Dzień Dobry :)

Postanowiłam troszkę z Wami pomieszkać, poczytać co inni mają do powiedzenia :) Dokształcić się w temacie by móc sobie pomóc.

Życie się ze mną mocuje od 16 lat. Szarpie dręczy i doprowadza do wrzenia.

Teraz mam 36 i wydawało mi się jeszcze w sumie niedawno że ze mnie niezwykle twardy zawodnik.

Po śmierci rodziców obyłam się bez prochów których się bałam - wolałam palić trawkę bo rozluźniała a nie usypiała emocje...

różne inne traumoszoki przyjmowałam na klatę dzielnie aż ...

trzy lata temu miałam depresję sytuacyjną (przez pracę)- podobno- bo teraz już nie wiem czy w ogóle wierzyć sądom tamtego lekarza: "jesteś zdrowa, widzisz rzeczy jakimi są a to może boleć"

Zaczęło się od ZJD - niby zdiagnozowane ale gastrolog w końcu powiedział mi że trzewia mam zdrowe i on nie pomoże. Dał objawowe ale nie pomagają więc

... przez ostatnie trzy lata lekarze szukali u mnie nie wiadomo czego,

mówiono o astmie, tarczycy, robili mi gastroskopie, prześwietlenia, wycinki i inne cuda. wszystko zdrowe.

Codzienne nudności i wymioty były jeszcze do zniesienia choć całkowicie psuły nastrój ale powoli zamieniły się w ostre ataki i zmusiły mnie do zrezygnowania z pracy.

Każda próba powrotu do życia zawodowego kończy się tym samym. Powrotem do codziennych wymiotów i bólu.

Od 2 lat na utrzymaniu męża siedzę, codzienne nudnosci minęły ale każde większe zdarzenie którym sie emocjonuje kończy się karetką (ketanol, no spa, przeciw wymiotne i jakas kroplówa dożylnie ) albo SOR-em jeśli zestaw nie pomoże gdzie z reguły dostaje podobny zestaw jeszcze raz.

Poszłam do psychiatry. Dostałam afobam bo to niby nerwica lękowa. Wizyta trwała 10 minut.

Mój brak zaufania do lekarzy rośnie a jakoś chciałabym sobie z tym poradzić.

Nie wierzę że się tego nie da pokonać bo pochodzi z mojej głowy,

zastanawiam się tylko jak???

zmęczona ale wciąż pełna nadziei

żmijka

Żmijko, witaj.

Najważniejsze, że jesteś pełna nadziei.

Życzę wytrwałości i powodzenia.

hej żmijka

ważne, że nie zwątpiłaś i że wciąż wierzysz w rozwiązanie swoich problemów,

mam nadzieję, że na forum też znajdziesz solidną pomoc... powodzenia w walce

Witaj żmijka :)

To bardzo dobrze, że jesteś "pełna nadziei". Myślę, że wiele rzeczy można pokonać, najtrudniejsze jest właśnie znalezienie sposobu, "złotego środka". Pozdrawiam i życzę, by udało Ci się znaleźć ten sposób.

Heeeej :) Miałam bardzo podobny problem z psychiatrą, wiesz? Na początku trafiłam na dziesięciominutowca (jak sobie ich nazywam). Przez pół roku bałam się szukać innego lekarza. Wreszcie się przełamałam. Po małych błędach trafiłam do bardzo dobrego. I każde spotkanie trwa dłużej.