Po co wy zyjecie tak naprawde???

I ja też żyję dla siebie .

Ja głównie dla mojego syna. On jest najlepszym motywatorem dla mnie. Jak mi się odechciewa tego świata, to myślę o swoim niesamodzielnym jeszcze dziecku i mi przechodzi.

Ja dla siostrzenicy 8 miesięcznej. I calej reszty rodziny.

Pewien fakt zepsuł mi życie. Kiedyś . Dawno temu i teraz tkwię w tym. Jak chce żyć to muszę z tym istnieć. To mnie przeraza. To jest najgorsze bo nie zabija a każe trwać w bezsilności . Chyba nie pogodzę się z tym. Chciał bym w pełni cieszyć się chwilą, dniem ,życiem. Brakuje mi tego.

może też i dlatego..

Osiecka Agnieszka

Umrzeć z miłości

Chociaż raz

warto umrzeć z miłości.

Chociaż raz.

A to choćby po to,

żeby się później chwalić znajomym,

że to bywa.

Że to jest.

...Umrzeć.

Leżeć w cmentarzu czyjejś szuflady

obok innych nieboszczków listów

i nieboszczek pamiątek

i cierpieć...

Cierpieć tak bosko

i z takim patosem,

jakby się było Toscą

lub Witosem.

...I nie mieć już żadnych spraw

i do nikogo złości.

I tylko błagać Boga, by choć raz,

choć jeszcze jeden raz

umrzeć z miłości.

Svafa, Miłość, jak powiedział poeta, jest całym istnieniem kobiety.

depresyjny21lat, każdy ma jakiś powód w sercu ukryty by żyć.

Ja bym zadal inne pytanie dlaczego nie chcesz zyc??

Po co żyję, odpowiem banalnie. Bo życie jest piękne, nawet jeśli mnóstwo w nim bólu. Za mało jest rzeczy, których nie widziałam, nie poznałam. Życie i tak się kiedyś skończy, dlatego warto wykorzystać ten czas jak najlepiej. Mieć nadzieję, bo a nuż któregoś dnia doczekamy się czegoś lepszego.

genetyczny instynkt życia

-- 02 paź 2012, 02:59 --

kiedys bym powiedział bo znajomi, bo imprezy, bo słóńce, bo las i łaka, bo wiosna , lato i zima, bo piekno ,szczescie, radość bo nadzieja a teraz mowie bo instynkt

Mój in­styn­kt przeżycia jest bar­dzo sil­ny, ale tak wy­sub­li­mowa­ny, że mi trud­no z nim żyć.

depresyjny21lat, ważne że jest z resztą sobie poradzisz.

Cieszmy się z drobiazgów

Tak naprawdę życie składa się z mnóstwa drobiazgów które dają poczucie szczęścia lub jego brak.

Svafa, Dopóki od­dycham, mam nadzieję.

depresyjny21lat, bardzo dobrze to podstawa,a nadzieja to życie.

kiedys ze strachu bo zawsze może być gorzej, teraz dla maleństwa

Tak naprawdę życie składa się z mnóstwa drobiazgów które dają poczucie szczęścia lub jego brak.

Masz racje, ale bez nadrzędnego celu, ścieżki, którą się ma cały czas przed oczyma jest się podatnym na upadki i doły. Ludzie są jak maszyny - potrzebują celu. Zazdroszczę tym, którzy są jak diament, nie da się ich zniszczyć, są odporni na środowisko. Niektórym cel daje religia, niektórym państwo albo miłość, a innym nienawiść czy chciwość.

Chciałbym wierzyć w boga, chciałbym wierzyć, że ten cały świat ma jakiś głębszy sens, ale potrzeba poszukiwania prawdy, sceptycyzm mi na to nie pozwala. Mam nadzieję, że jestem tylko przemądrzałym arogantem, który jest zaślepiony nauką i nie widzi prawdy. Bo jeśli prawdą jest, że wszystko jest przypadkiem, że jesteśmy tylko inteligentnymi zwierzętami i nie ma nic po śmierci - to chuj z tym wszystkim.

http://www.truthcontest.com

co powiecie na to?

wróciłem, nie wiem co mam robić, , nie wytrzymam tego, kurwa tak mi źle, nie mam już sil, idę spać

http://www.truthcontest.com

 

 

co powiecie na to?

Powiemy, że spędzasz czas na forum nerwica, zamiast przetłumaczyć powyższą www na j. polski.

Jest tłumaczenie na czeski,litewski a na polski nie ma - skandal!

było lepiej, jest beznadziejnie, po co mi takie życie??

depresyjny21lat, po to, że pewnie niedługo znowu będzie lepiej?

L.E., te lepiej to obojętność na nic więcej nie mam szans

depresyjny21lat, załóżmy, że rzeczywiście jest tak jak mówisz.

Co robisz by to zmienić?