Samotność

inbvo, probowales to zmienic?

silence_sadness, To w porząsiu,najważniejsze z samym sobą być w zgodzie.

Potem z resztą.

Saiga, nie musze zyc ze wszystkimi w zgodzie..

 

W moim przypadku nawet nie jest to mozliwe..

inbvo, probowales to zmienic?

zależy co. z niektórymi rzeczami mi dobrze, z innymi chciałbym się pożegnać ale mi nie idzie..

 

inbvo, no zdarza sie..

zdarza?

inbvo, chodziło mi o bycie samotnikiem.

inbvo, nooo...

 

Nie Ty jedyny tak masz..

inbvo, chodziło mi o bycie samotnikiem.

o bycie samotnikiem.

pytanie czy wszystko trzeba zmieniać czy nie?

 

jedni są duszą towarzystwa, inni nie. ludzie są różni, nie gorsi i lepsi..

 

-- 17 lis 2012, 23:22 --

 

silence_sadness, pewnie nie.:)

Nie każdy musi być duszą towarzystwa...

Ba,wręcz byłoby to nudne...

Ale chyba warto mieć tą "bratnią duszę",czy choćby 1 osobę której można jako-tako zaufać i pogadać na każdy temat.

jedni są duszą towarzystwa, inni nie. ludzie są różni, nie gorsi i lepsi..

 

Takie podejscie podoba mi sie:)

 

Ale uważam, ze warto miec jakiegos przyjaciela, z którym mozna dzielic swoje przezycia, radosci, smutki..

Wczoraj moja brata dusza sobie poszla...

 

 

No ale coz nie moge na sile kogos przy sobie trzymac..

Nie każdy musi być duszą towarzystwa, ale w głębi chyba kazdy by chciał :) Ja bym chciał

jedni są duszą towarzystwa, inni nie. ludzie są różni, nie gorsi i lepsi..

 

Takie podejscie podoba mi sie:)

 

właśnie:)

 

ale:

Ale uważam, ze warto miec jakiegos przyjaciela, z którym mozna dzielic swoje przezycia, radosci, smutki..

 

Ale chyba warto mieć tą "bratnią duszę",czy choćby 1 osobę której można jako-tako zaufać i pogadać na każdy temat.

to prawda

 

Wczoraj moja brata dusza sobie poszla...

 

 

No ale coz nie moge na sile kogos przy sobie trzymac..

może nie jest tak źle:)

diatas, no tak..

 

Ale natura nie kazdemu na to pozwala..

Czasem pasje,zajęcie potrafią zastąpić i wyelminować potrzebę kontaktu z ludźmi...

diatas, Czy ja wiem?

Mi np brakuje czasami towarzystwa,ale z 2 strony często cenie sobie święty spokój

inbvo, jest tragicznie...

 

No ale odbilam to sobie i dzis o 6 rano spotkalam sie z dobrym kolega , z ktorym moglam sobie pogadac.. oderwal mnie od tego calego myslenia..

 

 

dziwne to uczucie kiedy przyjaciel bez zadnego powodu zrywa znajomosc.. tym bardziej pod byle pretekstem , ze nie chce cie zranic.. paranoja..

Saigato tak jak ja, trochę spokoju dla samego siebie to jest dobra rzecz, gorzej jak jest go za dużo

diatas, mogę powiedzieć tylko tyle

Bo dobrze prawisz

Saiga dzięki a co to mleko?

diatas, jeśli preferujesz - niech będzie

Saiga bardzo lubię to mój ulubiony napój, szczególnie jak jest ciepłe z miodem

diatas, To git.

 

Dobra,ktoś prócz mnie twierdzi że niema szans na jakikolwiek zdrowy związek ?

Dobra,ktoś prócz mnie twierdzi że niema szans na jakikolwiek zdrowy związek ?

Zdrowy czy nie zdrowy....

 

nie powiem że nie mam szans. powiem że nie wiem, ale szanse widzę dość marne i mam nadzieję że się mylę,

 

że zaniżam te szanse niesłusznie...

Nie cierpie sie uzalac, mowic o swoich slabosciach ale mam juz dosyc tego zycia w samotnosci bez zadnego wsparcia, odstawiam benzo i nie jest mi latwo teraz nie mam ani jednej prawdziwej osoby do ktorej moglbym sie zwrocic w tych ciezkich chwilach. Jestem przy stosunkowo niskich dawkach benzo nasila sie depresja, mam powazne mysli samobojcze, zastanawiam sie jak dlugo jeszcze wytrzymam i czy dotrwam do konca odwyku, teraz jest naprawde trudno, trace sily i entuzjazm ktory jeszcze nie dawno mnie przepelnial, chcialem kupic bron ale jest to trudniejsze niz myslalem pomimo moich znajomosci w moim bylym szemranym towarzystwie, mysle gdzie moglbym sie powiesic wymyslilem kilka miejsc nawet sznur skombinowalem, wczesciej gdy pilem mialem juz proby samobojcze, prawie wogole nie wychodze z domu albo zwariuje albo to drugie, dzwonilem do swojego psychiatry chcialem z nim porozmawiac, nie ma mowy "ja przez telefon nie udzielam porad" , skurwysyn zna moja sytuacje lecze sie u niego a on nie ma dla mnie chwili zeby porozmawiac, to do kogo mam sie zwrocic. Rodzina jest uposledzona emocjonalnie, nawet nie mam ochoty tego opisywac bo mnie szlag trafi, dzwonilem na tel. zaufania, rozmawialem z pania psycholog o tym ze che sie zabic, liczylem na jakies slowa wsparcia a ona zamiast tego powiedziala ze bedzie zmuszona zglosic to na policje, rozlaczylem sie, ja pierdole co za paranoja. Zaczalem chodzic na silownie, dzisiaj mam to gdzies. Jak dlugo jeszcze wytrzymam, nie wiem.

Niby nas tu tyle jest..

Dobra,ktoś prócz mnie twierdzi że niema szans na jakikolwiek zdrowy związek ?

Nie wiem czy mam szanse na jakikolwiek związek. Chyba bym wiedział czy jest zdrowy (a może nie ).

abrakadabra37, postaraj się o psychoterapię. Albo od biedy grupową. No i postaraj się wychodzić z domu, gdziekolwiek. Bo z doświadczenia wiem że cztery ściany sprzyjają różnym jazdom.

No i postaraj się wychodzić z domu, gdziekolwiek. Bo z doświadczenia wiem że cztery ściany sprzyjają różnym jazdom.

Szkoda, że to nie zawsze jest takie łatwe. Nagle okazuje się, że na około nie ma nikogo do kogo można byłoby się zwrócić. Bo właśnie to jest taka samotność naszych czasów, wszyscy gdzieś pędzą po sukces, każdy zajęty jest sobą, swoim związkami, znajomi nie mają już czasu... Dlatego to co było już pisane wcześniej, jakieś hobby, kółko, czy ta terapia grupowa, to chyba najlepsza rada na tą samotność.