Schizofrenia bez objawów wytwórczych.

Nie będę się rozpisywał za dużo tylko streszczę najważniejsze fakty.

Zawsze byłem skryty. Później pojawiły się leki, fobie, nie wychodzenie z domu. Poszedłem do psychiatry stwierdził zaburzenia nerwicowe z napadami lęku. Przewinęły się też psycholodzy ale to nic nie dało. Po roku wylądowałem z psychiatryku chciałem się zabić, słyszałem głosy, mysli innych ludzi. Stwierdzono jakieś zaczątki schizofremi naćpano neuroleptykami i tyle. Po wyjściu poszedłem do psychiatry i przestałem brać neuroleptyki bo źle się na nich czułem. Powróciłem do ssri konkretnie paroksetyny i do tego doraźnie benzo. Tak już mija 4 miesiąc od kiedy byłem w psychiatryku a w moim życiu nic się nie zmienia. Dalej tylko wychodze z domu jak mam wizytę do psychiatry. Nie czuje nic, niechce kontaktów z ludźmi, wychodzenia z domu. Brałem większość leków ssri, snri, benzodiazepiny, trochę neuroleptyków. Mam 22 lata i jestem totalnym wrakiem. Na następnej wizycie chcę poruszyć temat dostania renty ponieważ w niedługim czasie mogę zostać bez środków do życia. Nic nie wskazuje na to abym podjął prace. W sumie tylko raz pracowałem na czarno i tyle. Jedynie w moim stanie to mogę znowu iść do szpitala psychiatrycznego i tyle. Są jakieś szanse na otrzymania jakieś renty z ZUS ? Jak nie dostanę wyląduje w szpitalu na długi czas bo nie będę w stanie leków kupić co wiąże się z tym, że już w ogóle chyba się zabije. To tak w skrócie dalej nie ma sensu pisać.

Minęło trochę czasu od założenia przeze mnie tego wątku. Jest pewna poprawa, dobrałem niezłe antydepresanty (wenlafaksyna), które pomagają mi zwalczać uciążliwe zmęczenie i brak energii. Kwetiapina jest dla mnie lekiem w połowie doskonałym, bo działa doskonale na mózg, eliminuje autyzm, brak zainteresowań, ale z drugiej strony jej efekty uboczne sprawiają, że nie mogę jej przyjmować. Obecnie biorę tylko antydepresant, neuroleptyku który działałby tak jak kwetiapina, lecz nie powodował tylu przykrych dolegliwości, jeszcze nie dobrałem.

Cze. Irytuje mnie pewna rzecz. Czy moglbym od samego poczatku byc swiadom tej choroby? Czy moglbym przez to ryczec jak wol? Dwoch psychiatrow ja wykluczylo, ale ja nadal mam watpliwosci... Blagam tylko, zeby to byla depresja ;x

zzYxx, przez depresje tez mozesz ryczeć

zzYxx, Jeżeli dwóch psychiatrów wykluczyło u Ciebie schizofrenie to powinieneś być spokojny.

Pozdrawiam

Rozumiem. A da sie w ogole z tym jakos godnie zyc?

Jeżeli ma się dobrze dobrane leki to można w miarę normalnie funkcjonować. Zdarzają się gorsze momenty ale to normalne bo leki tylko usypiają objawy psychotyczne. Półtora roku przeżywałem koszmar bo miałem źle dobrane psychotropy (ale o tym już pisałem) Choć są na pewno osoby chore na schizofrenie które cierpią bardziej niż ja.

Pierdzielone choroby. Mam nadzieje, ze wkrotce beda jakies lepsze leki w obiegu, chociaz narzekac tez nie mozna. Leki juz jakies zapewne sa, ale tepe prawo je hamuje. Goddammit.

Naprawdę nie można stwierdzić schizofrenii prostej z objawami wytwórczymi? Na wypisie ze szpitala mam, jak byk napisane - schizofrenia prosta. Ale! - kilka razy (na początku choroby) miałam omamy (wzrokowe i słuchowe). Ktoś może mi to wytłumaczyć?

Naprawdę nie można stwierdzić schizofrenii prostej z objawami wytwórczymi?

Wydaje mi się, że nie można.

Witam czy miał ktoś remisje objawów negatywnych schizofrenii? Czy komuś one w mniejszym bądź większym stopniu przeszły? A może całkowicie. Niech odezwie się ktoś w końcu na tym forum kto wyzdrowiał z tych objawów.

Pozdrawiam

Witam czy miał ktoś remisje objawów negatywnych schizofrenii? Czy komuś one w mniejszym bądź większym stopniu przeszły? A może całkowicie. Niech odezwie się ktoś w końcu na tym forum kto wyzdrowiał z tych objawów.

Pozdrawiam

W dniu 7.11.2011 o 17:34, ziov napisał:

Nie będę się rozpisywał za dużo tylko streszczę najważniejsze fakty.

 

Zawsze byłem skryty. Później pojawiły się leki, fobie, nie wychodzenie z domu. Poszedłem do psychiatry stwierdził zaburzenia nerwicowe z napadami lęku. Przewinęły się też psycholodzy ale to nic nie dało. Po roku wylądowałem z psychiatryku chciałem się zabić, słyszałem głosy, mysli innych ludzi. Stwierdzono jakieś zaczątki schizofremi naćpano neuroleptykami i tyle. Po wyjściu poszedłem do psychiatry i przestałem brać neuroleptyki bo źle się na nich czułem. Powróciłem do ssri konkretnie paroksetyny i do tego doraźnie benzo. Tak już mija 4 miesiąc od kiedy byłem w psychiatryku a w moim życiu nic się nie zmienia. Dalej tylko wychodze z domu jak mam wizytę do psychiatry. Nie czuje nic, niechce kontaktów z ludźmi, wychodzenia z domu. Brałem większość leków ssri, snri, benzodiazepiny, trochę neuroleptyków. Mam 22 lata i jestem totalnym wrakiem. Na następnej wizycie chcę poruszyć temat dostania renty ponieważ w niedługim czasie mogę zostać bez środków do życia. Nic nie wskazuje na to abym podjął prace. W sumie tylko raz pracowałem na czarno i tyle. Jedynie w moim stanie to mogę znowu iść do szpitala psychiatrycznego i tyle. Są jakieś szanse na otrzymania jakieś renty z ZUS ? Jak nie dostanę wyląduje w szpitalu na długi czas bo nie będę w stanie leków kupić co wiąże się z tym, że już w ogóle chyba się zabije. To tak w skrócie dalej nie ma sensu pisać.

bARDZO CHCIAŁABYM ZROZUMIEĆ
JAK WYGLĄDA ALBO JAK SIĘ ODCZUWA "SŁYSZENIE MYŚLI" INNYCH LUDZI?
CZY KTOŚ- KTO MA/ MIAŁ COŚ TAKIEGO , MÓGŁBY TO WYJAŚNIĆ SWOIMI SŁOWAMI?

Ja miałem coś takiego żee jak kładłem się spać to słyszałem jak ktoś przeklina w mojej głowie. Była to osoba z którą kiedyś razem pracowałem. Parę razy mi się coś takiego zdarzyło. To jest takie napięcie, jak by ktoś inny wszedł do mojej głowy, wyparł mnie, moją świadomość, bardzo źle się wtedy czuję psychicznie i fizycznie. W takich momentach zdaje sobie sprawę z tego co się dzieje ale jednocześnie znikam w czarną otchłań choroby psychicznej.