badań taka szaleńca miłość trwa jakiś konkretny czas zwykle, już nie pamiętam czy do jednego czy dwóch lat.

Mowisz o zakochaniu.. rzeczywiscie mija i albo przerodzi sie w milosc albo nic z tego nie wyjdzie. A zeby milosc nie wygasla to trzeba rzeczywiscie o nia dbac.

czesto takie inteligetne mają wysokie mniemanie o sobie. A napewno mierzą wysoko i nie w ludzi z problemami psychicznymi. Tak samo jest z ładnymi, mądrymi mężczyznami.

nie jest to regula.. madry i ladny nie znaczy niezaburzony a zaburzony roznie wybiera

ladywind, a w innych dziedzinach na pewno Kajka jest lepsza od swojego kochanego. trza się uzupełniać

Równie dobrze Ty mogłabys być mądrzejsza od swojego faceta i przykładem do rozwoju:)

I pewnie w pewnych dziedzinach jestem. Przeciez nikt nie jest swietny we wszystkim a jezeli ytak mysli to cos z nim nie hallo Fajnie jak partnerzy wzajemnie sie inspiruja i ucza od siebie

Zgadzam się z Candy14 nie generalizujmy.

Równie dobrze Ty mogłabys być mądrzejsza od swojego faceta i przykładem do rozwoju:)

I pewnie w pewnych dziedzinach jestem. Przeciez nikt nie jest swietny we wszystkim a jezeli ytak mysli to cos z nim nie hallo Fajnie jak partnerzy wzajemnie sie inspiruja i ucza od siebie

dokładnie:)

*Wiola*, tak jak napisał LucP84 są różne poziomy problemów psychicznych. Jedni mają je mniej nasilone przez co łatwiej radzą sobie w życiu i są w stanie pokonywac mniej lub bardziej trudności i mimo choroby czerpać z życia jakies pozytywne aspekty a sa takie których problemy psychiczne przerastają i stają sie nieznosne do tego stopnia, że odechciewa się wszystkiego, nie mówiąc o życiu...

Jeśli chodzi o nasilenie to na pewno nie było małe, Może po prostu specyfika - bo mi raczej nie brakowało i nie brakuje chęci do życia, no może zdarza się to czasami ale raczej rzadko. Natomiast miałam lęki do tego stopnia ,że prze 5 lat nie byłam w stanie sama wyjść z domu a w pewnym momencie sama w nim zostać. Natomiast depresji jako takiej nie miałam, może ze 3 epizody ale też nie takie typowe, ja ryczałam wtedy non stop.

Każdy człowiek ma jakieś problemy, dlatego jeśli nie łącza ich głębsze uczucia to jak mają siebie wzajemnie wspierać?

-- 29 lis 2012, 23:11 --

Równie dobrze Ty mogłabys być mądrzejsza od swojego faceta i przykładem do rozwoju:)

I pewnie w pewnych dziedzinach jestem. Przeciez nikt nie jest swietny we wszystkim a jezeli ytak mysli to cos z nim nie hallo Fajnie jak partnerzy wzajemnie sie inspiruja i ucza od siebie

 

dokładnie:)

No właśnie, bo inaczej po paru miesiącach zanudzili by się ze sobą .

*Wiola*, tak jak napisał LucP84 są różne poziomy problemów psychicznych. Jedni mają je mniej nasilone przez co łatwiej radzą sobie w życiu i są w stanie pokonywac mniej lub bardziej trudności i mimo choroby czerpać z życia jakies pozytywne aspekty a sa takie których problemy psychiczne przerastają i stają sie nieznosne do tego stopnia, że odechciewa się wszystkiego, nie mówiąc o życiu...

 

Jeśli chodzi o nasilenie to na pewno nie było małe, Może po prostu specyfika - bo mi raczej nie brakowało i nie brakuje chęci do życia, no może zdarza się to czasami ale raczej rzadko. Natomiast miałam lęki do tego stopnia ,że prze 5 lat nie byłam w stanie sama wyjść z domu a w pewnym momencie sama w nim zostać. Natomiast depresji jako takiej nie miałam, może ze 3 epizody ale też nie takie typowe, ja ryczałam wtedy non stop.

LucP84, Hmm, chyba nie do końca. W tej chwili np nie mam samoistnych napadów paniki. Wychodzę bez problemu , ale muszę mieć zawsze taki nie wiem jak to nazwać- coś co mi daje poczucie bezpieczeństwa., Np jadę do miasta to muszę mieć swój samochód w bezpiecznej odległości ,żeby w razie czego mieć się gdzie schronić. Jestem w stanie jechać nawet daleko ale też tylko swoim autem, z kimś obcym nie ma mowy , nie wspominając o komunikacji publicznej. No a niestety na wszystkie poważniejsze stresy reaguję lękiem - czyli też jestem tym skrzywionym drzewem bo gdybym była zdrowa mogłabym się co najwyżej trochę zdenerwować , ja reaguję nieadekwatnie do sytuacji i potem taki stres odchorowuję ze 3 dni.

LucP84, Hmm, chyba nie do końca. W tej chwili np nie mam samoistnych napadów paniki. Wychodzę bez problemu , ale muszę mieć zawsze taki nie wiem jak to nazwać- coś co mi daje poczucie bezpieczeństwa., Np jadę do miasta to muszę mieć swój samochód w bezpiecznej odległości ,żeby w razie czego mieć się gdzie schronić. Jestem w stanie jechać nawet daleko ale też tylko swoim autem, z kimś obcym nie ma mowy , nie wspominając o komunikacji publicznej. No a niestety na wszystkie poważniejsze stresy reaguję lękiem - czyli też jestem tym skrzywionym drzewem bo gdybym była zdrowa mogłabym się co najwyżej trochę zdenerwować , ja reaguję nieadekwatnie do sytuacji i potem taki stres odchorowuję ze 3 dni.

A mi uczucie lęku towarzyszy dzień w dzień .Przed snem ,po przebudzeniu w szczególności a spowodowane są myślą co przyniesie jutro .Tyle,że nie mam problemu z samodzielnym wychodzeniem z domu (no może tylko ta nieśmiałość tzn. nie może i mam,ale paradoksalnie aż za bardzo potrafię to w sobie ukryć ...

Ja ataki paniki też miałem, teraz już raczej nie, ale lęk odczuwam co jakiś czas i zostaje niepewność. Tylko że u mnie zanim zaczęły się ataki to tak samo już miałem zaburzone relacje z ludźmi i brak pomysłu na przyszłość.

a

"To taka straszna trwoga..." jeszcze trochę i nie dam jednak rady...

o nie chciałabym aby facet był mądrzejszy albo lepszy w czyms ode mnie.

A ja tak. Bardzo sie ciesze, ze moj facet jest w niektorych dziedzinach lepszy i madrzejszy ode mnie bo zmusza mnie to do rozwoju i uczenia nowych rzeczy

Równie dobrze Ty mogłabys być mądrzejsza od swojego faceta i przykładem do rozwoju:)

i jest choć czasem nie jest lekko to ogólnie cieszę się że mnie ten związek rozwija

Własnie podpisuje sie pod powyzszym mimo wszystko chociaz jest roznie zwiazek uczy rozwija przynajmniej powinien.