Wszytko dzieje się jakby obok...

Od jakiegoś dłuższego czasu mam wrażenie jakby wszytko działo się obok wrażenie jest jakby za jakąś warstwą niewiadomą wszyscy coś robią mają swoje zajęcia, a ja jestem jakby obok tego wszystkiego, bardzo dziwne wrażenie, przypomne że od około pół roku cierpie na depresje i chad.

Nie wiem jaka bedzie przyszłość moja mam taką niepewną pustke co do przyszłości momentami to jest silniejsze ode mnie wtedy klade się w łozku i staram sie przespać ten stan a w chwili ,,lepszej,, jak mam czasem to staram się wykorzystać stan lepszy i coś robić, załatwiać, żyć ale zaraz potem bądź za dzien lub dwa znów przychodzi dołek - i tak w kółko Macieja. Dlaczego to się tak cały czas dzieje?

Spacer pośród ludzi, nie ma ich tu

Bo wszystko jakby z dala i przez szybę

Jak zjawa senna życie jest człowieka;

Zjawia się,

Dotknąć chcesz,

Lecz ucieka?

-- 02 lis 2012, 23:06 --

A tak bardziej poważnie. To jeden z moich głównych objawów, bardzo uciążliwe. Do tej pory nie poradziłem sobie z tym. Wciąż nie znam przyczyny. No ludzie, może ktoś inny coś wie?

No ludzie, może ktoś inny coś wie?

Może lęk..

Ja tak mialam w depresji... wszystko jakby za szyba i obok

Zapewne lęk, mechanizm obronny wyparcia. "To nie dzieje się na prawdę" I do przodu!

Tylko chciałbym pójść dalej. Skąd ten lęk?

A tak bardziej poważnie. To jeden z moich głównych objawów, bardzo uciążliwe. Do tej pory nie poradziłem sobie z tym. Wciąż nie znam przyczyny. No ludzie, może ktoś inny coś wie?

monk.2000 Napisz jak wyglądają u ciebie relacje z ludźmi, bo ja bym tam szukał. W ogóle to sądzę, że wszystkie te niefizyczne dolegliwości w tym mają swój rodowód.

Też medytuję, tylko że to polega na nie-myśleniu. A jak się nie myśli to trudno wywnioskować do czego mnie to zaprowadzi. Więc pytam: "czemu?", a o odpowiedzią jest milczenie.

Pytałem bardziej na gruncie intelektualnym.

@monk.2000

Ja medytację "testuję" od dobrych 4-5 lat. Najlepsze efekty mam właśnie kiedy całkowicie olewam kwestię myślenie/niemyślenie, pozwalam myślom płynąć jak chcą, bez żadnego nadzoru czy prób obserwacji. I tylko odczuwanie ciała, emocji i doznań, i wtedy są najlepsze efekty. Kiedy organizm się rozluźnia wszystkie negatywne efekty jak "derealizacja/depersonalizacja", zamulenie, poczucie ciężkości, zmęczenia znikają. I teraz twierdzę, że przyczyny nie są wcale jakieś abstrakcyjne typu: zły kontakt z ludźmi, trauma z dzieciństwa, tylko napięcie (szeroko rozumiane), rozluźnienie sprawia, że znikają na pewien czas.

To właściwie nowe odkrycie, bo przez ostatnie miesiące tylko kilka razy udało mi się tak właśnie podejść do sprawy i wczoraj po takiej medytacji byłem bardzo rozluźniony, dziś też.

No ja staram się eksperymentować z medytacją. Każdy musi sam dojść do optymalnego podejścia dla siebie. Jak chcesz więcej pogadać to zajrzyj, do Medytacyjnej Grupy Wsparcia.

Ja tak mialam w depresji... wszystko jakby za szyba i obok

ja tez w depresji i w sumie dalej tak jest ,ale czasem wpadne w wir już

Cześć tahela, zabawisz trochę na Darkach?

monk.2000,

HEJKA,JESTEM,ALE PODGŁADAM

Możesz coś napisać, co tak nieśmiale?

Candy14

Ja tak mialam w depresji... wszystko jakby za szyba i obok

Zastanawia mnie to bo nie moge czasami zrozumieć tych mieszanych stanów tzn dobre samopoczucie z gorszym tak na przemian

optymistyc, wtedy nie mialam stanow mieszanych tylko jedynie te gorsze.. teraz juz sie wydzwignelam z tego dzieki terapii

Mieszane to w chad wystepuja

to jest derealizacja przecież...ja też to miałam jak nie dopuszczałam do siebie złości i negatywnych uczuć i byłam w miejscach i z ludźmi z którymi było mi źle.

ja mam ostatnio prawie non stop uczucie derealizacji, czy wśród ludzi czy sama, cokolwiek bym nie robiła, to jest jakby nie moje, nie czuję tego co robię,

proste czynności męczą strasznie, to takie nie moje , ja też taka obca, wsród ludzi czuję się rozdrażniona, uśmiecham się na siłę, jestem zmęczona

amelia83 rozumiem Cie doskonale gdyż sam tak mam ale powiem Ci ze gorsze jest to kiedy poczujesz sie lepiej i masz wrazenie ze juz sie wyleczylas a to później okazuje się złudzeniem, ponieważ po tych pozytywnych chwilach przychodzi znów ten depresyjny dołek i okazuje się to jeszcze bardziej męczące.

gorsze jest to kiedy poczujesz sie lepiej i masz wrazenie ze juz sie wyleczylas

samo sie raczej nie wyleczy

ja mam wizytę u P w czwartek i zapiszę się na psychoterapię, chcę popracować nad swoją samooceną i fobiami przede wszystkim